تو دیوونه ای پارت ۴

گفتم : عذاب کشیدن من حالت رو خوب میکنه ، یه هو حواسش پرت شد و چشماش گرد شد همینو میخواستم ، با یه حرکت تونستم بخوابونمش رو زمین و خودم بلند شم حالا که از چشمای کاملا قرمزش فهمیدم که عصبانی شده به من نگاه میکرد تصمیم گرفتم دختر خوبی باشم و باهاش کنار بیام برای همین تمام شجاعتمو جمع کردم و به سمتش رفتم .......

آروم دستمو دور کمرش حلقه کردم و سرمو به گردش قلاب کردم .. اره من بقلش کردم ( ناظر جون خواهشاا منتشر کن یه بقله دیگه ) قشنگ معلوم بود که عصبانیتش رو مثل آب روی آتیش خاموش کردم و اونم منو بیشتر به خودش میچسبوند یه لحظه ای منو از خودش جدا کرد و گفت : نمیشه همیشه انجامش بدی ، چرا فقط واسه ی اینکه عصبانیتمو کم کنی اینکار و کردی ،‌من ذهنتو میتونم بخونم ، جواب دادم : قبلا که منو دزدیدی فکر کردم آدمی و میخواستم باهات کنار بیام اما الان که فهمیدم خوناشامی به نظر خودت چجوری میتونم باهات زندگی کنم ؟؟؟

سرشو از نا امیدی خم کرد و گفت : مگه چه اشکالی داره که بچمون نیمش خوناشام باشه ؟ ا/ت : چی میگی تو ! بچه کدومه ؟ ج: وقتی با من نامزد میکنی تو رسم ما یعنی ازدواج هم کردی پس تو الان همسر منی ! ا/ت : تو واقعا زده به سرت جیمین ، اصلا میدونی من چند سالمه تو چند سالته ؟ ج: معلومه که میدونم من ۱۷۰ سالمه و تو . .. ( ا/ت نمی زاره حرفش تموم شه و جیغ میزنه و از حال میره ) ا/ت ا/ت بیدار شو .. حالا چیکار کنم

( بعد از نیم ساعت ا/ت به هوش میاد ) وایی تو ۱۷۰ ساللته ؟ ج: تو چقدر زود غش میکنی ا/ت : نمی دونم ج : سه راه داری ا/ت : ۱ یا همینطوری باهم زندگی میکنیم ۲ یا تو خوناشام میشی ۳ یا من انسان میشم انتخاب کن همین الان ! ا/ت : ممممن نمیدونم اگگه اینجوری باشه من تا یه روزی عمر میکنم و تو تنها میمونی و اینجا دو تا راه میمونه یا هر دو خوناشام باشیم یا هردو انسان .... جیمین رفت بالا تو اتاقش منم از فرصت استفاده کردم و به سمت در رفتم اما قفل بود مجبور شدم خونه رو بگردم تا راه های خروج رو پیدا کنم بعد توی یه فرصت مناست فرار کنم

خب خب خب اینم از این یکی پارت پارت بعدی رو هفته ی بعد مینویسم بای بای او راستی بزو بعدی چالش داریم

عکسی که برای این پارت گذاشتم عکس جیمینه که عینک داره به نظرتون یکم شبیه هری پاتر نمیشه ؟