دهان میدوزند...

شعر از:مهدی مختار زاده

دلا ساکت بشین اینجا دهان میدوزند! مبین چشمم،تو را بر آسمان میدوزند!

زمینت میزنند ای پا،بشین از پایت... نمیدانی،زمین را بر زمان میدوزند!

نفس شاید که چون رفتی تو را بربندند! که راه بازدم را با لبان می‌دوزند...

بخواب ای مغز کاری کن که نادان باشم! که اینجا هرکه میفهمد زبان می‌دوزند!

قلم چیزی نگو،کاغذ همان شمشیر است! سرت را می‌زنند و بر خزان می‌دوزند...

و چون جنس درختان با تو یکسان است به پای تو تمام جنگلان می‌سوزند!...