شروع یک پایان : ۴۵

یک حمله دیگر در شهر ناتینگاهام اتفاق افتاده بود اکثر کاراگاها برای مقابله با دامبلدور اعزام شدند . تعداد کمی از کاراگاهان در لندن مستقر بودند . اکنون چهارمین هفته بود که هری بیهوش بوده و لیلی در اتاقی دیگر بهبود یافته بود و امروز مرخص میشد . جینی خیلی نگران بود اصلا راضی نبود که دخترش کاراگاه شده ، آلبوس و جیمز هم در ناتینگهام دست و پنجه نرم میکردند و تلاش میکردند جلو آلبوس دامبلدور را بگیرند . لیلی دیگر کل کتاب را خوانده بود . اعصابش واقعا خورد بود که نمی توانست به میدان جنگ برود از طرفی جینی مدام رو بروی اتاقش رژه میرفت تا از دستش در نرود . اوضاع بدی که وجود داشت از طریق روزنامه دیلی پرافکت به گوش هاگوارتز نیز رسیده بود . پروفسور مکگوناگال شدیدا نگران بود . هرمیون هم نگرانتر بود

جو هاگوارتز ناگهان سنگین و سنگینتر شد . همه زمینگیر شده بودند . صدا سالازار اسلایترین در هاگوارتز میپیچید . ٫٫ ماگل زاده تو با قطع ارتباط من با هاگوارتز و ایجاد خسارت جدی به تالار اسرار مجازات میشی 🤬 مار های من قلعه رو محاصره کردند . هر دورگه ای که سر راه مار ها قرار بگیره زنده نمیمونه 😈 ـ همش حس میکردم دردسر داره میاد سمتم 😅 مکگوناگال مجددا طلسم مجسمه های نگبان را فعال کرد و به آنها دستور نابودی مار ها را داد .

ـ پروفسور الان باید ...‌ ـ کمی ساکت باش گرنجر 😒 دارم فکر میکنم 😏 ... از طریق شمینه برگرد وزارت سحر و جادو 😒 هرمیون سعی کرد با پودر پرواز از هاگوارتز برود اما شمینه مسدود شده بود و دیگر راهی به شبکه پرواز نداشت . ـ خخخب نقطه عبور رو امتحان کنیم 🙄 نقطه عبور هم جواب نداد جسمیابی در هر سطحی ناممکن شده بود ، سالازار قصد داشت مطمئن شود که هرمیون کشته می شود .

مجسمه ها برای لحظاتی به کشتن مار ها پرداختند اما نگهان متوقف شدند . یک زانو را رو زمین گذاشته و بر زانو دیگر تیکه داده و سرشان را به نشانه ادا احترام پایین میاورند . ٫٫ این من بودم که این مجسمه های فسقلی رو ساختم 😏از کی تا حالا از سازه های خودم علیه خودم استفاده میکنید 😅 مجسمه ها به حال خودشان رها شدند و مارها به پیشروی ادامه دادند . مار ها دانش آموزان را نگاه میکردند و در صورت دیدن ناخالصی آنها را دنبال میکردند . ـ پترفیکیوس توتالوس 😒 هرمیون به حالت خبردار خشک شد . ـ یکم همینجا بمونید خانم گرنجر یکمی کار دارم که باید انجامشون بدم 😔

مکگوناگال از دفترش بیرون رفت . هر ماری که سر راهش میدید به آتش میکشید و به راهش ادامه میداد . او بین مار ها و بچه ها دیواری از جنس آتش ساخت . ـ از اینجا جلوتر نمیاید 😡 مار ها سعی میکردند مسیر را دور بزنند . ولی آتش به انها میخورد و آنها را میسوزاند . ٫٫ کافیه پروفسور 😒 دیوار آتش شکافته شد . مار ها پیروزمندانه پیشروی میکردند . مکگوناگال با تمام توان تلاش میکرد مار ها را نابود کند . پروفسور الیزابت هم با انداختن تعداد معجون ده ها مار را به خاکستر تبدیل کرد . نویل لانگ باتم با گیاه پیچنده مار های زیادی را بلعید . پیشروی سالازار متوقف شده بود .

٫٫ واقعا شرم آوره مجبورم جلو شما از این کوچولو ها استفاده کنم 🤦 واقعا که 😔 مار ها کنار رفتند . سه مار بزرگ خاکستری با ریش سفید و چشمان یاقوتی جلو آمدند . ورد ها بر روی آنها تاثیری نداشت . گیاه پیچنده نویل سعی کرد مار را ببلعد اما مار با تقلا و تکان خوردن گیاه را از ریشه کند و آن را گاز گرفت و خودش به دور گیاه پیچید و آن را تکه تکه کرد . معجون پروفسور الیزابت هم بدن مار را سوراخ کرد اما مار به سرعت ترمیم شد . ترس در چشم همگان موج میزد . پروفسور الکساندر استاد دفاع در برابر شرارت ها از راه رسید . نگاهی به مار ها انداخت . ـ نمیشه اون ها رو مهار کرد ولی میشه کندشون کرد 😒

پروفسور اکساندر با چوبش به سمت مار ها نشانه رفت . زمین زیر مار ها تبدیل به یک باتلاق شد . مار ها در باتلاق فرو رفتند و سطح باتلاق کاملا خشک شد و مار ها در زمین دفن شدن . ـ بچه ها رو دور کنید 😒 اون ها نمیمیرن به زودی میان بیرون 😡 مکگوناگال ، الیزابت و نویل به سرعت شروع به دور کردن بچه ها شدند . همه واقعا ترسیده بودند . چون سالازار تنها اصیل زاده ها را میپذیرفت و دیگران همه طعمه مار ها میشدند .

ده دقیقه گذشت . زمین ترک خورد و هر سه مار قدرتمند از زمین بیرون آمدند . به اطراف نگاه کردند و شروع به خزیدن بر روی زمین کردند . ـ میدونستم میاید بیرون 😔 ریدوسیو ... طلسم به مار برخورد کرد ولی برخلاف انتظار مار کوچک نشد و پیشروی ادامه داد دو مار به مسیرشان برای پیدا کردن ماگل زاده ها و دورگه ها ادامه دادن و مار سوم به سمت الکساندر می آمد . ـ هه 😏 پس میخوای منو بگیری 🥴 الکساندر سپری به دور خود ساخت و چهار زانو بر روی زمین نشست . مار به دور سپر حلقه زد و شروع به فشار دادن سپر کرد .

ـ آهای تو دنبال منی 🙂😜 هرمیون از بند طلسم مکگوناگال آزاد شده بود . مار الکساندر را رها کرد الکساندر سپر را غیر فعال کرد تا به مار ضربه بزند اما مار با دمش ضربه ایی به الکساندر زد و او را با دیوار پشت سرش یکی کرد . هرمیون دوان دوان به سمت دو مار دیگر رفت . زمانی که هر سه مار او را دیدند به تعقیب او پرداختند . هرمیون به سمت جنگل تاریک ، جنگل اطراف هاگوارتز فرار کرد او امید داشت مار ها را از قلعه دور کند و با خارج شدن از محدوده هاگوارتز با جسمیابی جان خود را نجات دهد .

هرمیون با تمام توان و قدرتش میدوید و مار ها هم با سرعت زیادی او را تعقیب میکردند گویا نیت هرمیون را میدانستند و نمیخواستند هرمیون زنده بگذارند . هرمیون هر از چند گاهی به سمت پشت شلیک میکرد و سعی میکرد مانعی به وجود بیاورد و مار ها را کند او با منفجر کردن درختان با چوب و الوار آنها موانع زیادی می ساخت ولی مارها واقع سریع بودند و پا به پای هرمیون حرکت میکردند . حدود ده دقیقه از دویدن گذشت هرمیون همچان میبایست بیست دقیقه دیگر میدوید تا از محدوده هاگوارتز خارج شود . فاصله بین هرمیون و سه مار هربار کمتر و کمتر میشد فاصله بین انها بیست متر بود . هرمیون کم کم داشت نفس کم می اورد با وجود ترس و آدرنالین بالا هرمیون داشت به سر حد خودش می رسید . تنها چهارصد متر دیگر لازم بود هرمیون بتواند جسمیابی کند ولی فاصله او با مار ها ۱۰ متر شده بود . ریشه ایی به پایش گیر میکند و به زمین می افتد . هرمیون نفس نفس میزند . کار از کار گذشته بود سه مار به او رسیده بودند . هرمیون سرش را پایین انداخت و قطره ای اشک در چشمانش جمع شد . یک مار به دور او حلقه زد و شروع به فشار دادن او کرد تا بمیرد . چشمان هرمیون تار و‌ تار تر میشد .‌

خب این قسمت تموم شده ، امیدوارم لذت برده باشید و اینکه قسمت بعد قرار نیست به هیجان انگیزی الان باشه 😅