ستاره...

با یاد آغاز کننده آغازها، با نام بزرگترین هنرمند دنیا، با نام خدای بزرگ مهربان این داستان رو شروع میکنم

- به نظرت ماه قشنگ تره یا ستاره؟ + نمیدونم... ولی به نظرم ستاره سخت کوشتره! - چرا؟!

+آخه میدونی ستاره کوچیکه و دوره ولی بازم تلاش میکنه و میدرخشه تا شاید... شاید چند میلیون سال بعد یکی نورش رو ببینه به نظرت قابل تحسین نیست که برای کسایی که اصلا نمیشناسدشون تلاش کنه؟ - راست میگی ولی اینکه جواب سوالم نبود! +به نظرم ستاره مهربونتره -چرا؟!

+ آخه میدونی اون داره با چندین و چند ستاره دیگه همکاری میکنه ولی هرگز اونا رو از نزدیک ندیده. حتی هیچجوره نمیتونه مطمئن باشه اصلا اونی که باهاش کار میکنه ستاره هست یا نه! - وای راست میگی!!!

+ یه چیزی رو میدونی؟ - چی رو؟ + من الان یه بدی بزرگ در حق ستاره کردم - چی؟! +من الان داشتم ستاره رو با انسان مقایسه میکردم این انسانه که با فکر اینکه کارش بی فایدس کار رو رها میکنه. این انسانه که به بقیه بی اعتماده. این انسانه که به رنگ و اندازه اهمیت میده ولی ستاره ها و ماه هرگز به این چیزا اهمیت نمیدن. اونا بهم اعتماد دارن - الان داری نژاد خودمون رو میگی دیگه نه؟ +....