داستان من و بلک پینک1

داستان تو و بلک پینک اسم تو غزاله هست. ۱۹ سالته و برای ادامه تحصیل به کره رفتی. در یک رستوران کار میکنی زیاد کیپاپر نیستی ولی گهگاهی اهنگ بلک پینک رو هم لابه لای اهنگ هات گوش میدی

فرم رستوران رو میپوشم. بوی کیمچی میده. بهم میاد، یه روپوش دامن دار قرمز و سفید. سریعا بغ دفتر چه به سوی کسایی رفتم که جدید اومده بودن. روی میز شماره۷نشسته بودن، گوشه ی دیوار شیشه ای. از اونجا میشد دریا رو به راحتی دید.میز گرون قیمتی نبود. چهار نفر بودن، معلوم بود خیلی باهم صمیمی اند. چهارتا منو رو گذاشتم روی میز. با صدای خسته و ارومی گفتم:?(چی میل دارید) یکی که از همه کوچکتر بود واسه همه تایین تکلیف کرد. خیلی شاد بود، سیب زمینی میخواست ولی ما نداشتیم

سفارشاتشون رو یادداشت کردم. برگشتم و دیدم همه خیلی عجیب بهشون نگاه میکنن، منکه نشناختم. سریع سفارشاتشون رو بردم به اشپز خونه. رفتم سراغ میز بعد...

روز از زبان جیسو: داشتیم با دخترا صبحونه میخوردیم. دیروز فیلمبرداری داشتیم واسه همین منیجر گفت امروز برین دریایی جنگلی یکم خستگیتون در بره. ولی ما بیش از حد خسته بودیم، واسه همین گفتیم بریم یه رستوران محلی چیزی. _در رستوران_ لیسا: اونجا خوبه! اونجا بشینیم! رفتیم نشستیم. تقربا سی ثانیه گذشته بود تا یه گارسون اومد. معلوم بود خیلی خستس، مام خسته بودیم. سفارشات رو گرفت و رفت. جنی: نشناخت😂 رزی: چیه مگه؟ 🙄 من: والا🙄

گارسون، باغذا رسید. به خودم جرات دادم و اسمشو پرسیدم. اسمش غزاله بود. دختر خوبی بود، دوست داشتم بیشتر باهاش اشنا بشم. برا همین صداش زدم: غزاله! غزاله! از اشپزخونه اومد بیرون. لپاش سرخ بود. دیگه نه!! اینکارو نمیکنم!! من: میشه به اشپز. بگی بیاد؟ 😊 غزاله: چشم! _بعد رفتن شما_ جنی: فک کردم میخوای شماره بگیری!! 😁 من: نه بابا🙄 لیسا: خیلی دختر ماهیه. از قیافش معلومه رزی: ولش کنین به هر حال یه گارسونه دیگه!(وایـ این رزیه♥✨خداااااا عاشقتم ❤) من: آه، اره بریم. رفتیم پای صندوق و حساب کردیم و از رستوران زدیم بیرون.

پایان این پارت😊🕳 شوخیدم. برو اسلاید بعد

خب این پارت اینجا تموم شد🤣🤣🤣🤣🤣🤣خیلیـ جا خوردی نه؟؟!! 🤣🤣🤣

ادامه بدم؟:/نظر بدید🖤♥