دست نوشته : زنده بودن ها

رویای زندگی ، رویایی سخت و ابدی ست که هیچ وقت تحقق نمی یابد ... زندگی در فقر ، جنگ ، بدبختی و شکست خوردگی فقط زنده بودن است نه زندگی. سهل است تفاوت این دو. زندگی چون کیک تولد آرام و شیرین و دلچسب است ! اما زنده بودن گاهی از مرگ نیز بدتر است ، گاهی تو فقط جسم هستی و روحی دگر نیست ... چه دردناکند این مرگ ها !

آدم از درون می میرد ! از درون افسرده است اما در ظاهر خویش نمی تواند چیزی را بیان کند و این است دنیای امروزمان ... مانند کودکی که نمی داند از دست دادن پدر یعنی چه ؟ و یا مانند زندگی کاغذی که فقط کمی باد ، کمی آب یا حتی تلنگر کوچکی کافیست تا رویایت ، دنیایت و حتی چشم هایش را ببازی ... وقتی از درون شکست می خوری، بلند شدن سخت می شود !

دشوار، سخت و گاهی نیز غیر ممکن! وقتی از دستش می‌دهی جانت با او می‌رود ،خودت اینجا و روح و جان و قلبت پیش اوست و این دردناک‌ترین حالت از دست دادن است... گاهی نیز تا ابد او را دوست داری اما او حتی از وجود داشتن تو نیز خبر ندارد و این مانند زخمی در روحت جا خوش می‌کند تا وقتی که بمیری و این نیز دردناک‌ترین حالت دوست داشتن است...

زندگی نیز گاهی بی‌رحم و غم بار است مانند دردناک‌ ترین‌ ها!! مانند از دست دادن‌ ها!! تا صبح نخوابیدن‌ ها!! مانند مرگ‌های از درون!! و مانند زنده بودن!!