بزرگ ترین جنگل های بارانی جهان

با اینکه جنگل‌های بارانی تنها ۲ درصد از سطح کل کره‌ی زمین را می‌پوشانند، منبع نیمی از گوناگونی زیستی گیاهی و جانوری هستند؛ از‌این‌رو، اهمیت زیادی برای کره‌ی خاکی دارند.

با اینکه جنگل‌های بارانی تنها ۲ درصد از سطح کل کره‌ی زمین را می‌پوشانند، منبع نیمی از گوناگونی زیستی گیاهی و جانوری هستند؛ از‌این‌رو، اهمیت زیادی برای کره‌ی خاکی دارند.

۱ جنگل آمازون جنگل بارانی آمازون که در آمریکای‌جنوبی قرار دارد، بزرگ‌ترین جنگل بارانی جهان است. این جنگل نزدیک به ۸۰ درصد از حوضه‌ی آمازون را پوشش می‌دهد که شامل مساحتی به‌اندازه‌ی ۶ میلیون کیلومترمربع یا برابر با بیش از نیمی از خاک ایالات متحده‌ی آمریکا است که به ۹/۸ میلیون کیلومترمربع می‌رسد. همچنین، این جنگل سه برابر بزرگ‌تر از جنگل دیگر رتبه‌ی دوم این فهرست است. آمازون در آمریکای‌جنوبی، ۹ کشور از‌جمله برزیل و پرو و کلمبیا را پوشش می‌دهد.آمازون حداقل ۱۰ درصد از تنوع زیستی کل زمین یا مجموعه‌ی گیاهان و جانوران و دیگر موجودات زنده را شامل می‌شود. این انواع تعداد زیادی از گونه‌ها ازجمله تنبل‌ها، عقاب‌های هارپی درخت‌های آجیل برزیلی جگوارها یا پلنگ خالدار آمریکایی را دربر می‌گیرد. برزیل بیشترین سهم از جنگل بارانی آمازون را دارد که مساحت بیش از ۳/۱۷ میلیون کیلومترمربع را از جنگل اصلی پوشش می‌دهد. ناگفته نماند کشور یادشده از نظر نابودی جنگل‌ها رتبه‌ی اول را نیز دارد؛ به‌طوری‌که از سال ۲۰۰۱ تاکنون، بیش از ۲۶۰ هزار کیلومترمربع از جنگل‌های این کشور از بین رفته‌اند.

۲ حوضه کنگو حوضه‌ی کنگو در آفریقای‌مرکزی با مساحت بیش از ۲ میلیون کیلومترمربع دومین جنگل بارانی بزرگ دنیا است. این جنگل بارانی شش کشور در غرب و آفریقای‌مرکزی را دربرمی‌گیرد: کامرون، گینه‌ی استوایی، گابون، جمهوری آفریقای‌مرکزی، جمهوری کنگو و جمهوری دموکراتیک کنگو. بیش از ۹۹۲ هزار کیلومترمربع از این جنگل در جمهوری دموکراتیک کنگو قرار دارد؛ درنتیجه، پس از برزیل این کشور بیشترین سهم را از جنگل‌های بارانی دارد.گوریل‌ها و فیل‌های جنگل و هزاران گونه‌ی جانوری دیگر در جنگل بارانی کنگو خانه دارند. گفتنی است بسیاری از این گونه‌ها ازجمله بونوبوها یا شامپانزه‌های کوتوله و اوکاپی در هیچ نقطه‌ی دیگری از کره‌ی زمین پیدا نمی‌شوند. حوضه‌ی کنگو به‌دلایلی مثل جنگل‌زدایی، به‌ویژه به‌دلیل کشاورزی، درمعرض خطر قرار دارد. کشاورزانی که به‌دنبال تهیه‌ی غذا برای خانواده‌ی خود یا تأمین بازارهای محلی هستند، جنگل بارانی کنگو را در‌مقایسه‌با جنگل‌زدایی کشاورزی صنعتی در آمازون برای کشاورزی در مقیاس‌ کوچک‌تر نابود می‌کنند.

۳ جنگل بارانی گینه نو سومین جنگل بزرگ و پیوسته‌ی جهان جزیره‌ی گینه‌ی نو است که به دو قلمرو تقسیم می‌شود: یکی نیمه‌ی شرقی که بخشی از گینه‌ی نوی پاپوآ است و دیگری نیمه‌ی غربی که بخشی از اندونزی محسوب می‌شود. این جزیره با ۷۸۶ هزار کیلومتر مساحت خانه‌ی حداقل ۵ درصد از گونه‌های گیاهی و جانوری جهان، ازجمله کانگوروهای درختی و کبوترهای تاج‌دار است.پس از جنگل بارانی آمازون و حوضه‌ی کنگو به‌سختی می‌توان بزرگ‌ترین جنگل‌های بارانی را دسته‌بندی کرد. گاهی اندازه‌گیری پوشش جنگل بارانی براساس کشورهای دارای مرز مشخص آسان‌تر است. برای مثال، گینه‌ی نو پاپوا نزدیک به ۳۱۸ هزار کیلومترمربع از جنگل بارانی اصلی را پوشش می‌دهد.جنگل بارانی گینه‌ی نو می‌تواند جنگل‌های شمال استرالیا را نیز دربر بگیرد؛ زیرا به یکدیگر وصل هستند. گینه‌ی نو و استرالیا درحدود ۱۱۷۰۰ سال پیش از یکدیگر جدا شدند. کشاورزی و حفاری تجاری روند نابودی جنگل‌های گینه‌ی نو را تسریع کردند. این فرایندها شامل قطع درختان برای برداشت الوار و کاشت صنعتی نخل برای برداشت محصولاتی مثل روغن پالم است.

۴ جنگل بارانی ساندالند جنگل بارانی ساندالند با مساحت تقریبی ۵۱۰ هزار کیلومترمربع در رتبه‌ی بعدی قرار می‌گیرد. این جنگل بارانی شبه‌جزیره‌ی مالایا در جنوب‌شرق آسیا و جزایر مجاور سوماترا و جاوا و بورنئو را پوشش می‌دهد و این پنج کشور را دربر می‌گیرد: اندونزی، مالزی، برونئی، تایلند و سنگاپور. این قسمت ممکن است کمی گیج‌کننده باشد؛ زیرا اندونزی درواقع خانه‌ی دو بلوک مجزا از جنگل‌های بارانی است: جنگل ساندالند و جنگل گینه‌ی نو. همچنین، سومین سهم بزرگ از پوشش جنگلی را ازآنِ خود کرده است؛ چراکه مساحت جنگل‌هایش به ۸۴۰ هزار کیلومترمربع می‌رسد.جنگل بارانی ساندالند میزبان بسیاری از گونه‌ها، مانند اورانگوتان‌ها و وزغ‌های رنگین‌کمانی برونئی و گل‌های لاشه که بزرگ‌ترین گل جهان است.مساحت جنگل بارانی اصلی اندونزی از سال ۲۰۰۱ به‌اندازه‌ی ۹۷ هزار کیلومترمربع کاهش یافته است.

۵ حوضه رودخانه مکونگ حوضه‌ی رودخانه‌ی مکونگ در اطراف رودخانه‌ی مکونگ واقع شده است که با طول ۴۹۰۰ کیلومترمربع، طولانی‌ترین رودخانه در جنوب‌شرق آسیا است. میانمار با پوشش ۱۳۴ هزار کیلومترمربعی از جنگل‌های بارانی درون مرزهایش، بیشترین سهم را از جنگل‌های حوضه‌ی مکونگ دارد.رودخانه‌ی مکونگ بیش از ۱۰۰۰ گونه‌ ماهی آب شیرین دارد؛ از‌جمله گونه‌های درمعرض خطری مثل گربه‌ماهی غول‌آسای مکونگ جنگل‌های بارانی اطراف این رودخانه حاوی مجموعه‌ای از گونه‌های دیگر نظیر مارمولک خانگی سایکدلیک ببرهای پانترا است. ناگفته نماند کشاورزی در مقیاس انبوه، به‌ویژه تولید برنج شکر، لاستیک و سوخت‌های زیستی از عوامل اصلی جنگل‌زدایی در منطقه‌ی بزرگ مکونگ هستند.

۶ جنگل ملی تونگاس بزرگ‌ترین جنگل بارانی معتدل جهان جنگل ملی تونگاس در آلاسکا است. این جنگل از تمام جنگل‌های گرم‌سیری نام‌برده در این مقاله کوچک‌تر است و به‌نقل از وزارت کشاورزی ایالات متحده‌ی آمریکامساحتش به ۶۸ هزار کیلومترمربع می‌رسد. جنگل‌های بارانی معتدل پوشش کمتری از جنگل‌های گرم‌سیری دارند و در اقلیم‌های سردتر معمولا کنار اقیانوس‌ها پیدا می‌شوند.جنگل ملی تونگاس که در کرانه‌ی ساحلی جنوب‌شرق آلاسکا کشیده شده است، خانه‌ی گونه‌های حیات‌وحشی مثل ماهی سالمون، خرس‌های قهوه‌ای خرس‌های سیاه و عقاب‌های سرسفید است. در طول قرن گذشته، بخش‌های زیادی از جنگل ملی تونگاس به‌دلایلی مثل قطع درختان از بین رفته است

امیدواریم از این پست خوشتان آمده باشد.