خرگوش کیوت من پارت اخر

رفتم خونه حس میکنم فردا روز عجیبیه خیلی دل شوره دارم شاید کوک از من خوشش نیاد شاید فکر کنه من اون و فراموش کردم نمیدونم نمیدونم بعد از خرید یک شلوار جین مشکی و یک تیشرت گشاد ابی نفتی ک شلوار جین میاد روش تقریبا مثل استایل ته با یک جفت کفش اسپرت موهات و بستی عکس و ور داشتی میخواستی بری بیرون سو یانگ : خرگوش کیوت من کوکی کیوت من 🥺🥺 چی خرگوش ای داد نزدیک بود فراموشش کنم عروسک و برداشتی و رفتی به سمت استیج کلی ادم اونجا بودن ک یک چیزایی ک روشن بود دستشون بود سو یانگ : هانا و رونا کجان جین هه و یونا هم باید باشن یهو یکی داد زد

جین هه : سوووووو بیا اینجا هانا : به لطف خانوم دیزاینرمون ردیف vip مال ما شد 😆😆 یونا : بچه ها اومدنننن همه ارمیا جیغ زدن و ارمی بمب هاشون و تکون دادن سویانگ : 😐ودف بعد همه گفتن : کیم نامجون کیم سوکجین من یونگی جانگ هوسوک پارک جیمین کیم تهیونگ جئون جونگ کوک بی تی اس نامجون : سلام ارمیا اااا ( همه جیغ میزنن) یک ارمی : جونگ کوک اوپااااا سویانگ وارد میشود 😁 سویانگ با داد : هعی هعی مگه پسر خالته ( خلاصه ابرو نزاشتی برامون) تهیونگ : چ خوبه ک دوباره شماهارو ملاقات میکینم. کوک : خب بریم سراغ کادو ها جین : قبلش باید اجرا کنیم و دوباره همه جیغ زدن پسرا بعد از اجرای اهنگ دینامیت...

بعد همش چشمت به بسته قرمز رنگت بود 🥺🥺 ک روش نوشته بودی خرگوش کیوت من هوپی برش داشت خب این بسته مال توعه کوکی چون روش نوشته خرگوش 😂 کوکی بسته رو برداشت و تو همون لحضه سالن و ترک کردی دخترا : 😐 ب کجا چنین شتابان هانا : اوهوی 😑👈🏻👉🏻 کوکی بسته رو باز کرد چشمش به عکس افتاد و اون عروسک خرگوش کوکی : چویییی سویانگگگگگگگگگگگ ارمیا :😐😐 کوکی : وایی باورم نمیشه تو اینجایییی هنوز فراموشم نکردیییی کوکی با عجله استیج و ترک کرد و اومد بیرون تو داشتی میرفتی کوک : سو 🥺🥺 سویانگ برگشت :🙂 سلام کوکی به طرفش اومد با کلی ذوق : وایی خدا باورم نمیشه خودتی؟ 🥺 سویانگ : اره خودمم همون ک باهات توی کافه بود همون ک توی ترکیب رنگ کمکش کردی من همون دختر زشتم ک مراقبش بودی همونی ک ..

کوکی ادامه داد : همونی ک عاشقش بودم عشق بچگیم 🙂🥺💜 سویانگ : .... کوکی سرشو پایین انداخت : خب توی این سالا چکار کردی باید همشو و برام تعریف کنی 😃 میدونی هیجان زدم بدونم تو این ۱۴ سال توی سوئد زندگی کردن چجوری بود کسیو داشتی؟ سویانگ : همشو برات تعریف میکنم بریم؟ کوک : کجا بریم سویانگ : فرار کنیم بریم تو شهر؟ 😆 کوک : ماشین من اونجا است بزار بیارمش 😂 سویانگ و کوکی اون شب بدون توجه به کنسرت و روز سفید رفتن توی اتوبان های خلوت سئول همه خاطراتشونو زنده کردن اونا از اولشم برای هم ساخته شده بودن 🙂

از زبان سویانگ : من همونی ام ک ۱۴ سال پیش دل بسته پسری شدم ک دیگه هیچ امیدی به دیدنش نداشتم چ اتفاقی باهاش اشنا شدم چه یهویی خب راستش من صبر کردم پس تو هم برا هدفت صبر کن :)

سویانگ : خیلی خب یونهو وقته خوابه صدای کوک تو خونه میپیچه یونهو : بابا اومد سویانگ ریز میخنده و دفتر خاطراتشو کنار پاتختی شکلاتی رنگ کوچیک پسرش میزاره با موهای بلند و بافته شده از پله ها پایین میاد و اروم اروم به سمت عشق بچگیش ک الان شده همه زندگیش قدم برمیداره کوک طوری ک با یک دست یونهو رو بغل کرده با دست دیگش سویانگ توی اغوش میگیره سویانگ عطر گریب فروت خنک و تلخ کوک و وارد ریه هاش میکنه و این مثلث سه نفره هیچ وقت قرار نیست ریشه کن بشه :)

اره دیگه صبر چیز خوبیه به امید اون روزی ک همتون و ردیف اول کنسرت پسرا میبینم پس صبر میکنم اون روزی ک همه میریم فن ساین پس صبر میکنم اون روزی بالاخره میتونیم بغلشون کنیم و دستشونو بگیریم پس صبر میکنم 🙂 والا ارزو بر جوانان عیب نیست 😐👐🏿

اینم پایان بچه ها باورتون میشه اسلاید اخر گریم گرفت 🙂 خب بعد این ک الان تموم شد میخوام فصل دو تهیونگ و بزارم 😁😁😁