💙❤معجزه آسا 2❤💙

از کت جدا شدم خال ها پنهان تصمیم گرفتم تا خونه پیاده برم و کمی فکر کنم هوا تاریک بود و از ی کوچه رد شدم خیلی تاریک بود هیچ نوری اونجا نبود خیلی تاریک بود یکم ترسیدم اما خودمو حفظ کردم احساس کردم یکی داره نگام میکنه ی لحظه وایسادم اما هنوز صدا پا میومد

شروع کردم ب دویدن نفس نفس میزدم نمیتونستم تبدیل شم هرکی بود هویتم رو میفهمید پیچیدم تو ی کوچه دویدم فقط میدویدم پشت سرم بود حسش میکردم کوچه نه نه کوچه بن بسته بود اه لعنتی کجا رف؟

از فرصت استفاده کردمو و سریع تبدیل شدم ماسک شب رو روشن کردمو تونستم تو تاریکی ببینم اوناهاش پرید پایین و بهم نزدیک شد اون شرور بود شروری برای دومین بار «بچه ها اینجا یادم نبود اسم ابر شرور رو همون نقاشه ک عاشق مرینت بود اینجا صداش میزنم نقاش دیگه چکنم» اون نقاش بود بهم نزدیک شد من اومدم لیدی..

گردونم رو برداشتم ی چیزی تو تبلتش کشید و یهو ی قیچی گنده گردونم رو برید لعنتی خوبه قبلش کت رو خبر کردم دیدم سمتش ک یهو دوتا دستبند دور دستام و پاها بسته شد اومدم بیوفتم ک گرفتم از کارش تعجب کردم

بلندم کردم ب دیوار تکیه دادم دستام رو با ی دستش برد بالا حاکماث:افرین نقاش گوشواره هاش رو در بیار بدو نقاش الان ن فعلا مار دارم از زبان لیدی:چی چیشد ینی خوب شده لیدی: دستام و باز کن و بگو چخبر نقاش : نه نه نه لیدی باگ زبون لیدی:بهم نزدیک شد دستامو برد بالا و صورتشو بهم نزدیک کردو دیگه بفهمید چیشد

کت:هی چکار میکنی لعنتییی لیدی :یهو ب خودم اومدم با سر کوبیدم تو کلش و ازم فاصله گرف نقاش:هه ببین کی اینجاس بچه گربه ما کت:داشتی چ غلطی میکردی نقاش یهو با ی حرکت یدونه از گوشواره هام رو در اورد لیدی:هاااااا نه .. نصف لباسم داشت از بین میرف که....