زندگی در شانگهای ⛩️🏯 ۶

مرینت:باشه زنعمو.خداحافظ. نویسنده:مرینت رفت کیفشو برداشت و جعبه ی مجزه گر اَش رو برداشت و درِش رو باز کرد و گوشواره ها رو رد کرد به سوراخ های گوشش و تیکی در اومد و

تیکی گفت: سلام مرینت👩 دلم برات تنگ شده بود. مرینت:سلام تیکی منم دلم برات تنگ شده بود ببخشید گذاشتمت تو جعبه😞. تیکی:اِش......................

. تیکی:اِشکال نداره. مرینت:☺️. مرینت:تیکی.....من دیگه بخوابم ساعت ۷ است دو ساعت دیگه شام میخوریم تو هم اگه میخوای بخواب. تیکی: مرینت م...........

( مرینت میخواد ساعت ۷ بخوابه. آدم ساعت های ۳و۴ بعد از ظهر میخوابه. ببخشید تیکی پریدم رو حرفت). مرینت:نویسنده جان خودت اینطوری رمان مینویسی بمنچه😠😠.

نویسنده:حالا عصبانی نشو. تیکی:ای بابا جر و بحث نکنین🤫. میشه من حرفمو بزنم. نویسنده و مرینت گفتند:آممم باشههه. ۱.۲.۳ #ادامه_رمان

یکی: مرینت من میخوام تو کیفت بخوابم شاید زنعموت یا عموت یا مامان و بابات در رو باز کنند و منو یک دفعه ببینند من میرم تو کیفت میخوابم. مرینت:باشه تیکی هر جور راحتی. تیکی:مرسی☺.