کتاب بیگانه، روایتی از پوچی

بیگانه اثر آلبر کامو

امروز مادرم مرد. شاید هم دیروز، نمیدانم. تلگرافی با این مضمون از نوانخانه دریافت کردم :« مادر درگذشت. تدفین فردا. با عرض تسلیت» از این تلگراف چیزی نفهمیدم شاید این واقعه دیروز اتفاق افتاد. این اولین جملاتیست از کتاب بیگانه که به آن بر می‌خورید که قطعا یکی از تاثیرگذارترین و تکان دهنده ترین آغاز ها در دنیای ادبیات است که از همان اول خواننده را درگیر خود میکند.

این شروع ساده و بی احساس، فضای کلی رمان و شخصیت مورسو، شخصیت اصلی داستان را به خوبی بیان میکند و بیانگر فلسفه پوچی است که سراسر کتاب مورد بررسی قرار گرفته است. البته کامو بیش از هر چیز به انعکاس زندگی خود در قالب قهرمان داستان پرداخته است.

این داستان به دو بخش کلی تقسیم میشود: در قسمت اول مورسو در مراسم کفن و دفن مادرش بدون هیچ غم و اندوهی از این اتفاق نشان داده می‌شود و سپس شما در طول داستان با زندگی این فرد آشنا شده و متوجه می‌شوید که او به هیچ عنوان با اطرافیانش رابطه‌ی عاطفی برقرار نکرده و در بی‌تفاوتی کامل سیر می‌کند.

مورسو از این روند زندگی خشنود بوده و رضایت دارد. اما این شیوه از زندگی و تأثیرش بر دیگران بعدها به ضررش تمام می‌شود. چرا که وقایع بسیار ناخوشایندی سبب می‌شود تا مورسو مرتکب جنایت شود. قسمت دوم مربوط به محاکمه‌ی مورسو است. در این قسمت مورسو برای اولین بار نتیجه رفتارش با دیگران را می‌بیند.

ترجمه های بسیار زیادی از این کتاب به زبان پارسی وجود داره ولی بیشتر این ترجمه ها بشدت پر اشتباه و غلط است و بهتر است این کتاب را با ترجمه های خوب بخونید تا از لذت خوندنش کم نشه:)))