شعر سپید چیست؟

حتما تا حالا نمونه‌هایی از شعر سپید را دیده‌اید. اگر می‌خواهید آن را بیشتر بشناسید؛ با ما همراه شوید.

شعر سپید یا شعر شاملویی، نوعی از شعر نو است که وزن عروضی ندارد و موسیقی آن، با آهنگ درونی آن ساخته می‌شود. قافیه این شعر نیز مانند دیگر انواع شعر نو، تابع قاعده و قانون خاصی نیست.

بنیان‌گذار این سبک، شاملو بوده و بنابراین، نام دیگر شعر سپید، شعر شاملویی است. اشعار سپید،نسبت به اشعار نیمایی از قواعد شعر کلاسیک دورترند. قافیه این شعر، دل بخواهی و نامنظم است و وزن آن با آهنگ درونی واژه‌ها ایجاد می‌شود، نه وزن عروضی.

نمونه‌ای شعر سپید: آنکه می گوید دوستت دارم خنیاگر غمگینیست که آوازش را از دست داده است ای کاش عشق را زبان سخن بود هزار کاکلی شاد در چشمان توست هزار قناری خاموش در گلوی من عشق را ای کاش زبان سخن بود (احمد شاملو)

برخی از منتقدان متاخر، از جمله محمد مستقیمی شعر سپید را پالاییده‌ترین نوع شعر فارسی می‌دانند که خود را از قید موسیقی و همه چیزهای دیگر آزاد کرده‌ است.

از مهم‌ترین شاعران شعر سپید می‌توان به احمد شاملو، فروغ فرخزاد و هوشنگ ابتهاج(سایه)اشاره نمود.