📼 : و در پـایـان !

سلام ،، نامه را با یادی از گذشته شروع نمیکنم ،، چون میدانم هردو اشتباهاتی داشته ایم که به یاد آوردنشان.. ،، بگذریم! ،، حالت چطور است؟ ،، در کشتی بزرگت فریاد میزنی بادبان ها را بکشید؟ ،، هم اهنگ با موج های دریا میرقصی؟ ،، یا اینکه در گوشه ای از خانه ات دلتنگ گذشته هستی؟ مانند من!

من احوال خوبی ندارم ،، روزها غصه میخورم و دلتنگم ،، شبها با خیره شدن به آسمان دعا میکنم بار دیگر ببینمت ،، من پر از اندوهم ،، همچنین بسیار خسته ،، به خواب همیشگی ام ، مرگ ، فکر میکنم ،، شبانه روز !

دوست نداشتم ،، نامه بنویسم! ،، چون نمیخواستم تو مرا به خاطر بیاوری ! ،، کاش برای همیشه مرا فراموش کرده باشی و زندگی بهتری برای خودت رقم بزنی ،، اما من همیشه به یادت هستم ،، من همیشه دلتنگت میمانم ،، در پایان باید بگویم.. / / 11 مارچ 2002 .

15 مارچ 2002 جسد بی جان مرد در خانه اش پیدا شد ،، بله ! زمان همینگونه میگذرد ،، از نظر شما چه کسی پیکر بی جان مرد را پیدا کرد؟ بله ! کسی که این نامه ،، برای او نوشته شده بود ! ما هرگز نفهمیدیم در پایان چه چیزی در ذهن مرد میگذشت که به روی کاغذ نیامد ،،