درماینی👑پارت 14

در اتاق باز شد و نارسیسا و لوسیوس وارد شدند. دریکو با تعجب نگاهشون کرد:اتفاقی افتاده؟! نارسیسا:بله پسرم. لوسیوس:ما میخوایم یه واقعیت رو بهت بگیم! نارسیسا:شاید باورش برات سخت اگه این موصوع پیشنمی اومد هیچ وقت نه بو نه دنریس نمی گفتیم ولی ما در شرایط خیلیی بدی هستیم 😔 و مجبوریم که بهت بگیم😕. لوسیوس:راستش درباره دنریسه! موصوعه اینه که اون... دریکو حرفش را قطع کرد:که دختر تون نیست و خواهر منم نیس درسته!؟ نارسیسا با تعجب گفت:تو تو اینو از کجا میدونستی؟🤨 دریکو سرش را پایین انداخت:هری بم گفته.

لوسیوس:از کی تاحالا با هری دوست شدی😑 دریکو با اخم گفت:شدم دیگه😐 نارسیسا با خونسردی گفت:خلی خب پسرم مشکلی نیس. مشکل ما اینکه که تو و خواهرت مجبورید وسایلاتونو جمع کنید و برید خونه سیریوس😕 دریکو:برا چی مگه خودمون خونه نداریم؟😐 لوسیوس:پسرم نه تنها شاید دیگه این خونه رو نداشته باشیم شاید دیگه ما رو هم نداشته باشی💔 دریکو:آخه برای چی؟ دارید از چی حرف میزنید؟! لوسیوس:موضوع اینکه که ممکنه تو یا هرماینی گرنجر رو بکشن. دریکو:بلند شد و با ترس گفت:هرماینی! برای چی!؟ لوسیوس:ارتش ولدمورت از رابطه بین تو و هرماینی باخبر شدن دریکو حرفش را قطع کرد:شما از کجا میدونید! اونا از کجا فهمیدن!؟😨

لوسیوس:پسرم شاید نشه به هاگوارتز حمله کرد ولی حداقل میشه که فرزند یکی از با وفا ترین مرگ خوار ها رو زیرنظر داشت درسته؟ دریکو :شما الان احیانا نمیخواین منو بکشین😹🤨 نارسیساا:برای چی؟ دریکو:برای اینکه من با یه مشنگ دوست شدم! لوسیوس:خب راستش ما یکی از محدود نفراتی هستیم که به این چیزا اهمیت نمیدیم راستش این همه سال مجبور به تظاهر بودیم موضوع اینه که پدرم مجبورم کرد مرگ خوار بشم و من هم مجبور به تظاهر همه این کارا بکنم💔الانم که دارم راحت حرف میزنم همه جاسوس ها رو رد کردم برن تو هم یه نامه به هرماینی میفرستی و میگی که بره خونه سیریوس همه چی رو به سیریوس گفتم احتمالا خود هری به هرماینی نامه فرستاده و گفته ولی توام بفرس ما الان میریم به دنریس میگیم باید بره به یه سفر کوتاه و تا وقتی که به مدرسه بره اونجا میمونه بهش میگم که هری خواسته تا برین ولی اونجا که رسیدین سیرویس بهش همه ماجرا رو میگه توام تو راه بهش نگو راستیپسرم شاید این آخرین دیدارمون باشه.😔 دریکو:برای چی؟ نارسیسا:چون شاید به خاطر اینکه شما رو فرستادیم برید و برای یه چن تا کار دیگه ما رووو..... دریکو با بغض حرف آن را قط کرد و گفت:نه امکان نداره که ما بریم🥺😭 لوسیوس با عصبانیت گفت:دریکو کاری نکن مجبورت کنیم! دریکو:همین الانشم دارین همین کارو میکنید نارسیسا:دریکو! بس کن. دریکو با بغض آنها را نگاه کرد. و آن دو او را در آغوش کشیدند و از اتاق بیرون رفتند

پدر آنها را با جسم یابی آنها را به خانه سیریوس برد بچه ها که جسم یابی بلد نبودند پدر انها را با خودش برد و خودش نیز برگشت هری آمد و گفت:اوه بلاخره اومدین خیلی دیر کرده بودین و به دنریس نگاه کرد و لبخند زد و رو به دریکو گفت:میدونه...؟ دریکو:هنوز نه! دنریس:چی رو🤨؟ دریکو:بعدا میفهمی دنریس:همین الان بگو هری:سیریوس بهت میگه دنریس😊☺ گونه های دنریس گل انداخت و با سر قبول کرد🥰

دریکو فوری فهمید چه چیزی در دل دنریس هست یعمی دنریس یک جور هایی عاشق برادر خود شده بود😐😂 به هر حال تا چن ساعت دیگه سیریوس همه چیز را برای دنریس تعریف میکرد و این عشق به عشق خواهر برادری تبدیل میشد

تمامید😁💖