نامه‌ای به کسی که دیگر نیست...

این رو خودم نوشتم😁میدونم زیاد خوب نشده ولی امیدوارم خوشتون بیاد😭💗

نمی‌دانم این نامه را به چه آدرسی بفرستم. شاید به باد؟ یا آسمان؟ اصلا تو این نامه را می‌خوانی؟ مدت‌هاست که تو رفته‌ای ولی من هنوز به این جدایی عادت نکردم؛ هنوز هم مثل قدیم‌ها با شوق پیام تو که ابراز دلتنگی کرده‌ای به سراغ تلفن همراهم می‌آیم اما وقتی می‌بینم پیام نداده‌ای، مغموم و سَرخورده به نقطه‌ای نامعلوم خیره میشوم و اشک‌هایم بی‌اجازه بر روی صورتم می‌ریزند.

کاش بودی و مثل هر زمانی که یکدیگر را می‌دیدیم، بی‌خیال غم دنیا، می‌خندیدیم و قهوه‌ی تلخ را با شیرینی حرف‌هایمان می‌خوردیم.

قرار بود هرگز تنهایم نگذاری ولی اکنون که به این نقطه از زندگی رسیدم فهمیدم که آنقدری که این قول برای من مهم بود، برای تو مثل حرفی ساده بود که از زبانت می‌گذشت... شاید هم من زیادی در ذهنم به این دوستی بال و پر داده و بزرگش کرده‌ام

نمی‌دانم اما به‌جای اینکه تو را سرزنش کنم، فقط آرزوی این را دارم که یک بار دیگر صدایت را بشنوم و مثل آن زمان‌هایی که باهم دوست بودیم، وقت بگذرانیم و یک دل سیر با هم درد و دل کنیم.

این نامه را نوشتم که به خودم بفهمانم که تو دیگر رفته‌ای و من تنهاتر از همیشه مجبور به تحمل این زندگی هستم... خداحافظ زیباترین دلیل زندگی من!