دیگر باز نمی‌گردد

لحظات مثل آب از انگشتانم عبور کردند و من در پی یافتن چیزی برای نگه داشتنشان بودم.او که رفته، دیگر باز نمی‌گردد. این حقیقتی است که به یاد می‌آورم.

گذشته‌ها، همان خاطرات شیرین، همان دقایق کوتاه، آن لحظاتی که پر از امید بودند، اکنون به دور دست‌ها رفته‌اند. همه چیز تغییر کرده است. گاهی با خودم فکر می‌کنم که آیا می‌توانستیم باز هم همان باشیم؟ همان چیزی که بودیم؟

نه، دیگر هیچ‌چیز مثل گذشته نیست. آن چیزی که در زمانی پر از عشق و شور زندگی بود، اکنون مانند سایه ای در دلم باقی مانده. فقط همه لحظات گذشته، همه کلمات گفته و ناگفته، همه آنچه که بود، همیشه در ذهنم باقی خواهند ماند.

بله! او که رفته، دیگر برنمی‌گردد. حتی اگر روزی برگردد، دیگر همان کسی نخواهد بود که بود. شاید می‌توانستم بیشتر تلاش کنم، شاید می‌توانستم بیشتر بمانم، اما واقعیت این است که در زندگی هیچ‌چیز مانند گذشته باقی نمی‌ماند و همه چیز مدام درحال تغییر است.

شاید روزی در زمانی دیگر زندگی دوباره به شکلی تازه برای من باز شود. شاید روزی دیگر، در دل فرداهایی که در پیش است که لحظات جدیدی در زندگی‌ام به وجود آید. اما این نمی‌تواند گذشته را برگرداند. نمی‌تواند آن روزها را به من بازگرداند. او که رفته، دیگر برنمی‌گردد.