چرا گورخر سیاه و سفید شد؟

آیا خطوط راه راه گورخر فقط یک خلقت تصادفی از طبیعت است؟ اگر نه عملکرد آنها چیست؟ کدام مزیت تکاملی را اعطا می کنند؟

پوششی برای استتار چارلز داروین و آلفرد راسل والاس هر دو در اوایل دهه 1870 پیشنهاد کرده بودند که راه راه های گورخر ممکن است به عنوان نوعی استتار عمل کنند به خصوص در چمنهای مرتفع در حضور هوای گرم و مه آلود با این حال هر چیزی که قابل قبول است لزوما درست نیست. چنین توضیحات علمی آزمایش نشده ای را فرضیه می نامند. علم باید اینها را با جست و جوی شواهدی که یا از یک فرضیه پشتیبانی میکند یا نادرست بودن آن را آزمایش کند.

فریب دادن شیرها این فرضیه از آن زمان مورد آزمایش قرار گرفت و تأیید نشد گورخرها اغلب توسط شیرها صید می‌شوند. همچنین بیشتر شکارچیان پستانداران حداقل به خوبی انسان میبینند و می توانند بویایی بهتری داشته باشند و بشنوند. شواهد پشتیبان خوبی یافت نشد به نظر نمی رسد که یک افکت استتار توضیح محتملی برای راه راه های گورخر باشد.

بعنوان دافع حشرات در سال 1981، تقریباً 110 سال پس از فرضیه داروین و والاس دانشمند دیگری (Dr.waage) فرضیه جدیدی را مطرح کرد مگس های تسه و مگس اسب ناقل بیماریهای خطرناک هستند به عنوان مثال آفت ناگانا که اغلب برای گورخرها کشنده است. مگس‌ها چشمهای بسیار متفاوتی نسبت به شکارچیان پستانداران دارند و نورون های کمتری برای پردازش اطلاعات بصری دارند.

آیاخطوط راه راه گورخر میتواند در فرار از این مگس های ناقل بیماری موثر باشد؟ و در واقع در 35 سال گذشته تعدادی آزمایش این را تایید کرده است. مدلهای حیوانی که با نوارهای گورخری نقاشی شده اند نسبت به مدل هایی که به طور یکنواخت سیاه قهوه ای خاکستری یا سفید رنگ شده بودند مگسهای اسبی کمتری را جذب می کردند. علاوه بر این می توان نشان داد که فاصله راه راههای گورخر در محدوده ای است که به طور بهینه مگس‌های اسب را گیج می کند.

کواگا کمی راه راه کواگا منقرض شده زیرگونه ای از گورخر از استان کیپ در آفریقای جنوبی شواهد دیگری در حمایت از فرضیه مگس ارائه میدهد پیشینیان کاملاً راه راه کواگا که از مناطق آلوده به مگس تسه در شمال می آیند به منطقه ای عاری از هجوم مگس تسه مهاجرت کردند به نظر میرسد که حیوانات اکنون دیگر نیازی به خطوط راه راه نداشته اند و این به تدریج در طول نسلهای مختلف محو شده است. زمانی که کواگا در حدود سال 1870 منقرض شد.فقط سر گردن و دم آن هنوز راه راه کمرنگی داشتند. کواگا در موزه für Naturkunde در همان اتاق گورخر به نمایش گذاشته شده است.

برخی از دانشمندان به شواهد به نفع مگس ها شک دارند و شواهدی یافتند که نشان می دهد فاصله و چگالی راه راه های گورخر با میانگین دمای زیستگاههای آنها مرتبط است که از یک فرضیه تنظیم حرارت حمایت میکند. اگرچه به نظر می رسد محافظت در برابر تسه تسه و مگس اسب بهترین توضیح در حال حاضر باشد اما پرونده بسته نشده است. دانشمندان باید به طور مستمر پاسخهای موجود را بررسی کنند شک کنند و (در صورت لزوم) لغو کنند. برای نسل بعدی دانشمندان جوان کار بیش از اندازه کافی وجود همه آزمایشهای استتار گورخر دارد. منتشر نشده است.