چهارده هستم ۲

گایز امیدوارم خوشتون بیاد نظراتتون رو برام بگید

رون تکه مرغی بر میدارد و میگوید:من نمیفهمم هرماینی شاید یادش رفته به هاگوارتز بیاد و تازه یادش اومده! هرماینی:رون تمام جادوگرا یا با نامه به هاگوارتز میاند یا کلا توی خونه درس میخونند! کسی یادش نمیره بعدشم اون ترسیده بود! لباسشم لباس عادی نبود انگار از بیمارستان فرار کرده بود در حالی که تمام بچه های هاگوارتز راجب دختر عجیبی که وسط کلاس ظاهر شده بحث میکردند ان دختر در درمانگاه بیدار می شود خانم پامفری:اوه عزیزم از خواب بیدار شدی پرفوسور دامبلدور میخواند دوباره ببینندت مکثی میگوید و در ادامه میگوید:برات ردا آوردم اول بپوشش بعد برو دختر ردای هاگوارتز که از نظرش خیلی خیلی بهتر از لباس خودش بود را پوشید خانم پامفری موهایش را شونه کرد و او حالا کاملا شبیه یک دانش اموز عادی شده بود لبخندی زد و با خود فکر کرد که اماده است اماده است که همه چیز را به پرفوسور دامبلدور بگوید زیرا فهمیده بود اینجا خیلی با هاوکینز فرق میکند از همان راه رو ها عبور کرد و به همان مجسمه رسید گفت:مربای تمشک اما بر خلاف قبل مجسمه هیچ تکانی نخورد صدایی گفت:انتظار داشتی الان در باز بشه؟! چه رقت انگیز! رمز عبور هر دفعه عوض میشه همان مرد دماغ عقابی با موهای بلند بود مرد گفت: ابنبات لیمویی و بدون حرف انجا را ترک کرد

حتما میدانست پروفوسور دامبلدور با او کار دارد دختر از راه پله بالا رفت و به دفتر پرفوسور رسید اوه دخترم اومدی؟! دختر لبخندی زد و گفت :چهارده صدام کنید و به تتوی روی دستش اشاره کرد پرفوسور چینی به ابروهایش داد سپس‌ سرش را طوری تکان داد که چهارده ادامه ی حرفش را بزند چهارده صدایش را صاف کرد و گفت: از وقتی یادمه توی ازمایشگاهی به اسم هاوکینز بودم جایی که ما روی مهارت هامون کار میکردیم مکثی کرد و گفت: یا شاید جایی که روی مهارت هامون کار میکردند تا ازشون سو استفاده کنند! بعد از فرار یازده(elevenخودمون😉)فهمیدم که میشه منم فرار کنم پرفوسور گفت:اسمش به گوشم نخورده راجبش با وزارتخونه حرف میزنم... چهارده گفت :خواهش میکنم!کسی نباید راجب فرار من بفهمه اونا همینطوری هم دنبالمند! پرفوسور گفت:جای تو امنه دخترم؛میتونی چند تا از مهارت هات رو بهم نشون بدی؟ چهارده بدون دست زدن ظرف ابنبات های لیمویی را بلند کرد و ان را روی پاهایش گذاشت پرفوسور به وجد امده بود اما تک خنده ای کرد و به اجازه داد هر چقدر که میخواهد از انها بخورد

پرفوسور دامبلدور اون هیچ هویتی نداره! از کجا معلوم سیرویوس بلک تغییر شکل داده نباشه تا ما رو گوول نزنه اسنیپ:یکم فکر کن مینروا اثر‌معجون حتما تا الان باید میرفت دامبلدور:درسته مینروا تازه اون میتونه برای خودش اسم داشته باشه و مثل بقیه دانش اموزا جادو یاد بگیره تا وقتی بفهمیم دقیقا از کجا اومده کمی بعد چهارده همراه مینروا مک گونگال در راه رو راه میرفت وقتی پرفوسور به یک جایی از دیوار رسید که رویش تابلوی عکسی از یک خانم به همراه آقا بود چهارده داشت فکر میکرد این دو نفر که هستند که پرفوسور گفت:مورالین تابلو باز شد و پشتش اتاق خواب بزرگی بود اتاق دیوار های کرم رنگ و تخت بزرگ با پرده های شیری داشت بوی گل نرگس اتاق رو گرفته بود و پنجره ای داشت که رو به دریاچه بود و منظره ی غروب افتاب رو به دریاچه بسیار زیبا بود پرفوسور:روی تختت چند دست لباس تمیز کتابات و چند تا چوبدستی که خود اولیور پیشنهادشون داده بود هست هر کدوم رو که بهت میخوره بردار و شب ساعت ۸ گروه بندی میشی اما به خاطر پر بودن خوابگاه ها و دلایل دیگه اتاقت جدا از سالن عمومیه سپس میگوید:اوه داشت یادم میرفت تو باید برای خودت یه اسم جدید انتخاب کنی! دخترک در فکر فرو میرود به یاد کتاب مورد علاقه اش در هاوکینز می افتد کتابی که دختری به اسم ایمی در ان قهرمان بود ایمی اسم قشنگی بود او میخواست ایمی باشد!

پرفوسور دامبلدور:همونطور که اطلاع پیدا کردید ما یه دانش اموز جدید داریم به اسم ایمی و از امروز اون هم یه دانش اموز حساب میشه و از شما میخوام که بهش احترام بگزارید ،ایمی لطفا روی چهار پایه بشین پرفوسور مک گونگال به او راجب تمام گروه ها گفته بود او دوست داشت هافلپافی باشد چون فکر میکرد اینجوری بچه ها با اون مهربون ترند یا دوست داشت شجاع باشد و گریفیندوری شود یا انقدر باهوش و زیرک باش که ریونکلایی شود او اصلا احتمال نمیداد که اسلیترینی شود چون هیچ وقت نمیدانست پدر مادرش که هستند و آیا اصیل است یا نه روی چهار پایه نشست کلاه بعد از ۶ دقیقه گفت...