چرا رفتی قسمت ۳!

خوابم نمیبرد...مگه کی میتونه با این وضعیت بخوابه؟ تا اینکه صدای پا شنیدم! از اتاق اومدم بیرون و سایه ی یه کسی رو دیدم... تیفانی بود... به طرفش میرم..داره گریه میکنه.دستم رو آروم رو شونش میزارم و آروم میگم: گریه نکن... تیفانی من رو پرت میکنه اون ور و با عصبانیت به من نگاه میکنه و بازم هق هق گریه میکنه و میگه: برو اون ور! اعصاب ندارم! منم آروم بلند میشم و میگم: متاسفم! و بعد خودمم هق هق گریه میکنم تا اینکه یه لحظه یه دستی روی شونم میاد و منو نوازش میکنه...سوکیه... میگم: سوکی! چرا بیدار شدی؟! ما بیدارت کردیم؟ سوکی: نه خودم بیدار بودم....خوابم نمیبره من و تیفانی هم به نشونه ی تایید سرمون رو تکون میدیم که یعنی ما هم. بعد میشینیم و به ستاره ها نگاه میکنم تا اینکه سوکی روی شونه ی من خوابش میبره،من و تیفانی آروم جوری که بیدار نشه اونو برمیداریم و میزاریم رو تختش و لحاف رو روش میکشیم.

بعد به هم شب بخیر میگیم و میریم تو تختمون،ساعت رو نگاه میکنم: ۴ صبحه... چشمام رو میبندم و بالاخره خوابم میبره، : مامان! تو زنده ای! آگاتا: بله دخترم! من زندم! دوستت دا.. نه مامان! نههههه!

از خواب بیدار میشم و هق هق گریه میکنم.. : مامان..ای کاش نمیرفتیییی!! چرا رفتی!؟ چرا چرا چراااا!؟ پدرم وارد اتاق میشه و با دیدن من که گریه میکنم بغلم میکنه و میگه: گریه نکن...مامانت ناراحت میشه ها... بلللند داد میزنم: مامان دیگه زنده نیست! مامان رفته! بابام: میدونم میدونم...ولی یه چیزی بهت بگم...من میدونستم مادرت یه بیماری داره....متاسفم که نگفتم... من که با حالت غمگین و عصبانی تعجب زده شده بودم بلند تر از قبل فریاد میزنم: ازت متنفرم! از اتاقم برو بیرون! و بابامم با ناراحتی و عصبانیت از اتاق میره بیرون.

صبحانم رو با بی میلی میخورم و کیفم رو برمیدارم و میخوام از خونه برم بیرون که بابام دستمو میگیره... بابام: آیوی دخترم نرو امروز تولدته میخوام...میخوام برات کیک بپزم...درست مثل مال...مامانت.. با شنیدن این حرف هق هق کنان و با عصبانیت میگم: ولم کن! و از خونه میرم بیرون...