انکارp4

زبان جه هوآ:دَلامممممم!!!!! اوه اوه. بابام بد نگاه کرد._بابا: صد بار بهت نگفتم اینجوری سلام نکن!! خنده ضایعی کردم سرمو انداختم پایین مثل یه بچه خوب رفتم رو صندلی نشستم مشغول خوردن صبحانه شدم! وای که چقدر گشنمه! از دیروز عصر هیچی نخوردم! آخه بعد از کشیدن نقاشی افتادم تا الان. از اونجایی هم که پدر و مادرم علاقه خاصی به بنده دارند و براشون گرسنگی کشیدن و نکشیدن من مهم نیست بیدارم نکردن. خلاصه فکر کنم انقدر شبیه ندید پدیدا و گرسنه ها رفتار کردم که وقتی سرمو بالا آوردم با دیدن چشمای مامانم اشهدمو خوندم! وای! نه! مامان: فکر کنم تورو از پرورشگاه آوردیم. بیا یتیم شدیم رفت. مامان: اخه دختر من تورو کجای دلم بزارم که انقدر .... وای خدا! تو بویی از رفتار های خانومانه نبردی نه؟؟؟+نه! چشم غره ای بهم رفت. خب! به خیر گذشت. + مامان جونم دستت درد نکنه! اخه نگا! بچه به این مودبی! دیگه چه رفتار خانومانه ای میخواید!

پاشم که اینجا بدرد نمیخوره.پاشم برم پیش آقای پارک جونم! حتما دلش برام تنگ شده! وارد اتاق شدم و درو بستم! خب چی بپوشم؟ نمیدونم! مشکل منه؟! نه صد در صد مشکل همه دختر های جهانه! یه تیپ جیگر بزنم؟؟ خاک بر سرت کنن جه هوآ! آدم باش آدم. نگاهی به ساعت انداختم! بیا ساعت ۱۲ شد که! الان که پارکه اومده میخواد غر بزنه بگه تنبلی! اشکال نداره! میگم جایی کار داشتم. نگاهی تو آینه کردم خب شلوار بگ با بلوز سفید و کتونی سفید خوب میشه.در آخر چتری هامو صاف کردم و از اتاق پریدم بیرون. بدو بریم که دیر شد! وایسا. یه چیزی یادم اومد .ماشین ندارم؟ ولی مگه دور از جون بابام مرده. فقط یه مقدار باید بزنم تو کار ترفند های دخترونه.+ بابا جونم. رفتم تو پذیرایی. اصلا کلا بابای بنده خونه تشریف دارند! بعد منو میفرستن سرکار . مرسی که هستی. مثل همیشه مشغول فیلم دیدن بود. رفتم پیشش+بابای قشنگم._ چی میخوای؟ اوه اوه. خوب میشناسدم! + میخوام برم گالری. _ به سلامتی!

+ سوئیچ ماشین و میدی؟ _ من غلط بکنم.+ بابا! تروخدا! جلو آقای پارک زشت نیست؟ دختر خوشگلت با تاکسی بره؟ _ نه چه زشتی ای؟ + لطفا!!!! _ فقط مراقب باش. ایول بابا! چه دختری ام من.+ عاشقتم. و با خنده سوئیچ ماشین رو برداشتم. برو که رفتیم. یه ذره تند برم؟ نه! احتمالا مجبورم میشم پول خسارت ماشین با پول ماشین جدید رو خودم بدم. و این بده! ماشین رو تو پارکینگ پارک کردم و پیاده شدم. به محض پیاده شدنم یه ماشین بغل ماشینم پارک کرد. عجب دست فرمونی! عجب ماشینی! راننده از ماشین پیاده شد. با دیدن راننده برق از کلم پرید. بَه پارک جونمه که! عجب تیپی! نگاه استیل گنگو! شماره بدم پاره کنی!؟تیپ مشکیتو کجای دلم بزارم؟!عه! این که داره میره! بابا پس من چی؟ البته بهتره بزار بره و بعد من با افتخار میرم! همچین میگم افتخار انگار مدال المپیاد میخوان بهم بدن!

نگاهی تو آینه آسانسور انداختم. خب تیپم که خوبه. بعد از باز شدن در آسانسور به سمت اتاق آقای پارک قدم برداشتم. یعنی خاک! اخه خره میری سلام بدی؟ مگه رئیسته؟ راهمو به اتاقی که گفتن برای منه کج کردم. وارد اتاق شدم! به به! چه سلیقه ای! به سمت صندلی رفتم و پشت میز رو صندلی نشستم! بالاخره به آرزوم رسیدم!پشت میز ریاست! البته ریاست که.. اگه منطقی پیش بریم پارک رئیس منه! اما بیخود میکنه به من دستور بده! خب من الان چیکار کنم!؟ خدایی گالری چه کاری داره که من انجام بدم؟. با صدای در به خودم اومدم! با صدای رسا گفتم: بفرمایید. همون آقاهه که اون روز دیدمش بود. _ ببخشید خانم ،آقای پارک کارتون دارن! یعنی الان من پاشم برم ببینم آقا چیکارم داره؟خسته نشه یه وقت! زحمتش میشه. + باشه برو میام. هی! چه کنم دِگر؟ مجبورم مجبور!!! آروم به سمت اتاق پارک رفتم که با شنیدن صدای خنده متوقف شدم. گوشمو به در چسبوندم. عه وا! خنده پارکه؟! بابا چی شد ما صدای خنده اینم شنید. کاش مفتخر باشیم چهره اشو هم ببینیم. تو همین فکرا بودم که با باز شدن ناگهانی در خیلی سریع عقب کشیدم. دو قدم رفتم. با قدم سوم که برداشتم تعادلمو از دست دادم و منتظر آغوش زمین موندم که....