لطف عدو...

شعر از: مهدی مختار زاده

تا شدم بی خبر از خویش،خبردار شدم چشم را بستم از این شهر،که بیدار شدم

دل به دنیا چو سپردم چه فراقم دادند تا بریدم دل از آن لایق دیدار شدم

سنگ بودم و مرا طعنه به دیوار زدند خاک گشتم و از آن آجرو دیوار شدم

گردشان گشتم و چند نقطه مرا می چرخاند گرد حق گشتم و خود نقطه ی پرگار شدم

فکر کردند قلم خالق احساسات است من در این جور خودم جوهر خودکار شدم

چاره این شد پس از آن نام مرا خط بزنند خط کشیدند و خدا خواست نمودار شدم

زیر اشعار خوشم نام دگر بنوشتند و من از لطف عدو حافظ و عطار شدم