بازی زندگی: انتقام لیلی قسمت ۱۶

نمی دانست در جواب او چه بگوید اما ناگهانی تنها جوابی که به ذهنش خطور می کرد را بر زبان آورد. _بابایی دیشب وقتی خواب بودی حواسش نبود و اینجا زمین خورد و لبه میز دست بابایی ز.خ.م کرد؛ اما نمیخواد نگران بابایی باشی چون او دیگه خوبه. دختربچه که به نظر با حرف های او قانع شده بود دیگر چیزی نگفت و منتظر صبحانه بر روی صندلی پشت میز نشست. پس از آن روز، از رئیس کارآگاه چوب بری مرخصی ای به مدت یک هفته به بهانه سرماخوردگی شدید گرفت. قطعا پس از آن شب نکبت بار نمی توانست به این زودی با دست ز.خ.م.ی خود بیرون برود. باید منتظر می ماند تا آب ها از آسیاب بیافتد و بعد آفتابی شود؛ اما اوضاع برای او بدتر شد.

چون خبر او مانند بمبی خبرساز شد و مورد هدف پلیس ها قرار گرفت. به گونه ای که در اخبار از آن شخصیت نقاب پوش نام برده شد تا مردم در صورت مشاهده او به پلیس اطلاع دهند. حتی جایزه چند هزار دلاری برای او قرار داده شد. با این اوضاع دیگر نمی توانست به کارها و دستورات طلبکار هایش برای ق.ت.ل یا جاسوسی افراد موردنظرشان بپردازد. از این روی شبی به تنهایی برای صحبت برای صلاح آمدن برای انتهای انجام ماموریت های آنان به عنوان ق.ا.ت.ل نقاب پوش به پاتوق همیشگی آنان یعنی ب.ار فانتوم رفت.

به محض ورود به آنجا می توانست بوی گ.ن.ا.ه و ف.س.اد را حس کند. پر بود از افراد مختلف با گناهانی مختلف که بر دوششان سنگینی می کرد اما دست از لذت کوتاه دنیوی بر نمی داشتند. نفس عمیقی کشید و حرکت کرد. به پشت میز پیشخوان رفت و یک لیوان آب سفارش داد و منتظر بر روی صندلی نشست. برای سرگرم کردن خود مشغول تماشای افراد اطرافش شد. پس از آمدن سفارشش لیوان را یکباره سر کشید و هزینه آن را داد و با گمان اینکه قرار نیست بیایند بلند شد تا از آنجا برود اما توجه اش به زنی جوان با موهایی مشکی و موج دار که بر روی شانه هایش ریخته بود و لباسی مخملی بلند بر تن پوشیده بود جلب شد که به سمت او می آمد.

با رسیدن زن به او از رفتن منصرف شد. زن با ع.ش.و.ه های زنانه به او اشاره کرد که همراهش بیاید. مرد به نشانه مخالفت و تنفر از رفتار او اخمی به ابرو زد چرا که گمان می کرد از آن زن هایی باشد که در بارها می چرخند. زن با دیدن او به او گفت که از طرف جفری و جک فرستاده شده تا او را به اتاقی که هستند راهنمایی کند. پس از فهمیدن آن ناچار به دنبال او راه افتاد و به طبقه بالایی بار که برای افراد مخصوصی بود و با هزینه نسبتا بالا کرایه می شد رفت. در راهرو دیوارها با ریسه های رنگی و گلدان های ساده گل تزئین شده بودند. پس از رد شدن از چند اتاق جلوی اتاق شماره ۶، زن ایستاد و روی به او گفت:_اون داخل منتظرت اند. سپس از پیش او رفت و به پایین برگشت. اکنون خودش تنها در راهرو ایستاده بود و باید کاری را که بخاطرش آمده بود انجام می داد. اما تنشی عجیب درونش جریان گرفت.

احساس می کرد پاهایش به زمین با ریشه هایی نامرئی چسبیده شده اند و توانایی حرکت را از او گرفته اند. دنیا دور سرش شروع به چرخیدن کرد و راهرو مانند مارپیچی دور سرش به چرخش افتاد. چشمانش را بر روی یکدیگر فشرد و نفسی سنگین سر داد؛ سپس چشمانش باز کرد. دستش بر روی دستگیره قرار داد و برای خاتمه دادن سریع تر به این وضع در را باز کرد و داخل شد. هردو آن ک.ف.ت.ار صفتان بر روی کاناپه ای سه نفره کنار یکدیگر نشسته بودند و بطری نوشیدنی بر روی میز جلویشان قرار داده بودند و افرادشان مانند گله های گرگی بر پشت سرشان تا کنارشان به خط شده بودند و آماده هر دستوری ایستاده بودند. بوی دود س.ی.گ.ار در کل فضا پیچیده بود. بویش را می توانست تا درون ریه هایش استشمام کند. معلوم بود قبل از آمدنش دوباره جک طبق عادتش س.ی.گ.ار دود کرده است. هردو مانند گرگ هایی تشنه به خ.و.ن و ش.ی.ا.دهایی برخاسته از ج.ه.نم به او نگاه می کردند.

جفری با بشکنی که زد و به محظ اینکه یکی از افرادش صندلی ای چوبی وسط اتاق رو به روی آنان قرار داد به مرد اشاره کرد تا بر روی آن بنشیند. مرد سکوت آنان را آرامش قبل از طوفان تلقی می کرد. گمان می کرد که اتفاقی خوبی در انتظارش نخواهد بود؛ اما او برای منصرف شدن نیامده بود. در اتاق را بست و به سمت آنان رفت و بر روی صندلی نشست. جفری سر بطری شیشه ای نوشیدنی را برداشت و کمی توی سه لیوان شیشه ای که توی سینی ای فلزی بر روی میز قرار داشتند سرازیر کرد و بطری را سر جایش برگرداند. یکی از لیوان ها را برای خود برداشت و آن دوی دیگر را سهم جک و مهمان خود یعنی اندرسون قرار داد. پس از تکیه دادن به تکیه گاه مبل کمی لبش را با نوشیدنی تر کرد و با لحن کنجکاو از مرد پرسید. _علت اینکه خواستار دیدن ما شدی چیه اندرسون؟.