گمشده p15

پدر آروم لب زد (این همه‌ی نقشه رو خراب می‌کنه!!) متحیر بهش خیره موندم... کدوم نقشه؟؟ پدر نقشه کشیده بود که من رو بکشه؟؟ با حالت آزرده گفتم(شما می‌خواستین من بمیرم؟)😦 پوزخندی زد... ادامه دادم(پدر... مگه من بچه‌ی شما نیستم؟؟ مگه من رو... دوست.. نداری؟)😟 صدام میلرزید.. چی باید می گفتم؟... گفت (نورو... دوزو.. ادغام بشین...) و این اصلا جوابی نبود که می‌خواستم بگیرم... دلم می‌خواست گریه کنم... شدوماث آروم گام برداشت... دستش رو به سمت من بالا آورد و کمی انگشتاش رو جمع کرد... احساس کششی رو توی وجودم حس می‌کردم... انگار داشت شیره‌ی وجودم رو بیرون می‌کشید... نتونستم تحمل کنم و روی زانو افتادم... آروم گفت( نه.. بچه‌ی من نیستی... هیچ وقت نبودی!! تو فقط بخشی از نقشه بودی!!)

داد زدم (خواهش می‌کنم... کمک..) چیزی رو دیدم که از توی گردنبند بیرون میومد... شبیه یه پر بود... وای نه!!! این تنها یه معنی می‌تونست داشته باشه.... با تمام نیرویی که برام باقی مونده بود زمزمه کردم (پــدر...‌) نگاهی بهش انداختم... سرش رو پایین انداخت و آروم دستش رو پایین آورد... انگار که پشیمون شده باشه..‌ اما فایده‌ای نداشت چون چند لحظه‌ی بعد تاریکی من رو به آغوش خودش فرا خوند... (((دیدین من چقدر به کشتن آدرین علاقه دارم؟😂))) **از زبون مرینت** (((فلش بک تموم))) آروم چشمم رو باز کردم... انتظار دیدن دوباره‌ش رو نداشتم.... نالیدم (کت؟؟) نگاهم کرد..(بله مای لیدی؟) لبخندی روی لبش نقش بست... سرم‌رو پایین انداختم و گفتم( درسته دیر اومدی... ولی چون دو بار نجاتم دادی می‌بخشمت...) توی خیابون فرود اومد... گیج نگاهم کرد.‌.(دو بار؟؟)

نگاهم رو به نگاهش دوختم (منظورت چیه؟) کت گفت( اما من تازه همین الان رسیدم...) زیر لب گفتم (پس...) شخصی پشت سرم قرار گرفت... برگشتم... از دیدنش بدنم به لرزه افتاد... کت نوار؟؟ اما یه نسخه‌ی دیگه؟؟.. کت توی گوشم گفت(این من رو یاد ماجرای کپی کت می‌ندازه!!) بعد ریز ریز خندید... نگاهی مشکوک بهش انداختم... از کجا باید می‌فهمیدم کدوم کت نوار اصلیه؟ گوشواره‌م دوباره فلش زد... دو دقیقه‌ی دیگه بیشتر وقت نداشتم.. باید یه جا قایم می‌شدم... به طلسم شانسم که توی دست کت نوار روبه رو بود نگاه کردم... اما هیچی به ذهنم نرسید... سایه‌ها دور تا دورمون رو گرفته بودن... کت نواری که کنارم ایستاده بود نگاهی به من کرد داد زد (کتاکلیزم...) و دستش رو به زمین زد... (((حالا بعدا می‌فهمید چرا اینکار رو کرد😁)))

ولی بر خلاف انتظار من.. قبل از اینکه به پایین سقوط کنیم من رو به خودش چسبوند و با میله به سمت بالا حرکت کرد... روی سقف فرود اومد... من رو گذاشت اونجا و خودش هم رفت گوشه‌ای قایم شد... گوشوارم آخرین اخطارش رو داد و تبدیل شدم... صدای کت رو شنیدم که گفت(پلگ.. کلاوز این) و بعد نور سبز رنگی از اون جا تابید... فکر کنم دیگه فهمیده بودم کدوم کت نوار اصلیه... آروم به دیواری که کت پشتش نشسته بود تکیه زدم... پرسیدم (کجا بودی؟ دیر کردی... ممکن بود کت نوار قلابی میراکلسم رو ازم بگیره😒) خستگی باعث شده بود بی حوصله باشم و سر مسائل کوچیک از کوره در برم... صدا از پشت دیوار اومد (درگیر یه سری مسائل خانوادگی بودم..) به تیکی نگاه کردم که داشت ماکارونش رو می‌خورد... کمی بعد صدا اومد (پلگ کلاوز اوت)و نور سبز از پشت دیوار نمایان شد... آروم گفتم (تیکی اسپانتس آن)... کت از پشت دیوار بیرون اومد...

شروع کردیم به حرکت روی سقف خونه‌ها... از این سقف به اون سقف می‌پریدیم... و در حین حرکت با هم صحبت می‌کردیم... من:(خب.. چیزهایی که می‌دونیم اینان... اون یه شرور واحد نیست... پس تنها احتمالی که میشه داد اینه که یکی از اون ها آکوماتیز اصلیه و بقیه فرعی...) کت:(یا شایدم همه‌ی اون سایه ها ارتش یه آکوماتیز دیگه دیگه باشن... منظورم اینه که آکوماتیز شبیه خودشون نباشه) کت نوار تقلبی جلوم ظاهر شد... در حالی که سعی می‌کردیم از حملاتش جون سالم به در ببریم، سعی داشتم تا دنبال راهی برای شکستش پیدا کنم... ولی انگار هیچی به هیچی... صدایی نا مفهوم گوشم رو خراشید و کمی بعد.. هر دو کت نوار علیه من ایستاده بودن...