✞محکوم به زنـدگـی✞

یکم پفیلا تو کاسه ریختم و تلویزیون رو روشن کردم و مشغول خوردن پفیلا و دیدن فیلمم شدم که ادرین امد ادرین: خبببب! خاله اما و ادری و بابام یه نمایشگاه تو لندن میخوان به مدت ۳۱ روز برگزار کنن. _ خب؟ ادرین: و مدل زو.ج میخوان که خاله اما من و تو رو پیشنهاد داده و  فردا ساعت ۶ بلیت داریم. _ ۳۱ روز؟ ادرین: اره تازه باید تظاهر کنیم عا.شق همیم! تا ازمون شایعه نسازن و خوب پیش بره نمایشگاه. _چییی؟ قبول کردم باهات ازدوا.. کنم ولی قرار بود از این مسخره بازیا نباشه. ادرین: ببخشید عزیزم ولی به خاطر خانوادمون مجبوریم. _ خانواده خودت نه خانوادمون کدوم یکی از اعضای خانواده من گفته برم لندن؟ بابام یا عمه یا بابابزرگ یا داداشم؟ ادرین: نه به خاطر  شهرت کوچیک بابات که نمیخواد از دست بره! _سکوت کردم . به خاطر شهرت اون مجبورم هرکاری کنم! ازدوا.. تظاهر به عا.شق بودن مدل بودن بازیگر بودن و... _باشه میام فقط ولم کن

به سمت اتاق رفتم و در رو کوبوندم. اشکام کم کم روی گو.نم سر خوردن و پایین اومدن. نمیخواستم هق هق کنم که فکر کنه ضعیفم. خودمو رو تختم پرت کردم و گریه کردم. انقدر گریه کردم که نفهمیدم کی خوابم برد. از خواب پا شدم. به ساعت نگاه کردم ۴ صبح بود. فقط ۲ ساعت وقت دارم که لباساموجمع کنم و حموم برم و....  هعی... چمدون رو از بالا کمد برداشتم و رفتم سراغ کمدم و بازش کردم. دو سه تا لباس راحتی برداشتم و چند تا لباس مجلسی. گذاشتمش تو چمدون یه کیف مشکی و کیف صورتی و کیف سفید برداشتم و چند تا کفش. کش مو و گلسر و... برداشتم و لوازم ارایشم و یه کلاه گیس و کتابام(خوبه همشون جا شد مگه کجا داری میری که این همه وسیله؟😐)

یه لباس طوسی پوشیدم که روش نوشته بود Love و یه کت سفید روش و شلوار جین و کفش طوسی . یه کیف طوسی هم برداشتم و توش گوشیم و دستمال کاغذی و چاقو و کیف پولم رو گذاشتم. رفتم پایین. چی به روز حال اورده بود! پفیلا ها ریخته بود و کوسن و بالش هاهم اون بر این بر. تلویزیون  روشن و کنترلش نبود. نشستم و مشغول جمع کردن پفیلا ها شدم که دستمو محکم گرفتپ ادرین: کی بیدار شدی؟ _ ساعت ۴ ادرین: ساعت چنده؟ _5:44دقیقه ادرین: وقت داریم پس چند دقیقه بخوابیم _ خیر جمع کردن وسایل هال خودش زمان میخواد ادرین : مگه کثیفه هال؟ _ اره دیگه جنابالی اون پفیلا هارو که ریختی و کنترل تلویزیون رو گم کردی و روشن گذاشتی تلویزیون رو و کوسن و بالش هاهم پخش کردی کثیفش کردی. چشماشو باز کرد و روز مبل نیم خیز شد. ادرین: گفتی چند؟ _5:44دقیقه بود که شد 5:49 دقیقه دستمو ول کرد و سریع پاشد

ادرین: آخ چه دیر قرار بود ساعت ۴ بیدار شیم که صبحونه خوردنمون و دوش گرفتنم و لباس پوشیدنم خودش زمان میبره _ خیلی خب صبحونه اماده کردن و اتو کردن لباس های جنابالی خودش با منه. بفرما برو حموم تا همین ۱۰ دقیقه وقتمون نرفته. ادرین: توهم فقط بلدی غر غر کنی ها به سمت حموم رفت و منم مشغول جمع کردن پفیلا ها شدم بعدشم رفتم سمت اتاق ادرین و لباساشو اماده کردم و اتو کردم و رو تختش گذاشتم و رفتم تو اشپزخونه. شربت پرتقال رو برداشتم و اب مخلوطش کردم  برای ادرین شربت البالو درست کردم و روی میز گذاشتم . چند تا لقمه درست کردم و چند تا بیسکوییت توی ظرف گذاشتم و روی میز تو هال چیدم. بعد چند دقیقه ادرین از اتاقش امد بیرون و نشست روی صندلی و یه بیسکوییت رو خورد منم نشستم و شروع کردم به لقمه خوردن ***

:شماره ۲۶ _ دیر رسیدیم؟ ادرین: فکر کنم. _پرواز ساعت ۶ بود الان4:57که. ادرین: صبر کن همینجا ببینم پیداشون میکنم یا نه. _ باشه. ادرین ازم به سرعت دور شد منم روی نیمکت نشستم که صدایی از پشت سرم گفت: مرینت! پشت سرم رو نگاه کردم لوکا بود! _ تو اینجا چکار میکنی؟ لوکا: وایی چه بزرگ شدی _خخ خب ۵ سال گذشته لوکا: یعنی الان ۱۹ سالته؟

_اره دیگه نکنه همون دختر ۱۴ ساله باشم؟ لوکا: خیلی خب حالا فرودگاه چکار داری؟ _ برای چی؟ لوکا: بگو خب _برای مدلینگ میرم با همسرم لندن لوکا: همسرت؟ تو که هنوز کوچیکی چجوری ازدوا... کردی؟ _ زوری بود ازدوا...جم لوکا: حالا این پسره کیه؟ _ ادرین اگراست تو همین موقعه ادرین امد ادرین: مرینت! برگشتم و ادرین رو دیدم. تا لوکا رو دید اخماش رفت توهم ادرین: ایشون؟

_ عا ادرین این لوکاعه دوست بچگیم الان تو فرودگاه دیدمش لوکا: من لوکام  دوست بچگی مرینت  و الان خلبانم (لوکا و مری حرفشونو باهم زدن) ادرین: خوشبختم منم ادرین اگراستم مدل و بازیگر لوکا: میشناسمتون شما الگوی  خواهرم رینا هستین. یه مدله اونم و خیلی دو.ستون داره. ادرین : چه جالب ولی ندیدمشون لوکا : اتفاقا قراره توی لندن ملاقاتش کنید خیلی به پدرم اصرار کرد که تو جشنوارتون مدل باشه.

شماره : ۲۹ ادرین: خیلی معذرت میخوام ولی پروازمون داره میره. لوکا: خوشحال شدم از ملاقاتتون _ خداحافظ لوکا لوکا: خداحافظ عسلم اخمای ادرین با عسلم تو هم رفت ولی زود دستمو کشید و به سمت اقای گابریل و خاله اما  و ادری و کاگامی . بعد از سلام و احوال پرسی چمدونا رو تحویل دادیم و وارد هواپیما شدیم. من کنار کاگامی نشستم و ادرین کنار باباش و ادری و خاله اما کنارهم. کاگامی: تو مرینتی؟ _ ا...ره ...اره کاگامی: تو دختر توماس دوپنی پس؟ _ اره چطور؟ کاگامی: میدونی  دایی بزرگت کیه؟ _نه وقتی دنیا امدم مامانم مرد و بابام جز خاله کوچیکم و پسر خالم بابام هیچکدوم از خانواده مادریمو بهم نگفته کاگامی: خب من دختر داییت رو میشناسم _ جدی؟ کی هست حالا؟ بابام بهم گفت داییم تو جنگ مرده زنشم تو همون جنگ کور شده ولی نگفت دختر دایی دارم

کاگامی: بهت راست گفته درمورد زن داییت و داییت ولی دختر دایی داری. _ کی هست؟ کاگامی: اینجا جای خوبی نیست بهت بعدا میگم تو چشماش نگاه کردم. چشماش شبیه عکسی بود که از داییم دیدم انگار ترکیب چشمای زن داییم و داییم بود. عسلی و قهوه ای. ** حدود ساعت 9  بود که حوصلم سر رفت و گوشیم رو در اوردم. کاگامی: ش.م.ا.ر.ت چنده؟ _ واسه چی؟ کاگامی : میخوام دوست شیم. _ خیلی خب ش.م.ا.ر.ه.م.و بهش دادم و سیوش کرد و بهم یه سلام فرستاد که بدونم اونه. کاگامی: کاگامی هستم ۲۰ سالمه خانواده مامانم نینجا بودن و بابام فرمانده ارتش بوده کار خانوادش قنادی و مدلینگ بوده باهم تو ارتش اشنا شدن _ منم مرینتم ۱۹ سالمه مامانم بازیگر و قناد بوده و بابام مدل. بابا و مامانم نقش یه زن و مرد عا.ش.ق تو فیلم داشتن که طی فیلم واقعا عا.ش.ق هم میشن. کاگامی: خوشبختم _ همچنین^^