گرگ نقره ای من🕊🖤

𝐩𝐚𝐫𝐭1 مها :: صدای موتور اتوبوس داشت دیوونه ام می کرد . دیشب بخاطر امتحان فقط دو ساعت خوابیدم. صبحانه نخورده بودمو ۳ ساعت سر جلسه فسفر سوزوندم . دیگه واقعا کم آوردم. اما این آخرین امتحان بود. ترم چهار هم تموم شد و دو سال تا زندگی مستقل من مونده فقط تنها چیزی که سر پام نگه میداره همینه... سرمو گرفتم تو دستمو شقیقه هامو دست کشیدم. زیر لب گفتم " پس کی میرسیم " رویا دست گذاشت پشتمو گفت " سر درد؟" "خنگی دیگه به خودت فشار میاری . " مجبور بودم. زندگی من با همه فرق داره. وقتی خانواده و پشتوانه ای نداری مجبوری ۔ "مجبورم رویا. اول نباشم بورس تحصیلیمو میگیرن " " میگم خنگی نگو نه. دنیارو میتونی داشته باشی اما بورس رو چسبیدی" | میدونستم منظور رویا پیشنهاد ازدواج سهرابه . برا یه دختر پرورشگاهی مثل من که همیشه تنهایی و بی پولی بزرگترین مشکل زندگیم بوده، پیشنهاد ازدواج سهراب مثل یه در به سمت بهشته. اما من اینو نمیخوام. "رویا سهراب از رو ترحم منو میخواد" "ترحم ؟ مها تو واقعا کم داری . یه نگاه تو آینه بنداز . کیه تو رو نخواد ؟ میدونم الان میگی همه چی ظاهر نیست . اما سهرابم ازت شناخت داره . کی بهتر از تو آخه ؟" حالم از این بحث بهم میخورد از دو هفته پیش که سهراب پیشنهاد داد رویا منو کچل کرده و ول نمیکنه. دستامو نگاه کردمو گفتم "نمیدونم .رویا به خدا من حسی بهش ندارم..." پرید وسط حرفمو گفت " حالا اونو بیخیال. با من میای ؟" وای نه.... کاش برگرده سر بحث سهراب. این قضیه تعطیلات تابستون شده بلای جونم. سه ماهه مخ منو خورده و هیچ رقمه بیخیال نشده . ┄┅┄┅┅┄┅✶🌨✶┅┄┅┅┄┅┄

[گرگ نقره‌ای من🕊🖤] ┄┅┄┅┅┄┅✶🌚✶┅┄┅┅┄┅┄ #𝐩𝐚𝐫𝐭2 تو دانشگاه تنها کسی که میدونه من از کجا اومدم رویاست. با محبت ترین و پر انرژی ترین آدمیه که تا حالا دیدم. از وقتی فهمید سه ماه تابستون را باید تنها تو خوابگاه بمونم همه تلاشش رو کرده تا راضیم کنه تابستون برم خونه اونا. واقعا با فکر کردن به اینکه سه ما تو یه خانواده زندگی کنم شبا از ذوق خوابم نمیبره. انقدر از خونه و جنگل اطراف و طبیعت لاویج صحبت کرده که هر شب خوابش رو میبینم. اما از وقتی مکالمه رویا و برادرش را پشت تلفن شنیدم مردد شدم. پدر مادر رویا فوت شدن و با چهارتا داداش بزرگترش اونجا زندگی میکنن. یه ویلا بزرگ وسط جنگل .... نمیدونم شغل بردارهاش چیه اما رویا هیچوقت تو این دوسال مشکل مالی نداشته و همیشه در حال خرید بوده. د داداش بزرگ رویا پشت تلفن از پیشنهاد رفتن من استقبال نکرد. هر چند سه نفر دیگه خیلی خوشحال شدن اما نمیدونم چرا برادر بزرگش.. دوست ندارم جایی برم که نمیخوان منو.. عادت دارم به نخواستم. اما عادت ندارم به اجبار کردن خودم تکیه دادم به صندلی اتوبوس و نفس عمیق کشیدم، بهتره بهش حقیقت رو بگم "رویا راستش وقتی با البرز صحبت کردی من مكالمتونو ناخواسته شنیدم ." ابروهاش رفت بالا و چیزی نگفت. از پنجره بیرون رو نگاه کردم . نزدیک خوابگاه بودیم . بدون اینکه برگردم سمتش گفتم " میدونم امیر و دو قلو ها استقبال کردن . اما وقتی البرز راضی نیست .... نمیخوام خودمو " بازومو گرفت و پرید وسط حرفم " مها تو دیوونه ای . من که هزار بار بهت گفتم اخلاق البرز چطوریه . اصلا کلا اولش به همه چی گیر میده اما بعد راضی میشه. بهش حق بده مها ، تنهایی بعد فوت بابا اینا همه مسئولیت ها افتاد رو دوش اون باعث شده انقدر جدی و سخت گیر بشه اما تو دلش هیچی نیست. اولش موافق نبود اما بعد راضی شد به خدا . اگه موافق نبود من هیچوقت بهت نمیگفتم بیای . به خدا راست میگم مها . به جون رويا " تو چشماش نگاه کردم . داشت اشک جمع میشد توش . " باشه ... باشه... گریه نکن . یه شرط داره " ┄┅┄┅┅┄┅✶🌨✶┅┄┅┅┄┅┄

[گرگ نقره‌ای من🕊🖤] ┄┅┄┅┅┄┅✶🌚✶┅┄┅┅┄┅┄ #𝐩𝐚𝐫𝐭3 "هر شرطی حله " اتوبوس جلو خوابگاه نگه داشت و پیاده شدیم . " شرطش اینه جلو من زنگ بزنی مطمئن شم البرز موافقه " "حله " همینطور که بسمت خوابگاه میرفتیم موبایلش را در آورد و شماره گرفت. گذاشت رو بلندگو قلب تند میزد. نمیدونم این هیجان بخاطر چیه . این تابستون میتونه رویای زندگی من باشه یا تبدیل به کابوسم بشه. اولین تجربه حضورم تو به خانواده واقعی . صدای مردونه البرز که اومد دلم مثل یه شیشه هزار تیکه شد " سلام جوجه" "مودب باش البرز رو بلندگو گوشی" خندید و گفت "کی به کی میگه ! چی شد یاد ما کردی ؟" " خب مها قبول نمیکنه تابستون بیاد پیشمون . میخوام اینجوری بشنوه که تو هم موافقي" سکوت شد و بعد چند لحظه با لحن جدی گفت " موافقم. فردا خودم میام دنبالتون " رویا نگام کرد و نیشش باز شد " مرسیییی البرز" البرز دوباره جدی گفت "قولت که یادت نرفته " لبخند رویا خشک شد و گفت " ام، نه . پس تا فردا خدافظ" از حالت رویا حس کردم قولش به من مربوطه. چیزی نگفتم تا رسیدیم اتاق داشتیم لباس هامونو عوض میکردیم که دیگه نتونستم جلو خودمو بگیرم و گفتم " رویا چه قولی دادی؟" منو رویا هم اتاقی بودیم . دوتا هم اتاقی دیگه هم داشتیم که چون شهرشون تا دانشگاه نزدیک بود اکثرا خوابگاه نبودن و یه جورایی اتاق اختصاصی ما بود. رويا طبق معمول با لباس زیر نشست رو تختش و خودشو باد زد . بر عکس رویا که انقدر راحت بود تو در آوردن لباس، من تازه بعد دو سال هم اتاقی بودن جلو رویا با لباس زیر می گشتم اما بچه های دیگه تا حالا اینجوری ندیده بودنم همینجور که لباس راحتیمو میپوشیدم رو به رویا گفتم " بگو دیگه رویا ، نمیام و گرنه ها" اخمو گفت" مها نشد دیگه. به شرط گذاشتی من عملی کردم. باز شرط نزار !" ┄┅┄┅┅┄┅✶🌨✶┅┄┅┅┄┅┄

[گرگ نقره‌ای من🕊🖤] ┄┅┄┅┅┄┅✶🌚✶┅┄┅┅┄┅┄ #𝐩𝐚𝐫𝐭4 "باشه شرط نیست اما بگو وگرنه انقدر میگم تا کچل شي" بلند خندید و دراز کشید و پاهاشو زد به تخت بالا" عمرا تو بتونی. من میخوام تا فردا قضیه سهراب را روشن کنی" رفتم سمت یخچال اتاق و نون و پنیر در آوردم که رویا گفت " نخور اون نون بیا تو دیوونه. په ربع دیگه نهار میدن" یه لقمه گرفتم و گفتم "خیلی گشنمه بابا، بحثم عوض نکن چه قولی دادی؟" "اگه بگم چه قولی دادم تو هم امروز به سهراب زنگ میزنی؟" "دیوونه این دوتا چه ربطی بهم داره؟" در باز شد و بهاره هم اتاقیمون اومد تو . رویا سریع نشست و گفت "ئه تو اینجا چکار میکنی ؟ مگه نرفتی خونه ؟" یا بهاره مثل رویا خوشگل و شیک بود همیشه، برعکس من، با وجود صورتم که زشت نبود لباسام همیشه کهنه و نو چشم بود. لباس هاش را در آورد و رفت کنار رویا نشست و گفت " با میلاد میخوایم بریم امشب مهمونی، گفتم بمونم فردا برم خونه " رویا جیغ کشید و گفت " وااای پارتییییییی" بهاره جلو دهن رویا را گرفتو گفت " خفه شو رویا همه فهمیدن. دیوونه " "بهاره منم میام به خدا منو نبری لوت میدم " "خا تنها کجا ببرمت باید جفت باشی" "بابا میام اونجا پیدا می کنم " "خطرناکه رویا از اون پارتی خفناست " رویا بلند شد و رفت سمت کمد. اندام یه مانکن واقعی را داشت . در کمدش که داشت از پری میترکید و باز کرد و تو لباس هاش گشت. رفت سمت کمد من چون من زیاد وسیله نداشتم بیشتر کمدم دست رویا بود به پیراهن گل بهی کوتاه در آورد و گفت " اصلا این سری اینو آوردم به دلم افتاده بود پارتی داریم" بهاره خندید و گفت " اون پیراهن بنفشتم مال منه امشب ها" ┄┅┄┅┅┄┅✶🌨✶┅┄┅┅┄┅┄

[گرگ نقره‌ای من🕊🖤] ┄┅┄┅┅┄┅✶🌚✶┅┄┅┅┄┅┄ #𝐩𝐚𝐫𝐭5 دیگه صدای بچه ها را نمیشنیدم... به لقمه نون پنیرم نگاه کردم بهش چی میگن؟ جبر روزگار ؟ یکی تو خانواده مرفه به دنیا میاد یکی تو فقر؟ یکی تو خانواده بزرگ میشه یکی تو پرورشگاه ؟ سوال همیشگیم.... چرا من نمیتونم مثل بقیه باشم؟ خرید کنم. بخندم. جوونی كنم ؟ بی اختیار بغض تو گلوم نشست. پا شدم رفتم سمت ظرفا که رویا متوجه من شد. سعی کردم با صدای صاف جواب بدم " ميرم نهار بگیرم " اینو گفتمو از اتاق زدم بیرون نزدیک پریودم نیست که باز اینجور احساساتی شدم. اکثرا خوب با زندگیم کنار میام اما بازم پیش میاد که اینجوری میشم. فکر کنم به خواب درست حسابی احتیاج دارم . از خستگی حساس شدم. البرز::::: رویا همیشه همه را مجبور می کرد کاری که دوست داره را انجام بدن به هیچ وجه موافق نبودم دوستش را بیاره اینجا. اصلا با رفتن رویا موافق نبودم چه برسه به اینکه سه ماه یه انسان را بیاره اینجا. انقدر التماس کرد. انقدر قول داد که مجبور شدم قبول کنم . امیدوارم پشیمونم نکنه.| از سه ماه پیش که حرفش را زد سابقه مها را دادم چک کنن. یه دختر پرورشگاهی که تو جنوب شهر تهران بیست سال پیش پیدا شده بود. به عکسش که تو مدارکی ارسالی از وکیلم بود نگاه کردم. چشم و ابروی روشن و لب های پر . عجیب بود هیچ کس به فرزندی قبولش نکرد. تا ۱۸ سالگی پرورشگاه بود . رشته آی تی دانشگاه قزوین قبول شد و بخاطر نمرات خوب و شاگرد اولی بورسیه شد. سه ترم گذشته نمره اول بوده. ┄┅┄┅┅┄┅✶🌨✶┅┄┅┅┄┅┄

ادامه دارد...