راز پنهان paARt 7

من و هرماینی از در پشتی تمامی بچه هارو به جای امنی رسوندیم داشتم میرفتم دنبال هری که آیلین داد زد :(( ویولت !)) رومو برگردوندم و بهش گفتم :(( آیلین چرا اینجایی! برو پیش بقیه ی بچه ها . اینجا امن نیست )) آیلین گفت :(( چرا ؟ به هیچکدوم از بچه ها نگفتن . همه وحشت کردن !)) زیر لب گفتم :(( بایدم وحشت کنید )) آیلین گفت :(( منظورت چیه!!)) گفتم :(( به هیچکس نگو....... اما.......اما........اما ولدمورت برگشته)) گفت :(( چی! اما چطوری مگه میشه ؟ نه ...... نه .......اون مرده .)) با نا امیدی گفتم :(( حق داری . باور نکردنیه اما باید باهاش مبارزه کنیم . میتونی هری رو برام پیدا کنی ؟)) گفت :(( آره حتما . هرکاری از دستم بربیاد انجام میدم )) در حین اینکه داشتم میدوییدم داد زدم :(( ممنونم آیلین )) و پیش پروفسور دامبلدور رفتم تا آیلین هری رو پیدا کنه و بیاره . تا پیش پروفسور رسیدم گفت :(( هری کجاست ؟؟)) میخواستم بگم نیست اما آیلین داد زد :(( اینجاست !!)) و رفت

هری گفت :(( امکان نداره . من فکر کردم مرده .)) پروفسور گفت :(( هممون فکر می‌کردیم )) و ادامه داد :(( خب . ما باید با نقشه پیش بریم اول.......اول.........نمیدونم .......هیچ نقشه ای به ذهنم نمیرسه!)) گفتم :(( خب . بیاید تمرکز کنیم .....حالا.....)) ناگهان صدای ولدمورت رو شنیدیم که داشت ورد آواداکداورا رو میخوند . ما فقط صدای جیغ بچه هارو شنیدیم و به خود لرزیدیم

تا اومدیم کاری کنیم، ولدمورت با وردی دیوار رو شکست و گفت :(( به به ! پروفسور دامبلدور و هری پاتر !)) و ادامه داد :(( شما ؟؟)) بله درست فکر کردید اون با من بود . دستبندی که روی دست راستم بود رو درآوردم و جای زخمم رو به ولدمورت نشون دادم .ولدمورت با تعجب گفت :(( اوووه . ویولت مرلین . از دیدنت خوشبختم . خب هری اینم یه نفری که مثل خودت باشه. همینو میخواستی نه ؟ )) هری گفت :(( چجوری..)) ولدمورت وسط حرف هری پرید و گفت :(( خیلی تابلو بود )) چشمان هری پر از اشک شد . ولدمورت ادامه داد :(( مادر و پدرتو کشتم هری . حالا نوبتشه که تورو بکشم . )) من و پروفسور دامبلدور یک صدا گفتیم :(( من نمیزارم )) و جلوی هری رو گرفتیم . ولدمورت گفت :(( نگران نباشید و صبر کنید . نوبت شما دوتا هم میشه .)) و همه آماده ی جنگ شدیم

امیدوارم خوشتون اومده باشه دیگه تابستون شده حتما سریع تر میزارم خداحافظ تا پارت هشتم