قبلی از سنگ ۵

گفت کسی که سال هاست عاشقشم گفتم کجا با هم آشنا شدین گفت اون پدر و مادر شو از دست داد هدیه روز که رفته بود سر خاک شون همدیگه رو دیدیم تو دل خودم گفتم پس برای این بود که انقد نا راحت شد با صدای فیلیکس از فکر در اومدم که گفت راستی راجب اون غزیه که گفتم حرف شو قطع کردم و گفتم میشه دیگه حرفی راجبش نزنی

گفت فکر میکردم پدر و مادرت با ارزش ترین چیز او زندگی تن گفتم معلومه که هستن گفت پس تنها راه برای ازادی پدرت گرفتن اون عمارت مکث کردم و ادامه دادم مردم عمارت گفت همون که امروز رفته بودی صاحب اون عمارت باعث شده که تو و خانوادت همچین زندگی داشته باشین

با تعجب پرسیدم منظورت چی از چیزی که شنیدم تعجب کردم ( بعداً متوجه میشید ) گفتم من این هارو باور نمیکنم و رفتم تو اتاقم و دراز کشیدم رو تخت آخه یعنی چی چطور ممکن که که اونا مقصر این بوده باشن که پدر من دستگیر شده

از زبان مرینت : با شنیدن صدای تق تق ظرف ها از طبقه پایین فهمیدم وقت شام پس خودم رفتن پایین نشستم پشت میز زن دایی گفت مرینت گفتم بله گفت چرا ناراحتی اتفاقی افتاده گفتم نه چیزی نیست لبخندی زدو گفت به هر حال اگر از چیزی ناراحتی میتونی بگی

گفتم چشم بعد از خوردن شام رفتم تو اتاقم و خوابیدم صبح بیدار شدم و آماده شدم که برم دانشگاه رفتم پایین کاگامی منتظر بود با هم راه افتادیم وقتی رسیدم که یهو فیلیکس اومد جلوم گفتم سلام گفت سلام خیلی وقت ندیدمت تو این مدت کجا بودی که یه نفر من و به عقب بر گردوند و دو آغوش کشید فهمیدم اون ادرین از خود راضی که به فیلیکس گفت میشه بپرسم زندگی کسی که من عاشقشم به شما چه ربطی داره

خداحافظ