من یکی فن بوی بی تی اسم پارت ۱

اسم پسره داستان آروین هست و۲۴سالشه و موهای مشکی چشمای قهوه ای رنگ داره پوستشم خیلی سفیده قدشم ۱۷۹ سانت هست وزنش ۶۴ کیلوعه خوب بزن بعدی

و خونه مجردی داره جدا از خانواده‌اش زندگی میکنه و دانشگاه میره سال سوم هست درسشم ۲ سال دیگه تموم میشه رشتشم طراحی لباس هست و در کنار درس و دانشگاه کار میکنه تا پول جمع کنه بره کره🚶‍♂️ خب بریم سراغ داستان اوه یادم رفت اینم بگم آورین یه دوستم داره که همخونه اونم ۲۴ سالشه و رشتم عکاسی اسمشم تیام هستش قدشم ۱۷۹ وزن ۶۰

آورین=تیامممممم کجایی توپسر لباس زیر تو زیر تخت من چیکار میکنه ها؟تییاممم تیام=چیه چیکار داری داشتم غذامون میخوردم🤨آورین=کوفت بخوری دارم هی صدات کجایی تو مگه نمیگم لباستو بشور دوهفتست نشستیشون بو گند گرفتن بعدشم این لباس زیرات زیر تخت من چیکار میکنن🤬😠 تیام=اوف باشه دیونم کردی تو هی میگی تیام این کارو بکن تیام این کارو نکن. آورین=اگه همه چیزو دست تو ول کنم که خونه رو هواس حالا اینقد مثل شوگا غر نزن بدو برو لباسو رو بشور کار داریم فردا هم دانشگاه داریم.باکلی بد بختی تیامو مجبور کردم بره لباساشو بشوره خیلی تنبله و این تنبلی تبديل شده به شلختگی بعضی وقتا دلم میخواد از دست کاراش هم اونوهم خودمو بکشم ولی چیکار کنم که به جز حرص خوردن هیچ کاری نمیتونم انجام بدم بعضی از اخلاقاش کپیه شوگاس ولی تو دانشگاه مثل نامجون میشه درسخون و مراقب کار سخنران🤣

فردا.تیام من تو ماشین منتظرتم زود بیا دیرمون میشه.تیام=باشه الان میام‌. بعد از چند دقیقه منتظر موندن شازده تشریف اوردن سوار ماشین شد. راه افتادم وقتی رسیدیم ماشینو پارک کردم پیاده شدیم راه افتادیم سمت کلاسا چون رشتمون باهم فرق داشت کلاسمون جدا بود برگشتم سمت تیام خب فعلا تا بعد داداش،تیام =بای تا بعد. وقتی داخل کلاس شدم همه بچه ها یه جا جمع شده بودن حرف میزدن رفتم کنارشون تا ببینم درمورد چی حرف میزنن وقتی حرف بورسیه رو شنیدم یه لحظه‌ هنگ کردم بورسیه وای خدا چیزی که تموم این مدت میخواستم تا برم کره پیش بی تی اس برگشتم سمت یکی از بچه های کلاس که خیلی فضول بود همه چیرو میدونست...

آورین= نیما بچه ها دارن در مورد بورسیه حرف میزنن نیما=اره بورسیه هرکی امسال شاگرد اول دانشگاه شد بورسیه میگیره ولی من مطمئنم تو میگیری آورین=من چرا من 😳نیما=چون توشاگرد اوله کلاسی آورین=معلوم نیست این همه بچه زرنگ تو دانشگاه افتاده ولی خداکنه بورسیه رو من بگیرم راستی بورسیه مال کجاس ؟ نیما=نمیدونم چون مدیر گفته هرکی بورسیه رو گرفت خودش انتخاب میکنه توکدوم کشور درس بخونه آورین=آها خوب میتونی بری بعد از اون روز همش سرم تو درس و مشق بود حتی برای کارم یه هفته مرخصی گرفته بودم تا بتونم به درسام برسم دوباره صدای تیام میومد که داشت داد بیداد میکرد اهه داره رو اعصابم راه میره چقد بهش میگم وقتی داری فوتبال نگاه میکنی سر وصدا نکن دارم درس میخونم ولی انگار نه انگار دارم با دیوار حرف میزنم .۱سال بعد=وای باورم نمیشه بورسیه رو من گرفتم انگار رو ابرام بلاخره اون همه سختی کشیدنا به ارزوم رسیدم وقتی به خانوادم و تیام گفتم که بورسیه رو گرفتم باورشون نمیشد خیلی خوشحال بودم قراره ۲ ماهه دیگه برم کره هم برای تحصیل و هم دیدن بی تی اس هوررراااا کره من اومدم😃😆

ببخشید یادم رفته کجا بودم بلاخره بورسیه رو گرفتم و راهی کره جنوبی شدم تیام خیلی نارحت بود همش اصرار میکرد که نرم همینجا درسمو بخونم توی فرودگاه چمدونمو دادم رفتم سمت نیما بغلش کردم آورین=خداحافظ تیام .تیام دوباره شروع کرد تیام=میگم آورین نرو کره مگه اونجا چی داره که ایران نداره بریم خونه باشه🤒 آورین=اینجا همچی داره ولی واسه من مهم نیست ولی اونجا چیزی رو داره که دیگه هیجای دنیا پیدا نمیشه بی تی اسو داره که اینجا نداره پس میخوام برم کره پس لطفا حرفش نزن من میرم کره باشه تیام=اوف باشه پس خداحافظ رفیق بعد ازاینکه از تیام خداحافظی کردم سوار هواپیما شدم صندلیمو پیداکردم نشستم هندزفریمو گذاشتم و آهنگ دینامیت پلی کردم بعد از چند دقیقه خوابم برد با صدایی مهماندار هواپیما که میگفت یه مقصد رسیدیم از هواپیما بیرون اومدم چون کره ایم خوب نبودم باید انگلیسی صحبت میکردم یه تاکسی گرفتم و یه هتل پیدا کردم رفتم یه اتاق گرفتم راه افتادم سمت آسانسور از آسانسور که بیرون اومدم با چیزی که دیدم درجا همونجا خشکم زد باورم نمیشد که الان دارم میبینمش چیزی که حتی تو خوابم نمیبینم😳 پارت بعد