اسمان شب

آسمان شب مانند اقیانوسی می‌ماند که درون آن را با نورهای رنگا رنگ پرکرده اند. شب شده است و آسمان در تاریکی فرو رفته و خورشید جایش را با مهتاب زیبا عوض کرده است . بیرون خانه در محوطه ی سبز جلوی خانه مان نشسته ام.نسیم خنک اما کمی سوزناک صورتم را لمس می‌کند، روی زمین دراز میکشم و به آسمان خیره میشوم ؛ستاره ها با رقص نورشان باعث می‌شوند تا آسمان تاریک شب، زیبا و چشم گیر شود. آیا این افسانه را شنیده اید که می‌گویند اگر ستاره ای دنبال دار دیدید و آرزو کنید ارزویتان برآورده میشود؟

سعی میکنم با انگشتانم ستاره ها را به هم متصل کنم تا شاید بتوانم اشکالی را در ذهنم ترسیم کنم.با تلاش های پی در پی بلاخره توانستم یک نهنگ را با ستاره ها در ذهنم ترسیم کنم.چشم هایم را بستم و در قلبم به نهنگی که با ستارگان نورانی درست کرده بودم جان بخشیدم.ارام چشمانم را باز کردم و با تعجب به صحنه ی روبه رویم خیره شدم .نهنگی را که در ذهنم ترسیم کرده بودم حالا زنده جلویم روی هوا شناور بود از روی زمین بلند شدم و به نهنگ بزرگی که پوستش سیاه اما روی آن طرح کهکشان ها و ستاره های نورانی بود نگاه کردم .چشم هایم را چندبار باز و بسته کردم بلکه شاید این نهنگ توهمیست و زود از بین می‌رود اما از بین نرفت!

نفس عمیقی کشیدم و دوباره باز کردم.نهنگ که از اعتماد من به خودش مطمئن شده بود شروع به حرکت کردن کرد. از این بالا تمام شهرک را می‌توانستم نظاره کنم نهنگ سرعتش را زیاد کرد از شدت ترس از افتادن محکم نهنگ را گرفتم ولی بعد کم کم به ترسم قلبه کردم حالا از ارتفاع ترسی نداشتم .

تقریبا با نهنگ چند دور شهرمان را دور زدیم. زمانی که سرم را روی نهنگ گذاشتم متوجه نشدم که چه موقع به خواب فرو رفتم. وقتی چشمانم را باز کردم روی زیر انداز جلوی خانمان دراز کشیده بودم گویی تمام اتفاقات را در رویا و خیال دیده بودم بلند شدم و زیر انداز را جمع کردم و برای آخرین بار به آسمان نگاه کردم و لبخندی زدم و بعد به درون خانه راهی شدم

ممنونم که این داستانم رو خوندید🙂💜

اسلاید اضافه