دازای اوسامو چه می‌گوید؟

آیا همیشه نظر مردم و آنچه که در مغز خود می پرورانند مهم است؟ آیا درست است که برای مورد تایید نظر مردم زندگی کنیم؟

دازای اوسامو یکی از نویسندگان ژاپن در گذشته. وقتی دروغ گفتم، اونا منو دروغگو صدا زدن

وقتی حقیقتو گفتم، اونا گفتن عجیبم

وقتی مثل یک مرد پولدار رفتار کردم، اونا گفتن مغرورم و ثروتمند

وقتی به زندگی فقیرانه خودم برگشتم، اونا گفتن که بیچاره هستم و محتاج

وقتی می‌خندیدم و خوشحال بودم، اونا گفتن که من دیووانه و احمقم

اما وقتی که گریه سر دادم، چرا که واقعا درد می‌کشیدم، اونا گفتن که برای جلب ترحم این کارو میکنم و همشون فیک و ساختگیه(: