کدوم ساز موسیقی روح شما رو فاش می کنه ؟ ۲

تو تست قبلی با ساز های غربی بیشتر آشنا شدیم و تو این تست با ساز های اصیل ایرانی بیشتر آشنا می شیم ✨️ و این بار ببینید از این ساز های ایران کدومش با روح شما تنظیم و هماهنگه 🖇

این ساز یک ساز سنتی ایرانی هست که پیشینه ساخت اون به سال 340 هجری شمسی برمی گرده و طراحی اون رو به دانشمند معروف فارابی نسبت میدن. این ساز جز خانواده زهی زخمه ای ها محسوب میشه و برای نواختن اون از مضراب استفاده میشه. متریال مورد استفاده در ساخت تار، عبارتند از : پوست، استخوان و روده حیوان و همچنین چوب و فلز. بدنه ی این ساز شبیه گلابی هست و یک دسته ی بلند به اون متصل شده و گوشی هایی که برای محکم کردن سیم ها و کوک ساز استفاده میشه بر انتهای این دسته ی بلند واقع شده. مدل های اولیه ی این ساز شامل 5 سیم بودند که موسیقی دان شهیر ایرانی درویش خان یک سیم دیگه به این ساز اضافه کرد و پس از اون تمام تار ها به صورت 6 سیم تولید شدن.

این ساز هم جز ساز های سنتی ایرانی به حساب میاد و شباهت های بسیاری به ساز تار داره. ساز سه تار به شکلی که الان اون رو می شناسیم در قرن 7 و 8 هجری و در دوره تیموریان و صفاریان ساخته شده. این ساز هم جز خانواده زهی زخمه ای ها به حساب میاد و برای ضربه زدن بر روی سیم های اون از مضراب استفاده میشه. بسیاری از موسیقی دانان بر این باور هستن که ساز سه تار بر اساس الگوی ساز هایی مثل بربط و تار بوجود اومده. این ساز هم از مواد اولیه ای مثل چوب، فلز، پوست و استخوان ساخته میشه. سه تار در نمومه های اولیه خود از 3 سیم ساخته میشد که به مرور سیم چهارمی به اون اضافه شد که سیم بور یا اصطلاحا پشتیبان نامیده نامیده میشه. این ساز کاسه و جسه کوچکتری نسبت به ساز هم خانواده خودش یعنی تار داره و همچنین دسته ی اون کوتاه تر هست. از این دو ساز به وفور در بداهه نوازی موسیقی اصیل (دستگاهی) ایرانی استفاده میشه.

یکی از ساز های سنتی ایرانی که قدمتی به درازای پادشاهی هخامنشیان داره و از حیث دیرینگی جز قدیمی ترین ساز های ملی ایران محسوب میشه. این ساز با صدای ظریف و پر احساسی که تولید میکنه جلوه گر هنر و فرهنگ ایران محسوب میشه که در بین جوامع بین المللی از ارزش و جایگاه ویژه ای برخوردار هست. این ساز معمولا از چوب درختانی مثل گردو و تبریزی ساخته میشه و ساختمان این ساز به گونه ای هست که معمولا صفحه رویی اون رو کمی نازک تر میسازن تا طنین صدا در اون به وضوح شنیده بشه. سنتور با وجودی که از دیرباز در موسیقی دستگاهی ایران برای بداهه نوازی استفاده می شد هم اکنون در موسیقی مدرن و تلفیقی امروزی هم یکی از ساز های تاثیر گذار به حساب میاد.

یک ساز ایرانی الاصل دیگه که از اون برای بداهه نوازی و همچنین اجرای قطعات سنتی ایران استفاده میشه. کمانچه جز خانواده ساز های زهی - آرشه ای محسوب میشه و برای نواختن اون، باید ساز رو به صورت عمود بر زمین در دست گرفت با استفاده از یک کمان (آرشه) اون رو اجرا کرد. این ساز نه تنها در ایران، بلکه در کشور های همسایه بخصوص افغانستان، چاکستان، آذربایجان و ارمنستان هم از شهرت و محبوبیت برخورداره و قطعات بسیار به یاد موندنی از اون در موسیقی سایر فرهنگ ها به یادگار مونده. تاریخ دقیق ساخت کمانچه مشخص نیست اما برخی از پژوهشگران موسیقی، قدمت اون رو به دوران هخامنشی نسبت میدن. این ساز دارای یک کاسه صدای کوچک هست که معمولا از چوب گردو و درخت توت ساخته میشه. همچنین آرشه این ساز همانند ساز های دیگه از موی اسب ساخته میشه و به صورت دسته ای روی این کمان قرار میگیره که نوازنده به لغزاندن اون ها روی سیم های این ساز و با انگشت گذاری روی دسته اون، نت های این ساز رو به صدا در میاره. همینطور این ساز دارای 3 یا 4 سیم از جنس فلز هست.🪕

یک ساز ایرانی دیگه که قدمت و دیرینگی اون و محل ساختش به قطعیت مشخص نیست. این ساز جز خانواده کوبه ای ها به حساب میاد و همین امر باعث میشه بخش ریتم نوازی موسیقی ایرانی رو بر عهده بگیره. تنبک به طور گسترده ای از چوب درختان ساخته میشه اما در زمان حاضر از مواد دیگه ای مثل فایبر گلاس یا پلاستیک هم استفاده میشه. این ساز در ابعاد و اندازه های مختلفی ساخته میشه که معمول ترین اون ها تنبم هایی با قطر متوسط هستن. ساختمان تنبک به گونه ای هست که یک کاسه بزرگ توخالی با پوست حیوان و.شیده میشه و این امر به نوازنده این امکان رو میده تا با ضربه زدن به نواحی مختلف اون صداهایی با گستره صوتی خیلی بم تا خیلی زیر رو تولید کنه. برای نواختن تنبک از دو تکنیک مهم ضربه با سر انگشتان (Teka) و ضربه با کف دستان (Zarb) استفاده میشه.🪘

پیشینه ساز دف به کل منطقه خاورمیانه برمیگرده و رد پای اون رو در تمام فرهنگ های این منطقه به ویژه ایرانی، ترکی و عربی میشه دید. دف جایگاه ویژه ای به خصوص در میان صوفیان و مناسک صوفی گری (عرفانی) بازی میکنه. این ساز معمولا از چوب درختان گردو ساخته میشه و بصورت دایره ای برش میخوره و بر روی اون پوست حیوان کشیده میشه و در اغلب این ساز ها زنجیرهای ک.چکی به ساز متصل میشه که زنگ یا سیل نامیده میشه و در حین ضربه زدن به ساز، طنین بسیار زیبایی در اون ایجاد میشه. دف ترکیب بسیار خوبی در کنار بقیه ساز های اصیل ایرانی از جمله تار، سه تار، سنتور و کمانچه میسازه و از این ساز به طور گسترده در بداهه نوازی موسیقی سنتی ایران استفاده میشه.

این ساز که در خانواده ی ساز های بادی - چوبی قرار میگیره محدود به جغرافیای خاصی نیست و از دیر باز در فرهنگ های مختلف به عنوان یک ساز مهم مورد استفاده قرار می گرفته. تاریخچه ساخت نی رو میشه به چین و مصر باستان نسبت داد و بعد از اون در کشور های دیگه از جمله ایران هم مورد استفاده ی گسترده قرار گرفت. این ساز در کشور ما در تمام ادوار تاریخ پیش و پس از اسلام به منظور مدح و ستایش پادشاهان مورد استفاده قرار می گرفته و سالهاست که در موسیقی سنتی ایرانی نقش ویژه ای در بداهه نوازی بازی می کنه. این ساز به دو حالت نی قهرمان و نی عادی ساخته میشه که مورد اول، جسه بزرگتر و صدای پر شور تری به نسبت گزینه ی دوم داره.🪈