عشق جنگه 4~(هیون می و جونگ کوک)

جونگ کوک: چهار، مال خودته؟ هیون می: نه. جونگ کوک: امروز لمسش کردی؟ هیون می: نه. جونگ کوک: امم خب، دوستش داری؟ هیون می"خجالت میکشه": ب... بله. (جونگ کوک تو دلش: این چرا این شکلی شد؟ انگار داره خجالت میکشه، چقدر مضطربه. نگو که اون... اون..) جونگ کوک: هشت، یه موجود زندست؟ هیون می "سرشو میندازه پایین": بله. (جونگ کوک تو دلش: اون منم نه؟ خدایا به خودت پناه میبرم!! امکان نداره! آروم باش ممکنه یکی دیگه باشه! بزار ببینم: قابل لمسه، وسیله برقی نیست، دمای اتاق نیست، مال هیون می نیست، امروز لمسش نکرده، و تو خونش هم نیست، موجود زنده هم هست، و از همه مهم تر... هیون می دوستش داره!!!

حالا که دوباره جواب های هیون می رو بررسی کردم، اون شخص میتونه من باشم! یعنی الان داره غیر مستقیم به من میرسونه که دوستم داره؟! هیون می اینو خودمم میدونم😌 [نویسنده:😐💔].) جونگ کوک: نُه، چجوری دوستش داری؟ به عنوان یه دوست یا یه انسان یا یه چیز دیگه؟ هیون می: رئیس، فقط میتونم با بله و نه جواب بدم. جونگ کوک: هومم درسته. (جونگ کوک تو دلش: اه، انقدر دستپاچه شدم که یکی از شانسامو از دست دادم!!! بیا آرامش خودمونو حفظ کنیمم!) جونگ کوک: ده، این چیزی که میگی احتمالا خیلی خوشتیپ، جذاب، دوست داشتنی، باهوش، محبوب و عزیز دل همه هست؟ هیون می"لپاششش بدجور گل میندازههه": ب... بله. (جونگ کوک تو دلش: اونننن منمممممم!!!! اون منم، صد در صد منم!!!

آه هیون می، خودم میدونم دوستم داری چه نیازی بود انقدر غیر مستقیم بهم برسونی😌😅 فدات بشممم عزیزممممم!!!! روش خیلی خوبی بود خوشم اومد😌👏🏻👏🏻 درسته این هیون می که من تا امروز شناختم💕 ولی... ) هیون می: خب 10 تا سوال رو پرسیدید! حالا جوابتون چیه؟! جونگ کوک "داره اینطوری به هیون می نگاه میکنه (😐) دقیقا همینطوری": اون احتمالا.... احتمالا... احتمالا... احتمالا...😐 یه ........ سگه؟ هیون می"با ناامیدی": بله درسته😑💔. (جونگ کوک: میدونستم!!!! قیافه مظلومی داری ولی ذاتت کثیفه!!!! خوب شناختمت هیون می😐😑💔💔💔💔💔) هیون می: خب داره دیر میشه بهتره بریم. جونگ کوک: درسته😐💔😑. چند روز بعد... هیون می "توی حیاط خونشون": ماشین مشکل پیدا کرده؟ راننده هیون می: بله خانم، امروز میبرم تعمیرش کنم. متاسفانه امروز نمیشه با ماشین برین مدرسه.

(هیون می همیشه با راننده خوصوصیش به مدرسه میره.) هیون می: آها خب مشکلی نیست من پیاده میرم مدرسه. راننده هیون می: نه بزارید براتون تاکسی بگیرم. هیون می: نه لازم نیست من پیاده میتونم برم. راننده هیون می: خب حداقل به همراه گوهاجین برید، اینجوری خیال منم راحت میشه‌. (گوهاجین همون چه ریونگ خدمتکار شخصی هیون می هست، کلا این دختر مرموزیه و کسی تو مدرسه نمیدونه خدمتکار شخصی هیون می هست و کسی نمیدونه اسمش گوهاجین هست، جز هیون می کس دیگه ای اونو گوهاجین صدا نمیکنه و بهش میگن چه ریونگ.) گوهاجین: خب، من که مشکلی ندارم. هیون می"به گوهاجین چشمک میزنه" گوهاجین: ولی اگه منتظر من بمونه تا لباسامو عوض کنم دیرشون میشه. بنظرم اگه تنهایی برن مشکلی براشون پیش نمیاد.

هیون می: دیدی؟ گوهاجین هم موافقه، مشکلی پیش نمیاد من تنها میرم خدافظ. راننده هیون می: ولی هیون می! هیون می: من رفتم! "توی راه مدرسه" هیون می: خیلی خب، ممکنه دیگه هیچ وقت نتونم پیاده برم مدرسه، پس بهتره از این فرصت استفاده کنم. خب فکر کنم رئیس از خیابان "خودتون یه اسم برای خیابونه بزارید" با دوچرخه به مدرسه میره. فکر کنم اگه از اون خیابون برم بتونم با رئیس، به مدرسه برم. خب پس بهتره یکم عجله کنم تا به رئیس برسم. توی راه یه بچه رو دیدم که داره گریه میکنه، هیون می: اگه عجله نکنم ممکنه به رئیس نرسم! به بچه نگاه کردم، دلم براش سوخت... اون هنوز خیلی کوچیک بود.

رفتم پیشش، هیون می: خب بچه جون بگو مشکلت چیه؟ بچه: .... هیون می: چرا بر و بر منو نگاه میکنی؟! بگو چیشده که انقدر گریه میکنی؟ گم شدی؟ بچه"در حال پاک کردن اشکاش": خب، نه. هیون می: خب پس بگو چیشده؟ بگو دیگه من کار دارم باید برم. بچه: خط عابر پیاده. هیون می: خط عابر پیاده؟ بچه: اوهوم، نمیتونم ازش رد بشم، میترسم. هیون می: آها واسه همین بود که دوساعت داشتی گریه میکردی؟ بچه: اوهوم. هیون می: اینکه گریه نداره، بیا من کمکت میکنم رد بشی. دستمو بگیر. بچه: واقعا؟! هیون می: آره، واقعا. بیا دیگه دستمو بگیر تا رد بشیم. "بچه دست هیون می رو گرفت" هیون می: خیلی خب حالا از خط عابر پیاده هم رد شدیم، دیگه مشکلی نداری، حالا دستمو ول کن بزار برم. بچه: .... هیون می: ول کن دیگه ببین رد شدیم، من باید برم.

منم مثل تو باید برم مدرسه. بچه: توی راه مدرسه ما، کلی خط عابر پیاده هست. هیون می: فکر کنم مجبورم قید رفتن به مدرسه با رئیس رو بزنم😐💔. بچه: رئیس کیه؟ هیون می: هیچکس، بیا بریم تورو برسونم به مدرسه. بچه: باشه. "توی راه مدرسه بچه" هیون می: انقدر به اون گربه نگاه نکن بیا بریم. بچه: باشه دارم میام. هیون می: الان گم میشی، دستتو بده به من. بچه: باشه. هیون می: قبل از امروز، چجوری میرفتی مدرسه؟ بچه: با دوستم. اون همیشه وقتی میخواستیم از خط عابر پیاده رد بشیم دستمو میگرفت. هیون می: خب پس چرا امروز داری تنها میری مدرسه؟ دوستت مریض شده؟ بچه: نه‌، خب اون به من گفت که دیگه بچه نیستیم، بعد گفتش دیگه با هم به مدرسه نریم. و از حالا به بعد هم باید تنها برم😿💔. هیون می: خب دوستت درست هم میگه، دیگه بچه نیستی! حالا هم گریه نکن، برای این موضوع ها که گریه نمیکنن! تو که دیگه بچه نیستی!

بچه: من نمیخوام تنها باشم! میخوام پیش بقیه باشم! و بعد هم نشست گریه کرد. هیون می: گوش کن، فقط به خاطر این مسئله مدرسه رفتن با دوستت که رسماً تموم نشده، لازم نیست حتما تنها بری مدرسه، مثلا برو خونه ی دوستتون و بهش بگو بیا با هم بریم نه؟ بچه: واییی اونی تو خیلی باهوشی!! هیون می: خب چه بگم والا؟😅 بچه: عاا اونجا رو نگاه! دوستم اونجاست. هیون می: خب دیگه حالا برو پیشش. بچه: باشه، ممنون اونی. هیون می: خواهش میکنم کوچولو، خدافظ. خب حالا که این بچه هم رفت، منم دیگه میتونم برم. اصلا من کجام؟ فکر کنم امروز قرار دیر به مدرسه برسم. فقط میخواستم یه بار با یه نفر پیاده برم مدرسه، کنار چراغ راهنمای روی پیاده رو وایساده بودم، که یهو دیدم یکی با دوچرخه و سرعت زیاد اومد به سمتم.

هیون می: رئیس؟ جونگ کوک"با موهای بهم ریخته و نفس نفس زنان": هیون می؟! معلوم هست داری چیکار میکنی؟ هیون می: مگه من چیکار کردم؟! جونگ کوک: الان دیرمون میشه!! زیاد وقت نداریم، من هیچ وقت دیر به مدرسه نرسیدم پس امروز هم دیر نمیرسم! هیون می: خیلی خب. جونگ کوک: تو چرا انقدر ریلکسی؟ مگه نمیدونی دیر اومدن بچه های شورا باعث بد آموزی میشه. هیون می: خب... جونگ کوک: سوار شو! هیون می: چی؟ سوار دوچرختون بشم؟ جونگ کوک: آره!! هیون می: یعنی میگین دو نفر سوار یه دوچرخه بشن اوکیه؟ جونگ کوک: دختر نفهمممم میگم سوار شو!! هیون می: باشه. روی دوچرخه نشستم. رئیس هم دیگه حرکت کرد، احساس میکردم اون روز، روز خیلی قشنگی بود... هنوز وقتایی هست که یاد اون روز میوفتم و لبخند میزنم:)