بدن و هیـجان ها؟«پیوند تن و روان!»

برای درک بهتر درباره این موضوع لطفاً پست را تا انتها بخوانید...

هیجانات تنها تجربه‌هایی ذهنی نیستند؛ آن‌ها همواره در بدن ما نیز بازتاب پیدا می‌کنند. پژوهش‌های نوین در روانشناسی و علوم اعصاب نشان داده‌اند که احساسات، با تغییرات فیزیولوژیک و الگوهای حسی خاصی در اندام‌های بدن همراه هستند. به بیان دیگر، هر هیجان در بخشی از بدن “جای پا” می‌گذارد.

خشم معمولاً با افزایش ضربان قلب، بالا رفتن فشار خون و گرمای شدید در ناحیه‌ی سر، گردن و دست‌ها همراه است. این تغییرات، بدن را برای عمل سریع و دفاع آماده می‌سازند.

ترس به شکل انقباض ماهیچه‌ها، سردی در دست و پا، و تپش قلب تجربه می‌شود. این واکنش‌ها بازتابی از آماده‌سازی بدن برای “گریز یا مبارزه” هستند.

در اضطراب، فشار و سنگینی در قفسه‌ی سینه، تنگی نفس، دل‌پیچه و لرزش در اندام‌ها بسیار رایج است. این هیجان اغلب بدن را در وضعیت آماده‌باش نگه می‌دارد.

اندوه با سنگینی در قفسه‌ی سینه، گلو گرفته و ضعف عضلانی همراه است. به همین دلیل بسیاری از افراد غم را “فشاری بر قلب” توصیف می‌کنند.

شادی، برخلاف هیجانات منفی، با احساس گرما و سبکی در سراسر بدن همراه است. بیشترین شدت این احساس در ناحیه‌ی سر و قفسه‌ی سینه تجربه می‌شود.

علاقه و دلبستگی اغلب در ناحیه‌ی قلب و شکم حس می‌شود. ترکیبی از آرامش، گرما و هیجان مثبت این تجربه را شکل می‌دهد.

تعجب خود را بیشتر در چهره نشان می‌دهد: چشم‌ها و دهان باز می‌شوند، ضربان قلب افزایش می‌یابد و توجه بدن به محیط اطراف جلب می‌شود.

یک پژوهش گسترده در دانشگاه آلتو فنلاند نشان داد که افراد از فرهنگ‌های گوناگون، تقریباً به یک شکل تجربه‌های هیجانی خود را در بدن توصیف می‌کنند. این یافته‌ها در قالب «نقشه‌ی بدن هیجانات» منتشر شد و نشان داد که هیجان‌ها نه‌تنها ذهنی، بلکه عمیقاً جسمانی هستند

بدن و روان دو پدیده‌ی جدا از هم نیستند، بلکه در تعامل دائمی قرار دارند. آگاهی از اینکه هر هیجان در کدام بخش بدن اثر می‌گذارد، می‌تواند به ما در درک بهتر خود، مدیریت احساسات و حتی بهبود سلامت جسم و روان کمک کند.