کابوس چیه ؟ راه های جلوگیر از آن

تا حالا شده نصف شب از خواب بپری؟ با قلبی که تند تند می‌زنه، با عرق سرد، با یه حس عجیب توی قفسه‌ی سینه‌ت؟ کابوس دقیقاً همینه؛ یه خواب ترسناک یا ناراحت‌کننده که واقعاً می‌تونه حال آدم رو خراب کنه. گاهی تو خواب گم می‌شی، فرار می‌کنی، داد می‌زنی ولی صدات در نمیاد... یا داری چیزی رو از دست می‌دی... و وقتی بیدار می‌شی، حس می‌کنی هنوز اون ترس باهاته.

واقعیت اینه که مغز ما هم مثل خودمون خسته می‌شه، درد می‌کشه، گیر می‌کنه، و حتی حرف می‌خواد بزنه. کابوس‌ها خیلی وقتا یه راهن برای گفتن چیزایی که تو بیداری ازش فرار کردیم. .وقتی تو روز خیلی استرس داری، .وقتی ذهنت پر از افکار منفی یا ترسناکه، وقتی یه فیلم ترسناک دیدی و خودتو آروم نکردی، . وقتی یه خاطره‌ی تلخ، یه ناراحتی، یا یه آدم خاص هنوز ته ذهنت موندن... مغزت شب میاد سراغشون. چون راه دیگه‌ای برای تخلیه‌ش نداره.

چیکار کنیم که کمتر کابوس ببینیم؟ قبل خواب ذهنتو آروم کن. یه دمنوش ملایم بخور (بابونه یا اسطوخودوس)، موبایل رو زودتر بذار کنار، یه آهنگ آروم بذار یا فقط نفس عمیق بکش. همه‌چیو ننویس برای فردا. یه‌کم امشبم برای خودت باش. یه جمله خوب توی دفترت بنویس. یه حس خوب به خودت بده. مثلاً: "من امروز به اندازه‌ی خودم خوب بودم. حالا نوبت استراحته."

خودتو توی یه فضای امن تصور کن. چشمتو ببند و خودتو توی جایی تصور کن که برات امنه — شاید یه کلبه توی جنگل، شاید کنار دریا، شاید توی بغل کسی که دوستش داری. نور اتاقت رو تنظیم کن. کامل تاریک بودن برای بعضیا باعث اضطرابه. یه چراغ خواب کوچیک، یا حتی نور شمع مصنوعی آرومت می‌کنه. مغزتو با مهربونی خاموش کن. بهش نگو "بخواب دیگه لعنتی!" بهش بگو: "آروم باش. من پیشتم. هر چی هست، با هم رد می‌کنیم."

کابوس یعنی مغزت حرف داره. نترس ازش. بهش گوش بده، اما نذار زندگی‌تو ازت بگیره. با مهربونی، با مراقبت، و با احترام به خودت، می‌تونی شب‌هاتو هم آروم‌تر کنی. و همیشه یادت باشه: تو در امنیتی. حتی اگه ذهنت گاهی فراموش کنه. هیچ‌کابوسی قوی‌تر از قلب آروم تو نیست.