زیباترین بیابان های جهان

بیابان‌ها بخش اعظمی از جغرافیای کره‌ی زمین را در بر گرفته‌اند که به‌دلیل داشتن آب و هوای خاص، پوشش گیاهی و جانوری مخصوص به خود دارند. بخش وسیعی از خاک سرزمین پهناورمان، ایران، را نیز بیابان‌ها پوشانده‌اند. قدم زدن روی شن‌های روان، خیره شدن به آسمان پر‌ ستاره و تماشای مناظر بکر و پوشش گیاهی ویژه، تجربه‌های نابی هستند که تنها با سفر به بیابان به دست می‌آیند. در این مطلب با زیبا‌ترین صحراهای روی کره‌ی زمین آشنا خواهیم شد.

۱_وادی رم اردن امروزه صنعت گردشگری اردن، به‌دلیل منازعات و جنگ در کشور‌های همسایه، با مشکل مواجه شده‌است. علاوه بر شهر تاریخی پترا، بیابان وادی رم یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری، در اردن است. ماسه‌سنگ‌هایی به‌شکل ماه با طیفی از رنگ‌های قرمز، پهنای وسیع وادی و ماسه‌های نارنجی رنگ، همه و همه از جذابیت‌های این پهنه‌ی وسیع زمین هستند. این میراث جهانی یونسکو که ۷۴۰۰۰ هکتار وسعت دارد، ۱۲۰۰۰ سال است که میزبان ساکنانش است و وجود سنگ‌نگاره‌ها، کتیبه‌ها و بقایای باستان‌شناسی، گواه این مدعا است.

۲_صحرای بزرگ آفریقا بزرگ‌ترین صحرای گرم جهان که در شمال آفریقا واقع شده است، ۱۰ کشور را در بر می‌گیرد و مساحتی نزدیک به ۹,۴۰۰,۰۰۰ کیلومتر مربع (برابر با 3,629,360 مایل مربع) را می‌پوشاند یعنی به‌اندازه ی مساحت کشور چین. این بیابان از ارگ ها (Erg مناطقی پوشیده از تپه‌های شن و ماسه‌ای)، دشت‌های سنگی و وادی‌ها یا دره‌های خشک تشکیل شده‌است. ساکنان این بیابان، از نژاد‌های گوناگونی هستند مانند قوم بربر در مراکش، نوبی‌ها و صحراوی‌ها در موریتانی. بیشتر وسعت این بیابان که از لیبی، الجزایر و مصر می‌گذرد، در حال حاضر در دسترس گردشگران قرار ندارد اما کاروان‌های شتر که از این نواحی می‌گذرند، گردشگران را به تپه‌های شنی می‌برند تا از تماشای درخشش ستارگان بر پهنه‌ی صاف و وسیع آسمان لذت ببرند.

۳_بیابان نامیب شاید برای شما هم پرواز بر فراز ساحل اسکلت و دریاچه‌ی خشک و نمکی یکی از زیبا‌ترین سفر‌های هوایی در طول عمرتان باشد. دیدن تپه‌های شنی که رنگشان از زرد و نارنجی شروع و به قرمز متمایل می‌شود برایتان بسیار جالب‌توجه خواهد بود. در بخش‌هایی از بیابان نامیب، صخره‌هایی با رنگ‌های اعجاب‌انگیز دیده می‌شوند، از بنفش گرفته تا زرد روشن. این بیابان، نزدیک به ۸۱,۰۰۰ کیلومتر مربع از جنوب غربی آفریقا را در بر می‌گیرد. به غیر از چند محدوده‌ی کوچک، در سایر نواحی این بیابان، انسان‌ها سکونت ندارند. اما شمار کرگدن‌های سیاه، یوزپلنگ‌ها و گورخر‌ها در این مناطق، قابل‌توجه است.

۴_Empty Quarter در شبه‌جزیره‌ی عربستان Empty Quarter در شبه‌جزیره‌ی عربستان، واقع شده است و مساحتی نزدیک به ۶۵۰,۰۰۰ کیلومتر مربع از خاک عربستان سعودی، عمان، امارات متحده‌ی عربی و یمن را در بر می‌گیرد و از خطوط مارپیچی از تپه‌های شنی تشکیل شده‌است. این بیابان، پس از سفر جهانگرد معروف Wilfred Thesiger به شهرت رسید. او به‌همراه هفت نفر از بادیه‌نشینان عرب در سال ۱۹۴۶ از این بیابان عبور کرد. امروزه دسترسی به این مناطق برای گردشگران امروزی بسیار ساده‌تر از سفر بلند‌پروازانه‌ی Thesiger است.

۵_بیابان سونورا در آمریکا و مکزیک این بیابان، علاوه بر اینکه بخش‌هایی از آریزونا، کالیفرنیا و مکزیک را در بر می‌گیرد، مناطق حفاظت شده‌ی متعددی از جمله پناهگاه ملی حیات وحش Coachella Valley و پارک ملی جاشوا تری (Joshua Tree National Park) را نیز شامل می‌شود. شاید محیط زیست این نواحی کمی خصمانه به نظر برسد ولی گونه‌های متعددی از گیاهان و جانوران در این منطقه یافت می‌شوند. این بیابان تنها نقطه‌ی کره‌ی زمین است که کاکتوس Saguaro به‌طور خود‌رو رشد می‌کند. همان کاکتوس معروفی که حتما در فیلم‌های وسترن دیده‌اید. علاوه بر این، حیواناتی نظیر کایوت‌ها، مرغ‌های مگس‌خوار و بیش از هزار نوع زنبور، در این منطقه یافت می‌شوند.

۶_دره‌ی مرگ در آمریکا زمانی که صحبت از شرایط ویژه‌ی آب و هوایی و جغرافیایی باشد، بیابان سونورا در مقابل "دره ی مرگ" حرفی برای گفتن نخواهد داشت. پایین‌ترین، خشک‌ترین و گرم‌ترین ناحیه‌ی آمریکای شمالی که قبایل آمریکایی در زبان محلی آن را به‌عنوان Tümpisa می‌شناسند، دره‌ی مرگ نام دارد که در شرق کالیفرنیا قرار دارد. نام این بیابان، برگرفته از حادثه‌ی مرگ سیزده نفر از کاشفان و معدن‌یابانی است که در سال‌های Gold Rush در جریان اکتشافات اولیه در این منطقه، جان خود را از دست دادند. به‌علاوه، این بیابان به‌دلیل ارتفاع کم (۸۶ متر پایین‌تر از سطح دریا) یکی از گرم‌ترین مناطق کره‌ی زمین است و کوه‌های اطراف نیز گرما را در این منطقه حبس می‌کنند. دمای هوا در این ناحیه، غالباً بیشتر از ۴۹ درجه‌ی سانتی‌گراد (۱۲۰ درجه ی فارنهایت) است.

۷_جنوبگان Antarctica گرچه دمای هوای این ناحیه، پایین‌تر از منفی ۸۹ درجه‌ی سانتی‌گراد است اما به‌دلیل عدم بارش، این قاره‌ی جنوبی از لحاظ تعاریف علمی، یک بیابان محسوب می‌شود. سُر خوردن وال‌های بزرگ و مسحور‌کننده در آب‌های سرد و کوه‌یخ‌های عظیم، از جاذبه‌های گردشگری این منطقه به شمار می‌رود. جهان شیشه‌ای دریای ودل تصویر سوررئالی از آسمان‌خراش‌های یخی است که در امتداد افق کشیده شده‌است. آسمان‌خراش‌هایی که جریان باد و آب، آن‌ها را به اشکال خارق‌العاده‌ای نظیر کاخ‌های شرقی و قلعه‌های متروکه در آورده‌است.

۸_بیابان تکله مکان فلات تبت احاطه شده‌است. با وجود داشتن آب و هوای نا‌مناسب، شب‌های به‌شدت سرد و روز‌های سوزان، این منطقه محل سکونت گونه‌های متعددی از حیوانات مانند شتر‌های بلخی است. عده ای نیز معتقدند که اولین تخم دایناسور‌ها در این مکان یافت شده‌است.

۹_بیابان تکله مکان این بیابان نیز که در چین قرار دارد با رشته‌کوه‌های تیان شان،پامیر و کونلون احاطه شده و با عمق بیش از هزار پا، از ماسه تشکیل شده‌است. در این منطقه، زندگی گیاهی محدودی وجود دارد و جمعیت دائم و ثابتی ندارد. تنها تعدادی از شکارچیان و جوامع اقلیت مسلمان در آن سکونت دارند که به حاشیه‌ی این بیابان نقل مکان کرده‌اند.

۱۰_ دشت کویر در ایران سطح این بیابان که در شمال شرقی نواحی مرکزی ایران قرار دارد و عرض آن ۳۹۰ کیلومتر است، به‌دلیل کمبود بارش باران از بلور‌های نمک پوشیده شده‌است. دمای هوای آن در تابستان به بیشتر از ۵۰ درجه‌ی سانتی‌گراد می‌رسد. مسافران این منطقه می‌توانند از خانه‌ی آتشونی که در روستای گرمه واقع است، برای اقامت استفاده کنند.

۱۱_دشت لوت در ایران علاوه بر دشت کویر بیابان دیگری نیز در ایران وجود دارد که یکی از خشک‌ترین و گرم‌ترین نقاط کره‌ی زمین است. گندم‌بریان یا ریگ‌سوخته یکی از تپه‌های این بیابان است که با گدازه‌های آتشفشانی پوشیده شده‌است.

۱۲_ بیابان تار این بیابان بخش‌هایی از راجستان در هند و سند و پنجاب در پاکستان را در بر می‌گیرد و از خاک‌های شنی و مراتعی تشکیل شده که محل زندگی سیاه‌کل‌ها آهو‌ها و مکانی برای رشد و نمو فرفیون و درختان اقاقیا است. این ناحیه با کاخ‌ها و قلعه‌های راجستان که در بروشور‌های تبلیغاتی می‌بینید کاملا متفاوت است. جمعیت هندو و مسلمان این منطقه به زبان‌های مختلفی از جمله زبان سندی لندا و مارواری صحبت می‌کنند.

۱۳_بیابان آتاکاما به‌طور کلی، بیابان‌ها به‌عنوان مناطقی تعریف می‌شوند که بارندگی سالانه در آن‌ها کمتر از 250 میلی‌متر است و نکته‌ی تعجب بر‌انگیز درباره‌ی بیابان آتاکاما که در شیلی، پرو، بولیوی و آرژانتین واقع شده، این است که بارش سالانه‌ی آن کمتر از یک میلی‌متر است. دریاچه‌های نمک و دره‌هایی که جریان باد، طی سالیان متمادی به زیبایی ایجاد کرده، جای‌جای این بیابان را پوشانده‌اند. دمای هوای این مناطق نیز مانند سایر بیابان‌ها در طول شب به زیر صفر و در روز به بالاترین میزان خود می‌رسد. گونه‌های جانوری و گیاهی محدودی از جمله نوعی جونده به نام Viscacha ، روباه خاکستری آمریکای جنوبی و کاکتوس، در این ناحیه وجود دارند. گشت‌وگذار با خودروهای بیابانی در میان رشته‌کوه آند از شیلی به آرژانتین، دیدن رقص شکوه‌مند ستارگان در آسمان و تماشای آب‌فشان‌ها، از جاذبه‌های گردشگری این بیابان است.