تلپاتی سیزن 1 پارت 4

آنچه گذشت:سوفی و مامانش نگران شدن و سوفی میره تلوزیونو روشن کنه ک میبینه هواپیمای پدرش سقوط کرده.هنوز هیچی معلوم نیست مادر سوفی ب دلیل بیماری قلبی در بیمارستان بستری میشه و سوفی با گلادیس تو خونه تنها میشه😟😐😶😶😑😑😑

طبق معمول از زبان سوفی:«با خودم فکر کردم شاید ی کم ماجراجویی بد نباشه. یه نگاه به ساعت انداختم. ساعت ۱۰ بود.با بی میلی چند لقمه صبحانه خوردم و راه افتادم طرف در اتاق که ی دفعه چشمم به گردنبندم افتاد.گردنبند خوشگلی ک از پدرم هدیه گرفته بودم😍😍شکل ی قلب نصفه بود.قلب نصفه؟چرا...قلب کامل نبود؟نمیدونم ولی...همونطوری هم قشنگ بود.انداختمش گردنم و اشک گوشه چشممو گرفت😢با عجله پاکش کردمو ب راهم ادامه دادم.یواشکی راه افتادم تو راه رو.با امید اینکه گلادیس طبقه پایین مشغول کاراش باشه و منو نبینه،ی نگا ب طبقه پایین پله ها انداختم داشت خونه رو جارو میزد🤭🤭😇😇😇👻👻👻😼😼

یواش یواش راه افتادم طرف اتاق ممنوعه. دستگیره رو چرخوندم و .... قفل بود😐😩😩😤😤😤😤معلومه دیگه همیشه همینطور بوده.چرا فکر کردم الان باید باز باشه؟🤨😑😑 یکم فکر کردم اگه من جای کلید ی اتاق محرمانه و مرموز بودم کجا قایم میشدم؟😅😂😂😂😅😅😅😅یا منطقی تر فکر کنم...اگه جای مادرم بودم اون کلیدرو کجا قایم میکردم؟🤔🤔🧐🧐🧐😌😌😌😌😕😕😕😕. خب اگه من بودم تو اتاقم قایم میکردم‌ولی کجای اتاقم؟...

توی کمد؟زیر تخت؟نه.... ی جای بهتر مثل...مثل توی تشک یا بالشم😝😝😅😅🤭🤭🤭شایدم تو ی محفظه مخفی تو کشو؟خب اول باید توی اتاق مادرمو میگشتم و بعد...هر جای دیگه ای ک ممکن بود ی کلید پیدا کنم😈😈😈🙊🙊🙊😼😼 داشتم درباره کلید فکر میکردم ک فهمیدم صدای جاروبرقی قطع شده...و بعد ی صدا شنیدم....گرررپپپپپ...گرررپپپپپپپپپ😱😱😱😵😨😨😨😰😬😬😬😬 گلادیس داشت از پله ها میومد بالا!😵وای نه!....کجا میتونستم قایم شم؟😬🤫🤫🤫🤫😧😦😦😦 دست شویی؟یا اتاقم؟کدوم نزدیک تر بود؟🤕🤕🤕 و همین ک دوییدم طرف دستشویی،گلادیس اومد بالا منم سرعتمو کم کردمو سعی کردم تا جایی ک میتونم،...عادی رفتار کنم😐😐😐😗😗😗 گلادیس:«کجا میری سوفی‍»😠😠😠 بهش توپیدم:«چیههه؟؟!!!واسه دستشویی رفتنم باید ازت اجازه بگیرم؟»😒😒😒باذتشر جواب داد:«ن خیرررر.صبحانه تو خوردی؟»🥐🍞🥖🍔🥯🌰🥔🍳🍳🥔🥞🍞🍞 گفتم:«آره.درضمن نیاز نیست داددد بزنیی!یاذتم باشه...تو...خدمتکار....منی.........»😤😡🙄🙄🙄😒 اونم راهشو کشیدو رفت تو اتاقم ک ظرف صبحانه رو برداره😅😅🤭🤭🤭🤫🤫🤫منم رفتم تو دستشویی تا وقتی ک گلادیس برگرده طبقه پایینو مشغول کاراش بشه...

چند ثانیه صبر کردم تا اتاقم بیرون اومد و رفت طبقه پایین.منم آروم اومدم بیرون و رفتم طرف اتاق ممنوعه و بعد...نظرم عوض شد و رفتم طرف اتاق مادرم.با خودم فکر کردم نکنع در قفل باشه😨😰😰.البته گلادیس باید ی روز درمیون اونجا رو نظافت میکرد. وقتی رسیدم اتاق مادرم،دستگیره رو چرخوندمو...

اینه😆😁😁😁😎🤓🤓😽😽👀👀👅👅⁦👁️⁩💪💪💪جونمی جونمی جونمی....در تقی صدا مرد و باز شد😃.یواش سرمو از لای در بردم تو و بعد ی پامو ،بعد کامل رفتم تو.دستم را روی لبم گذاستم و فکر کردم از کجا شروع کنم؟🤔🤔ی نگا ب زیر تخت انداختم و تشک رو وارسی کردم ک ببینم بریدگی ای چیزی نداره؟ن خیر خبری نبود.هااممففففففف🥺🥴😖😖😩😫😫😷😷🤧🤧🤧🤧🤕🥵🥵بعدش ی نگاه دقیق ب بالش انداختم.ولی هیچ فایده ای نداشت😭😭😭😭😭😭 با ناامیدی روی تخت نشستم.حالا تنها گزینه ای ک مونده بود،محفظه مخفی بود‌.ک اونم هر جایی میتونست باشهوروی زمین،روی سقف،توی کمد،کنار کشو،روی دیوار،پشت تابلو..و...و...و....

سعی کردم.تا میتونستممم سعی کردم.تا جایی ک به ذهنم میرسید گشتم و هرجا ک ممکن بود ی محفظه مخفی باشه نگا کردمممم.کمد،کشو،پشت تابلو،حتی فرشو کنار زدم و همه سرامیکا رو وارسی کردم ک ببینم کدومشون شل میشه و ی محفظه مخفی نمایان میشه😆🥺🥺😁😁😃😃😃ولی خبری نبود😐نبود ک نبود.نبود هااا.میگم نبود.اااااا میگم نبود باور کنید⁦☹️⁩⁦☹️⁩⁦☹️⁩⁦☹️⁩(😆😂🤣🤣🤣🤣)شاید بتید نا امید میشدم.😟😢😢😢😢😥😓😓😓.ولی من سوفی مک کلاود هستم،نا امیدی برام معنا نداره😎😎😺😺😼😼⁦✌️⁩🤘👊👊👊🙌💪💪💪💪 ظهر شد.گرسنم بود و خسته بودمورفتم ک ناهار بخورم و بعدا ب کارم ادامه بدم...از اتاق بیرون اومدم و درو ب آرومی پشت سرم بستم.رفتم طرف راهپله.ضمن اینکه از پله ها پایین میرفتم،گلادیس رو دیدم ک لم داده بود رو مبل.وقتی پله ها رو یکی یکی پایین رفتم و رسیدم ب طبقه پایین،ب گلادیس گفتم:«گلادیس!ناهار کی حاضر میشه؟»

_«از من میپرسی؟ناها کجا بود؟ته مونده غذا دیشب هست برو از تو یخچال بیار بخور.»😒😒🙄🙁 😲😳😳😳😳😯😯😯😮😮 با تشر گفتم:«چی داری میگی؟ناسلامتی تو خدمتکار این خونه ای و الان که هیچ کس نیست من صاحب این خونم. اونوقت تو برام غذا درست نکردی؟به مامانم میگمممممممم! عمران به عنوان غذای مونده لب بزنم،عمرررراااااااااااًًً.!! !» گلادیس پوزخندی زد و گفت: «به من چه! به هرکی میخوای بگو! منم از همون خوردم. دیگه مشکل من نیست که تو از غذای مونده خوشت نمیاد.!» چیییی!😳😳😳😳 واقعا که! دیگه تحمل این گلادیس رو ندارم. دیگه داره شورشو درمیاره!

حوصله جر و بحث نداشتم.رفتم تو اتاقم.روی تختم دراز کشیدمو ب سقف خیره شدم.دوباره یاد پدرم افتادمو گریم گرفت...

غروب شد. تحمل گرسنگی رو دیگه نداشتم. رفتم طبقه پایین و همون ته مونده غذا ی دیشب رو خوردم و به گلادیس گفتم:«هِی!تنبل خانوم!پاشو شام درست کن وگرنه...وگرنه خودم اخراجت میکنم.فکر نکنم هیچ جای دیگه ای انقد ی خدمتکاراش حقوق بده» جوابمو نداد‌.خودشو ب اون راه زد و ساکت موند😐😑😑😑 هوا کم کم داشت تاریک میشد...فکری ب سرم زد.😃😗😀😁 فکری ک خودمم قبول دارم احمقانست خیلی خیلی احمقانه😑

رفتم تو اتاقم،هودی خوشگلم رو برداشتم،چک‌کردم ک مطمعن شم گردنبندم هموزم سر جاشه.و بعد راه افتادم طرف در خروجی...

خب بچه ها ممنون ک خوندین ببخشید ک این پارت آنچه خواهید خواند نداره چون هنوز نمیدونم بعدش چی میشه.و باید با خواهرم مشورت کنم...از شما هم نظر میخوام و شما هم بگید چطور ادامه بدم...