یین و یانگ

+ببخشید آقای هارتمن ولی این یک سوالی هست که مطمئنم همه ی طرافدارانتون میخوان جوابی براش پیدا کنند میشه بگید چرا همیشه در کتاب هاتون در مورد معجزه ای صحبت می‌کنید یا همیشه کسی باعث معجزه در زندگی فرد مقابل میشه؟ _خب، این برمیگرده به سه سال پیش من در اون دوره از زندگیم چیز های زیادی تحمل میکردم و خب صدرصد تو خیلی چیز ها زیاده روی میکردم و دوره سختی از زندگیم بود اما انگار در تاریک ترین لحظه زندگیم نور امیدی آمد و بهم چشمک زد فردی با قلب پاکش وارد زندگیم شد و باعث شد دیگه اون حس های بد رو نداشته باشم اون سیاه چاله بزرگی در زندگیم بود که تمام چیز های بد رو یه خودش کشید و اون معجزه زندگی من شد و باعث شد بهش باور داشته باشم.... +خب پس شما دارید میگید که آدم ها باید بگذارن معجزه بیاد و اون ها رو نجات بده _نه...من میخواستم نشون بدم که تا تاریکی نباشه نور هم نیست تا غم نباشه خوشحالی معنی نمیده و تا ناامیدی رو حس نکنی نمیتونی امید واقعی رو داشته باشی و اون معجزه هم لزوما نباید فرد دیگه ای باشه حتی خودمون هم میتونیم باشیم،من به معجزه اعتقاد داشتم و میخواستم این رو به طرفدار های خودم هم نشون بدم ولی تصمیم دیگه با اون هاست آیا شما هم اعتقاد دارید؟

کامنت فراموش نشه گیگیلی

♤♤♤♤♤♤♤

بای بای