قاتل احساسات1

بالاخره یه روز خسته کننده ی دیگه هم تموم شد از دانگشاه زدم بیرون و به سمت خونه حرکت کردم همینطور بین راه جنگولک بازی خیلی از این مسیری که از دانگشاه تا خونمون پر از درخت و سر سبزی بود خوشم میومد همیشه هم از همینجا میومدم با کفشام روی برگای خشکی که روی زمین بود شافل میرفتم و صدای قریچ قریچش بهم آرامش میداد یهو یاد مامانم افتادم که میگفت:خجالت بکش تو19سالته بچه که نیستی ای خدا حرفاش اینجا هم باهامه😂 دوباره بیشتر روی برگا راه رفتم و همینطور که با شاخه های درختا دست میزدم با خودم گفتم:بهتره زود تر برم خونه مطمن بودم وقتی برسم خونه دوباره غرغرای مامان و میشنوم که میگه چرا از اون مسیر میایی هم خطرناکه هم خیلی طول میکشه تا برسی نمیگی من نگرانت میشم دختر؟؟؟ با خنده سرعتم و زیاد کردم تا برسم خونه

عجیب بود که غرغرای مامان آماده شلیک شدن نبودن دویدم توی اتاقم و سریع لباسم و عوض کردم و رفتم سمت اتاق مامان و بابام که خبر بدم اومدم.....رسیدم در نیمه باز بود هلش دادم منتظر بودم مثل همیشه مامان بگه چرا بدون در زدن اومدی اما صداش نیومد و با تنها چیزی که مواجه شدم خونای روی زمین و مامان که بینشون افتاده بود و بابام که کنارش داشت اشک میریخت سریع به سمتشون دویدم و روی زانو نشستم نمیدونستم چیکار کنم فقط با بهت و ناباوری به بابام نگاه کردم و بابام دستش و جلوی دهنش گرفت و با اشک هایی که توی چشماش حلقه زده بود به من و بعد به جای گلوله روی سر مامانم نگاه کرد مرینت:باباااااا!😭 بابا چی شده؟؟؟ مامان 😭😭 سریع با دستای لرزون و بی جونم سر مامانم و بلند کردم و فواره ای از خون ازش ریخت و کل دستم خونی شد مرینت:مامان چی شده؟ مامان تورو خدا پاشو بگو شوخی بود مامان توروخدا بگو میخواستی همونجوری که اذیتت میکنم اذیتم کنی مامانننننننننن😭😭

مرینت:مامانننننننن😭😭😭😭😭 بابام دستش و از روی صورتش برداشت و باهاش دستای من و گرفت اما انقد دستای اونم بی جون بود که شل شد و دست هردومون افتاد مرینت:مامان توروخدا یه کاری کن بابا توریه کاری کن حداقل😭😭 بابام فقط با صورتش غمگینش بهم نگاه کرد و گفت:توی راهن آروم باش😭😭 چند دقیقه بعد آمبولانس اومد و بابام همراهشون رفت همونجا کف اتاقشون مثل قورباغه پهن شدم و کنار جای خونی مامانم اشک میرختم اگه مامانم چیزیش بشه چی؟ نه اون قویه آروم باش مرینت!😭 نمیتونستم خودم و آروم کنم هر لحظه ترس از دست دادنش کل وجودم و فرا میگرفت و این بدترم میکرد اما من فقط باید امیدوار باشم چیزیش نشه😭1ساعت گذشت و من انقد بی جون بودم که نای تکون خوردن نداشتم لرزون از جام بلند شدم و میخواستم به سمت بیرون برم اما پاهام یاری نمیکرد

صدای در بهم امید داد سریع با تمام توانم دیوار و گرفتم و به سمت هال رفتم و بابام و دیدم که اومده بود مرینت:چ.... و قبل از اینکه ادامه ی حرفم و بزنم پدرم با چشمای غمگینش بهم نگاه کرد و سر متاسفی تکون داد و رفت توی اتاقش و درو محکم کوبید بهم تنها چیزی که فهمیدم افتادنم روی زمین و سیل اشکام بود انقد گریه کردم که متوجه گذر زمان نشدم شب شده بود از جام پاشدم الان تنها کاری که باید بکنم آروم بودنه اشکام و پاک کردم و نفس عمیقی کشیدم پدرم از اتقاش بیرون اومد و گفت:ببین مرینت! دخترم بیا باهاش کنار بیایم! لطفا نمیخوام خودمون و ناراحت کنیم مادرت بهم گفته بود نمیخواد تورو ناراحت ببینه مرینت با داد:اگه نمیخواست ناراحت باشم نمیرفت😡 بعد به خودم اومدم و گفتم:ببخشید😭 تام:اونی که باید معذرت خواهی کنه توی نیستی! اون عوضی حسابش و پس میده!

1هفته بعد:مرینت: دیگه کم کم دارم باهاش کنار میام چون نمیخوام خودم و گول بزنم ک هنوزم درد دارم درسته دلتنگشم اما درد عاطفی ساخته ی ذهنه! دلم میخوادست پیشم باشه😢! اما نیست! دیگه حسرت خوردنم فایده نداره احساس میکنم باهام قهره چون حتی به خوابمم نیومد😢 روی تخت نشسته بودم و غرق افکارم بودم که در اتاق باز شد و بعدش با پدرم مواجه شدم تام:یکی از دوستای قدیمیم برگشته پاریس میخواد بیاد اینجا توهم بیا پایین کمی حال و هوات عوض بشه باشه عزیزم؟ مرینت:باشه باباجون میام! پدرم سری تکون داد و از اتاقم رفت بیرون بعد مامانم هنوزم باهام مهربون با اینکه خودشم درد داره! بلند شدم و کله مو تا ته بردم توی کمد تا چیزی پیدا کنم و بپوشم که موفق شدم(عسک اسلاید لباسی ک پوشید) توی آینه دستی به سر و صورتم کشیدم و رفتم پایین

مرینت:هنوز نیومدن؟ تام:دارن میان که صدای زنگ خونه اومد پدرم رفت و در و باز کرد و یه پسر با موهای طلایی و چشمای سبز همراه یه مرد تقریبا همسن پدرم اومدن تو و نشستن روی کاناپه تام:خب گابریل تعریف کن ببینم چند روزه اومدی؟ گابریل:2،3روزی میشه و لبخند زورکی زد و از لیوانش خورد پسره هم نیومده 4تا لیوان و زد! اَه چقد از آدمای اینجوری بدم میاد! مرده آشنا بود مرینت:ببینم من شما رو توی خاکسپاری ندیدم؟ با این حرف همه برگشتن و نگاهم کردن گابریل:احتمالا اشتباه دیدی! مرینت:آهان.....ببخشید و از اونجا بلند شدم و رفتم دستشویی که احساس کردم کسی داره میاد برای ضایع نشدن شیر روشویی و باز کردم که پسره اومد کنارم وایساد و دستش و زیر آب گرفت و گفت:میدونم چیزی از غمت کم نمیکنه اما بابت مادرت متاسفم! مرینت:انتظار داری باور کنم دلت برام سوخته؟ چرا؟ پسره چیزی نگفت و رفت!(ببخشید کم مینویسم اما زود ب زود میذارم😁)