در ارزوی خوشبختی پارت 4

(علامت دکتر* علامت نویسنده+) تا دوساعت دیگه اینجا باش یک بچه اوردم باید چکش کنی و یک ردیاب بزاری و بعد گوشی رو قطع کرد دوساعت بعد دکتر اومد و با ارامش شروع کرد به ازمایش گرفتن و عمل کردنش برای گذاشتن یک ردیاب توی پاش( یک روز بعد) هنوز بچه بیدار نشده و دکتر ر روز بهش سر میزد تا اینکه فرداش بچه بیدار شد

از زبون یاسمین با درد شدیدی تو سرم و پام بیدار شدم تحملش غیر ممکن بود دستام و پاهام شدید درد میکردن میخواستم جیغ بزنم ولی غیر ممکن بود (یاسمین زمانی که داشت اینو برام توضیح میداد گفت دقیقا نمیدونه که چرا نمیتونست حرف بزنه ولی بعد از یک مدت که چون همش خواب بود و بیهوش نمیدونست چقدر گذشته راحت شروع به صحبت کرد اما بین حرفاش خیلی زود نفس کم میاورد )

اون مرد بهش سر میزنه و با دکتر تماس میگیره و میخواد باز برگرده دکتر میاد و میگه حال بچه خوبه و نویسنده اونو باز میکنه و بی توجه به داد زدن های بی صدای بچه اونو روی کولش میندازه و به ضربه م.ش.تا.ش که روی کمرش فرود میومدن اهمیت نمیداد بعد از چند دقیقه به انباری میرسن و بچه رو میندازه پایین و بی توجه به د.ر.د بچه ناشی از س.قو.تش روی زمین سفت و سخت انباری به سمت یک قفس میره درشو باز میکنه و اطرافو یکم چک میکنه و بعد بچه رو توی قفس میدازه

یاسمین بیصدا میله هارو توی دستاش گرفته بود و گریه میکرد اون از تاریکی و.ح.ش.ت داشت اما همیشه توی تاریکی بود امیدی نداشت اون نویسنده که مهربون بود دوسش داشت چرا اینکارو کرد و هزاران سوال دیگه که توی مغز یک بچه 8 ساله جاخوش کرده بودن

بچه تحمل د.ر.د. نداشت اسیب دیده بود ناراحت بود تر.سی.د.ه بود نمیدونست ساعت چنده روزه یا شبه چند وقته اینجاست

ببخشید اگه کمه اومیکرون گرفتم ولی قول داده بودم اپ کنم به بزرگی خودتون ببخشید دیگه...