{ سرنوشت ما }قسمت 17

❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️

از زبان مهتاب = صبح بعد بیداری و انجام کار های اولیه و خوردن صبحانه و فرستادن زهرا و نرگس به دانشگاه و با کمک های سارا درست کردن غذا. سارا : مهتاب استرس دارم زیاد. مهتاب : نگران نباش، استرس طبیعیه چون میخوای مادرشوهرت رو ببینی 😂. سارا : مسخره نکن، من دلم شور میزنه. مهتاب : پاشو پاشو برو آماده بشو تا منم چای دم کنم، خودت رو خوشگل کن که امشب دل ببری از پوریا خان 😂. سارا : حالا من میگم تو مسخره کن. هولش دادم تو اتاق و خودن چای دم کردم و رفتم برای آماده شدن. ( نوع لباس دخترا رو امشب میزارم توی نتیجه)

از زبان پریا = دینگ دینگ دینگ.... اِ این که صدای زنگ گوشی منه 🤣. فوری جواب دادم. پریا : آلو سلام مامان خوبی؟ کجایید؟ رسیدید؟ پارسا و پریسا هم هستن؟. مامانش : بسه دختر دو دقیقه زبون به دهن بگیر تا جواب بدم، اولا سلام، دوما مرسی ما خوبیم، توی راهیم، پارسا نیست ولی پریسا هست، خب دیگه سوالی هست؟ پریا : کی می‌رسید؟ مامان : تازه راه افتادیم معلوم نیست. پریا : مراقب خودتون باشید. مامان : توهم مراقب باش. کاری نداری؟ پریا :نه ممنون سلام برسون به بابا و پریسا. مامان :سلامت باشی گلم خدافط. پریا :خدافظ.

سرم رو بلند کردم دیدم مهدی و پوریا با چند تا دیگه از همکاراشون با لباس های رزمی جلوم وایسادن. راستش اولش ترسیدم نفهمیدم واسه چی اینجان اونم با همچین لباس هایی بعد دوزاریم افتاد که اومدن این عماد و آدماش رو بگیرن.

پوریا : کجان؟ با دستم اتاق عماد و جاوید و طناز رو نشون دادم و اونا هم با سر به هم علامت دادن چند تا گروه شدن و رفتن برای دستگیری شون. ای جونمی جون بالاخره تموم میشه این ماموریت ولی حیف شد آخه منم کارم رو از دست میدم اه. اصلا بهتر این پولی که معلوم نیست از کجا در میاد بهتر که دست من نیاد. وای پریا حالت خوبه بالاخره خوب شد بگیرنشون یا نه؟! مهدی اومد بیرون و پشت سرش همکاراش دستای عماد رو گرفته بودن و طناز هم گرفته بودن ولی جاوید رو هنوز نگرفته بودن انشاالله که اونم میگیرن. پوریا و همکاراش هراسون از اتاق جاوید اومدن بیرون و پوریا داد زد :....

به نظرتون چی گفت پوریا؟؟؟ 🤔