با استادت درست رفتار کن p3

اوکی هربار گذاشتم رد شد ..

صندلیشو عقب کشید و از اون وسیله ی چوبی بلند شد . خیلی خونسرد و مصمم جوری که انگار هیچ اتفاقی نیافتاده به طرف دخترک رفت.ولی دخترک اصلا شوکه نشد. رز سرخ و از دستش کش رفت و روش و به طرف دیگه برگردوند . پارک پوزخندی زد که میشد صداش و شنید و تند به طرف صندلی رفت و نشست. دخترک گل رو بویید و گفت: من عاشق رز سرخم! ممنونم استاد پارک

پارک لبخند زد: پس ازین به بعد بیشتر برات گل میخرم! یونجی صاف به چشمای کشیده ی جیمین نگاه کرد . جیمین پرسید: چته؟ دخترک جواب داد : استاد ! این تشکر بود نه تعریف هاااا . اداشو در اورد: این تشکر بود نه تعریف هااااا! یونجی اخمی کرد . گل رو به سمت جیمین پرت کرد و گفت:پس اگه اینجوریه، منم مهربونیتو نمیخواممم

پارک کمی تعجب کرد ولی باز به حالت عادیش برگشت . چشم غره ای به دختر رفت .کمی بعد صدایی توجه جفتشونو جلب کرد . اون صدای زنگ گوشی پارک بود . گوشیش رو از کیفش در اورد و با دیدن اسم کسی که زنگ زده بود،لبخندی روی صورتش اومد "ساین شاین گیلاسی" با گوشیش بلند شد و از اون مکان رفت. یونجی جوش آورد و گفت: ادب هم خوب چیزیه! پسره ی نک.بت حتی عذر خواهی هم نکرد! این زیادی داره میره رو مخم. خودم موندم مامانش چی یادش داده. "و غر غر های الکی"

از شدت عصبانیت، یونجی اصلا نفهمید دستاش گوشیو از کیفش درآورد و نفهمید که کی رمز رو زد و بازم نفهمید که شماره گرفت و اصلا شماره چه کسیو. فقط با عصبانیت گوشی رو جلوی گوشش گذاشت و به صندلی خالی پارک نگاه کرد.کمی بعد ،با صدای مهربون دختری به خودش اومد . اون صدای مهربون میگفت: الوو ابجی؟ اتفاقی افتاده؟ با صدای لرزون گفت: عاامم جونا! دلم برات تنگ شده بود. خواستم حالتو بپرسم فقط. همین! جونا خنده ای کرد: عجب دختر باحالی هستی تو! 1 ساعتم نشده همو ندیدیمااا! یهکو جدی شد و گفت: ینی دوست داری نبینیم؟ خواهر دخترک کمی مکث کرد، ولی بعدش خندید. یونجی هم بعدش خندید. انگار کل عصبانیتشو فراموش کرده بود! ولی از اون ور داستان، اوضاع درهم برهم بود. پارک به هوسوک گفته بود بیاد اونجا و ... وعضشون مثل دو تیمارستانی بود! بیروت کافه مسخره بازی در میاوردن جوری که باعث میشد مردم با دست نشونشون بدن.