چگونه - به ترس ها غلبه کنیم

ترس چیست؟ترس همان احساسی است که هنگام مشاهده خطری که سلامت فیزیکی و سلامت روانی ما را تهدید می‌کند تجربه می‌کنیم. بدن‌ و ذهن‌ ما به هر دو نوع از خطرات کهن و مدرن، به شکلی یکسان واکنش نشان می‌دهند. به عبارت دیگر، فرقی ندارد که آیا با خطری فیزیکی روبه‌رو می‌شویم یا خطری عاطفی یا حتی خطری اجتماعی.

تفاوت میان ترس و اضطراب چیست؟علائم ترس و علائم اضطراب به طرق فراوان با یکدیگر هم‌پوشانی دارند، اما علل وقوع آن‌ها کاملا متفاوت است. هم ترس و هم اضطراب منجر به فعال‌سازی واکنش استرس در بدن می‌شوند. اما ترس معمولا در مواجهه با تهدیدی محسوس، آنی و «واقعی» اتفاق می‌افتد و اضطراب می‌تواند واکنش به خطری خیالی باشد.ترس (معمولا) واکنشی با طول عمر بسیار کوتاه است، اما اضطراب می‌تواند به صورت همیشگی ذهن شخص را درگیر کند. هر دو وجوه تشابهی در حس‌های فیزیکی هم دارند و منجر به تپش قلب، تنش عضلانی، حس سوزن خوردن به پوست یا تجربه سرمایی خفیف می‌شوند و نرخ دم و بازدم را بالا می‌برند. این احساسات فیزیکی در واقع بخشی از پاسخ جنگ یا گریز بدن هستند. این احساسات، شما را برای دست زدن به حرکتی فوری آماده می‌کنند و منابع لازم در بدن شما را برای تصمیمی که اتخاذ خواهید کرد تخصیص می‌دهند.

علائم ترس شامل موارد زیر است: واکنش هراس‌گونه، معمولا حرکتی ناگهانی مانند انقباض عضلانی یا پریدن از جا. احساس تعلیق و انتظاری که به موضوعی خاص پیوند خورده است. واکنشی عصبی (مانند خندیدن یا لرزیدن) احساس آسودگی بعد از اینکه تهدید بالقوه از بین رفته است. علائم اضطراب شامل موارد زیر است: احساس جدا افتادگی، برانگیختگی، خشم یا تنش. ضربان قلب افزایش یافته، سختی در تنفس و لرزش بدن. مشکلات خواب و ناتوانی در حفظ آرامش. فراموش‌کاری و عدم تمرکز

۷ گام برای غلبه بر ترس و اضطراب.برو اسلاید بعد.

به حس خود توجه نشان دهید هرکسی از مهارت‌های لازم برای صحبت راجع به احساسات خود برخوردار نیست. توانایی شناسایی اضطراب، گامی ابتدایی است که کمک شایانی به شما خواهد رساند. چه احساساتی به بهترین شکل وضعیت عاطفی شما را به نمایش می‌گذارند؟ آیا با مشکل تنفس، تعریق دست یا درد شکمی مواجه شده‌اید؟ به جای اینکه در شرایطی غیرقابل کنترل قرار بگیرید، سعی کنید نشانه‌های فیزیکی ترس و اضطراب را شناسایی نمایید.

ترس را مال خود کنید. آیا تا به حال پیش آمده که در یک قدمی گریه کردن باشید و تمام تلاش خود را به کار بگیرید تا اشکی سرازیر نشود؟ چنین کاری بسیار دشوار است. تلاش برای نادیده گرفتن افکار بیمناک نیز به همین اندازه سخت است. انرژی عاطفی خود را صرف خوب بودن حالتان نکنید. بهتر است این انرژی صرف دریافت کمک خارجی شود.

نفس بکشید. اگرچه جمله «یک نفس عمیق بکش» احتمالا چیزی نباشد که در شرایط استرس‌زا دوست دارید بشنوید، اما یکی از دلایل کاربردی بودن این تکنیک را به شما خواهیم گفت. تنفس خودآگاهانه و عمیق می‌تواند سیستم عصبی پاراسمپاتیک شما را فعال کند. تنفس، مدیتیشن و دیگر تکنیک‌های ریلکس شدن، پاسخ بدن به استرس را غیر فعال می‌کنند.

بار دیگر حال خودتان را بررسی کنید. اکنون که سه گام پیشین را پشت سر گذاشته‌اید، چه حسی دارید و بهتر است چه گام دیگری بردارید؟ آیا باید به پیاده‌روی بروید؟ آیا لازم است خودتان را از وضعیت کنونی خارج کرده یا با شخصی دیگر ارتباط برقرار کنید؟ در این مرحله باید وضعیت خودتان را بسنجید و سپس شانسی برای انتخاب رویکردی خواهید داشت که به بهترین شکل ممکن به نیازهای شما پاسخ می‌دهد.

به نیازهای زیست‌شناختی و بنیادین خود رسیدگی کنید. بدن شما انبوهی از احساسات زیست‌شناختی گوناگون را پشت سر می‌گذارد و بنابراین طبیعی است که گاهی گیج شود. ذهن شما ممکن است حس دلپیچه را به عنوان عشق یا مکانیزم جنگ یا گریز شناسایی کند. اگر موضوع صرفا راجع به گرسنگی باشد تکلیف چیست؟ یک لیوان آب نوشیده و غذایی هرچند کوچک (ترجیحا حاوی مواد مغذی) میل کنید. آیا هنوز احساس اضطراب می‌کنید؟

افکار منفی خود را به آزمایش بگذارید. از خود بپرسید «من دقیقا از چه چیزی وحشت دارم؟ آیا وحشتم به خاطر اتفاقی است که همین حالا رخ می‌دهد یا تهدیدی خیالی؟» اگر به زمان کافی دسترسی دارید، با خودتان راجع به افکار ترسناک صحبت کنید یا به نوشتن اتفاقی که افتاده و احساس خودتان نسبت به آن مشغول شوید. سپس به تصور پاسخی بپردازید که باعث می‌شود حس قدرت به دست آورید.

به میدان باز گردید. حالا که درکی واضح نسبت به چرایی احساس خود به دست آورده‌اید، باید راجع به بهترین رویکرد عملی ممکن تصمیم‌گیری کنید. آیا لازم است به گفتگو با کسی مشغول شوید؟ آیا کاری هست که باید به انجام برسانید؟ اهمال‌کاری را کنار بگذارید. وظایفی که میان زمین و هوا باقی مانده‌اند منجر به شکل‌گیری اضطراب هرچه بیشتر می‌شوند. کنش‌گرایی سبب می‌شود بیشتر حس کنید که کنترل امور را در اختیار دارید و اعتماد به نفس‌تان نیز افزایش خواهد یافت. این موضوع هم راجع به لحظه کنونی مصداق دارد و هم وضعیت‌های استرس‌زای آتی.