ᵇᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ˡⁱᶠᵉ ᵖ⁴

چیزی که دیده بودم! واقعا واسم غیرقابل باور بود. یعنی این ۶ ماه،فقط بخاطر اون دختره بود؟انقدر بی ارزش بودم؟ انقدر براش بی اهمیت بودم؟ با تمام توانم،جیغ میزدم. و جز گریه کاری نمیتونستم بکنم،هیچی واسم مهم نبود.

از شدت گریه،حتی نمیتونستم نفس بکشم. داد زدم:خدایا چرا؟ مگه من چیم کم تر از اون دختر بود؟ حتی صدای زنگ در واسم اهمیت نداشت، که یهو از شدت بی حالی از هوش رفتم! ————————— نور سفیدی که به صورتم میخورد،خیلی رو مخ بود و اذیتم میکرد. چشمامو باز کردم،نور خیلی اذیتم میکرد یکی دوبار پلک زدم تا واسم عادی شد. به اطراف نگاه کردم، داخل بیمارستان بودم؟اخه کی اوردتم.

با صدای باز شدن در،با چهره‌ی کوک مواجه شدم. همون ادم سنگدل و خیانت کار بود،اما ایندفعه ازش حالم بهم میخورد! اومد روبروم،صندلیو از گوشه کشید سمت تخت. +همسایه طبقه بالایی بهم زنگ زد،که صدای جیغ با شکستن چیزی میومد! اخرم که اومدم بی‌هوش شده بودی. چیشده بود؟

کنار صندلی تختم نشست. +همسایه روبه روییت،بهم زنگ زد که همش داشتی جیغ میزدی،و صدای شکستن یه سری چیز میومد؛چی شده بود؟ رومو برگردوندم به سمت پنجره. -چیزی نبود که تو بدونی عصبانیتو به وضوح تو نفساش حس میکردم. بعد چند ساعت مرخص شدم و به سمت خونه رفتیم. به اصرارش میخواست منو برسونه اما من حتی کنارشم حالت تهوع میگرفتم.

بعد اینکه رسیدیم تصمیم قطعیمو گرفتم. سوار اسانسور شدیم و طبقه ۴ رو زدم. به سمت در خونه رفتم،رمزشو زدم -یدیقه میشه همینجا بمونی کارت دارم. بدون حرف دمه در ایستاد. پاکتی که عکسا توش بودو برداشتم،و داخل اسانسور شدم. -باهام بیا +چیکار میخوای بکنی؟ -لطفا فقط این یه بارو بیا. باهام اومد طبقه اخر رو زدم و به سمت پشت بوم ساختمان رفتیم. -ا/ت داری چیکار میکنی بی صدا سمت دیواره ی پشت بوم رفتم و روش وایستادم. پاکتو جلوش پرت کردم، -بازش کن ببین چیه؛وقتی پاکتو باز کرد با تعجب بهم نگاه کرد -امیدوارم این اخرین دیدارمون باشه +یدیقه وایسا ا/ت این چه کار احمقانه ایه بیا باهم صحبت کنیم. -صحبت؟ خندیدم و یه قدم عقب رفتم. +تروخدا یدیقه وایسا این کارو نکن بیا پایین از اول شروع میکنیم داشت میومد سمتم -یه قدم دیگه سمتم بیای کارمو تموم میکنم -لطفا وایسا و خودمو از ساختمان پرت کردم پایین و همه چی تاریک شد…

خب دارلینگ میدونم واقعا چرت بود ولی مرسی که تا اینجا همراهم بودی:)🦦❤️