شاهزاده فراری۳:تغییر۱

خب ، این هم پارت یک ، من میخواستم با یک سورپرایز کاملا جدید و هیجان انگیز و خفن شاهزاده فراری ۳ رو بزارم و شروع کنم ولی اَمون نمیدین که ، حالا سورپرایز رو واسه ی یه موقعیت بهتر نگه میدارم 😂✌ اِ اِم لیدیز اِند جنتلمن ( همیشه دوست داشتم بگم 😂😎✌ ) این شما و این پارت اول فصل ۳ و پایانی شاهزاده فراری :

شاهزاده فراری۳: تغییر۱ :

قصر سِلِسین ، از زبان راوی :

در سحرگاهی شوم ، شاهدخت ایزابل با سردردی وحشتناک بهوش اومد ، در حالی که هنوز اثرات زیاد نوشیدن دیشب توی صورتش نمایان بود ، با خستگی از جاش بلند شد . صورتش هنوز قرمز بود و کمی احساس خستگی می‌کرد . سرش هم به شدت درد می‌کرد انگار باروتی بود ‌که هر لحظه امکان داشت منفجر بشه ، چند قدم‌ جلوتر رفت که یه دفعه تمام اتفاقات تلخ شب گذشته در یک لحظه اومدن جلو چشماش ، در حالی که اشک تو چشماش جمع شده بود ، بغضی که راه گلوش رو به سختی بسته بود رو قورت داد و نهایت تلاشش رو کرد که خودش رو آروم کنه ، که یه دفعه متوجه کاغذ مچاله شده ی توی دستش شد ، مشتش رو باز کرد و با یه نامه ی مچاله شده رو به رو شد ، کاغذ چروکیده رو آروم باز کرد و بعد سر نامه رو برید و برگه ی داخلش رو بیرون آورد ، چیز زیادی از اتفاقات دیشب توی بار یادش نبود حتی روحش هم خبر نداشت این نامه از کجا بدستش رسیده یا حتی کی به اتاقش برش گردونده . به طرف میزش رفت ، با اینکه دم دمای طلوع خورشید بود اما هوا هنوز به طور کامل روشن نشده بود ، شمع روی میزش رو روشن کرد ، صندلی رو عقب کشید و روش نشست . دسته ی موهای بافته شده اش رو کنار زد و نامه رو باز کرد . دست خط هر کی که بود واقعا مزخرف بود ، یا حداقل اینطور به نظر می‌رسید . و به آرامی با خورشید که لبخند زنان مژده ی روزی دیگر رو میداد همراه شد و متن نامه رو زیر لب آروم‌ زمزمه کرد :

(از اونجایی که مطمئنا خودت هم میدونی توی نامه نوشتن افتضاحم ، دست خطمم که نگم برات همینجوریش قابل مشاهده هست ، نمی دونم چطوری باید شروع کنم شاید این حرفا آخرین حرف هایی باشن که دارم میزنم پس.......... . ) شاهدخت محزون نامه رو مچاله کرد و با عصبانیت زیر لب گفت : من هنوز باور ندارم که مردی ، حداقل فقط یه چیز ، فقط یه چیز کوچیک بهم نشون بده ، تا مطمئن بشم که زنده ای . ایزابل با ناامیدی سرش رو ‌پایین برد و بغضش رو قورت داد و زیر لب گفت : خواهش میکنم ، فقط یه کور سوی امید بهم نشون بده ، التماست میکنم ، مهم نیست چه بهایی داشته باشه فقط بهم بگو زنده ای . و در خفای اتاق شاهدخت فقط تاریکی با سکوتش پاسخگوی التماس های ایزابل بود . شاهدخت ایزابل که هنوز آمادگی رویارویی با حقیقت تلخ رو نداشت ، نامه رو به داخل پاکت سر جاش برگردوند و در کشوی چوبی سفید میزش رو باز کرد و با نا امیدی ، نامه ی نصفه خونده شده رو در کشو رها کرد و تک تک لحظات گذشته رو مرور کرد .

فلش بک به زمان برگزاری جشنی که به افتخار برگشت سالم و سلامت ایزابل برگزار شده بود ، از دید ایزابل :

حرف زدن درباره احساساتم واقعا کار سختی بود ، هیچوقت برام پیش نیومده بود که جلوی یه نفر دیگه به جز دایی اینجوری عین بچه ها بزنم زیر گریه . اما به نظرم ، الک قابل اعتماده و میشه بهش تکیه کرد بیشتر از همه ی کسایی که تو زندگی ام اومدن و رفتن ، بعد از تموم شدن رقص ، مهمونی هم داشت آداب و رسومات پایانی خودش رو طی می‌کرد نجیب زاده ها توی گروه های کوچیک پخش شده بودند و از همدیگه خداحافظی میکردن ، به طرف الک چرخیدم و لبخند زدم و گفتم : فکر کنم دیگه وقت خداحافظیه کایل . الک پوزخند زد و گفت : ایزابل من واقعا از اعماق وجودم نگرانتم ‌. با این حرفش ناخودآگاه استرس گفتم و با صدایی که یکم میلرزید گفتم : منظورت... دقیقا چیه که نگرانمی ؟! الک قیافه ی جدی به خودش گرفت و گفت : با این سلیقه ی انتخاب اسمت ، نگران بچه هاتم که چه اسم عجیب غریبی قراره بهشون بدی . عصبانی شدم و با مشتم کوبیدم به بازوش که دیدم قاه قاه داره میخنده ، چشمام رو ریز کردم و با یه لحن حق به جانب گفتم : الک از کی تا حالا نمکدون شدی ؟! منم نگرانتم که با این حجم از نمک توی رگ هات مریض بشی ، بیفتی رو دستمون ، دیگه اِما نتونه برات زن پیدا ‌کنه . با تموم شدن جمله ام هر دوتامون خندیدم . با شوخی ای که کرد ، جو سنگین چند دقیقه پیش کلا محو شده بود . پس لبخند زدم و گفتم : دیگه واقعا باید خداحافظی کنیم ، شاهزاده فراری فردا میبینمت . برای الک دست تکون دادم و بعد به طرف اریک که پایین پله ها ایستاده بود ، رفتم . لبخند مصنوعی ای تحویلش دادم و گفتم : جناب اورول لطفا از طرف من از پدرتون بسیار تشکر کنید ، مهمونی امشب بسیار برام با ارزش و جالب بود . همون موقع مارگارت اومد نزدیکم و زمزمه کنان گفت : بانوی من کالسکه آماده است . اریک دست راستم رو گرفت و پشت دستم رو بوسید ( یه رسمه برای ادای احترام‌ به یه بانو دربار و اعلام اینکه به شناختن اون شخص علاقه مندی ، البته فکر کنم ، نتیجه خوندن تعداد زیادی مانهواست 😂✌ ) و گفت : بانوی من ، واقعا باعث افتخارم بود که پذیرای تک ستاره ی درخشان آسمون امپراطوری بودم . زیر لب جوری که نشنوه زمزمه کردم : همین چند دقیقه پیش یه نفر گفت شبیه ماهم ، حالا هم که ستارمون کردن ، تا آخر امشب تبدیل به همه اجرام آسمانی میشم . همون موقع اریک اومد نزدیک تر و زیر گوشم نجوا کنان گفت : ولی شاهدخت مواظب احساساتتون باشید ، وقتی کنار اون فرد خاص هستید ، انگار هیچ چیز دیگه ای براتون اهمیت نداره ، درخشان ترین لبخندتون رو بهش می‌زنید و کم کم دارید بهش وابسته میشید ، علاقه ی پنهان شاهدخت به اون پسرک باید هر چه سریعتر در اعماق قلبتون دفن بشه ، یه شاهدخت فقط و فقط میتونه برای منافع کشورش وارد رابطه با کسی بشه یا حتی ازدواج کنه ، لطفا این نصیحت کوچیکم رو گوشه ی ذهنتون داشته باشید ، شاهدخت من .

با شنیدن هر کلمه ، بیشتر بی تاب و متعجب میشدم و توی اعماق قلبم هم احساس عجیبی داشتم ؛ اما انگار اریک یادش رفته که من ملکه رزهای سرخم . کسی که وقتی کوچیک بود جلوی مقبره تاریک و خالی مادرش احساستش رو سر برید . سرد مثل یخ ، بی احساس مثل سنگ . پوزخند زدم و با سردی نگاهی که مثل خنجر بود به عمق چشم های سبزش خیره شدم ، اریک که جا خورده بود خواست شروع به صحبت کردن بکنه که گفتم : جایگاهت رو برای نصیحت کردن من بدون پسر دوک اعظم ، من هم مثل تو شخصا علاقه خیلی زیادی دارم که فردا سرت کادوپیچ شده توی راهروهای عمارت دوک اعظم بچرخه .، خون سرخ سردت از جای بریده شده ی گردنت همه جا بچکه و ناله ها و شیون خانوادت گوش آسمون رو کر کنه . لبخند عصبی ای زدم و به چهره ی متعجب اریک نگاه کردم و گفتم : پس لطفا ، تا فردا زنده بمون که خودم با دستای خودم میخوام از صحنه ی روزگار محوت کنم ، اریک . بعد هم بدون اینکه کلمه ی دیگه ای بینمون رد و بدل بشه ، به طرف کالسکه رفتم و سوارش شدم . سرم رو به دیواره ی کرم رنگ کالسکه تکیه دادم و به منظره ی جنگل تاریک بیرون خیره شدم و زیر لب گفتم : من به الک احساسی دارم ؟ امکان نداره !! شاید به هم نزدیک باشیم اما هیچوقت از منظر کسی که عاشقشم بهش نگاه نکردم ، حتی با وجود شوخی های مسخره ی اِما ولی این اولین باره که این احساس عجیب توی قلبم رو حس میکنم . یه دفعه به خودم اومدم و طلبکارانه تو دلم گفتم : دارم به چه چیز مسخره ای فکر میکنم ، همش تقصیر اون اریک لعنتیه ، بعدا باهاش تسویه حساب میکنم .

دین... دین... دین... ، پیام بازرگانی : آیا شما هم به فکر خواندن ادامه داستان هستید ؟ آیا شما هم برای پایان این فصل هیجان زده هستید ؟ چه چیزی در انتظار شاهزاده فراری و کارتیاست ؟ فرار ؟ جنگ ؟ صلح ؟ ، فصل پایانی شاهزاده فراری ، تغییر ؛ _ مهم نیست چقدر قدرت یا ثروت داشتی باشی ، یا حتی یه پادشاه باشی ، کسی که مرده ، مرده ، دیگه هیچوقت برنمیگرده .

بعد از مدت کوتاهی به قصر برگشتیم ، بی هیچ حرفی به طرف اتاقم رفتم و لباسام رو عوض کردم ، یه دست لباس نسبتا معمولی برای مبارزه ی سرمه ای تیره رو از کمدم بیرون آوردم و پوشیدمش ، بعد به طرف پنجره رفتم و بازش کردم و سرم و تقریبا نصف بدنم رو بردم بیرون ، در حالی که مواظب بودم از این ارتفاع نیفتم و دعوت حق رو لبیک نگم ، آجرهای کنار پنجره ام رو آروم تکون دادم و بعد درشون آوردم و گذاشتمشون روی پام بعد دستم رو به داخل شکاف ایجاد شده توی دیوار بردم و دوتا خنجر رو در آوردم . آجرها رو برگردوندم سرجاشون و بعد درحالی که خنجرها رو پشت لباسم داشتم تنظیم میکردم ، ایستادم . یه نفس عمیق کشیدم و بعد خودم رو از کناره پنجره آویزون کردم و بعد از چندبار تاب خوردن ، به بالکان طبقه پایین پریدم . یکم دور و اطرافم رو بررسی کردم‌ کردم‌ بعد با کمک درخت کنار بالکن رفتم پایین و به سمت مخفيگاهی که باهاش کلی خاطره ی شیرین و تلخ دارم ، راهی شدم . این داستان ادامه دارد......... .