کابوس های ابدی پارت۱

سلام من جولیکا هستم خانوادم منو ول کردن من توی یتیم خونه ی جک دمدی زندگی میکنم من همیشه تنهام موقع زنگ تفریح موقع عذا و...... . انگار تو یه کابوسم، کابوس تنهایی

راستی نگفتم من ۸ سالمع . امروز مثل روزای دیگه بیدار شدم و همون کارای هروز انجام میدم که امروز سر ناهار زلزله اومد من زنده موندم اما بقیه موردن که یکی بهم خورد هر دوتا جیغ زدیم من گفتم:زهر ترک شدم. دختره اسمش هانا بود گفت: آه منم . اون گفت هانا خوش بختم . منم گفتم جولیکا خوشبختم .

من گفتم:بدو الانه که سقف بریزه . دست همو گرفتیم و فرار کردیم وقتی رفتیم تو خیابون بعد نزدیک بود چند تا ماشین بهمون بزنن ما رفتیم اونور خیابون و بعد یه عالمه ماشین جلوی چراع راهنمایی واستادن اصلا هواسمون نبود که پرورشگاه جلوی چراغ راهنمایی

بعد مجبور شدیم وایستیم اما گشنمنمون شد هانا گفت : بریم یه چیزی بخوریم .من یکم فکر کردم شکمم صدای قار قور داد و خندیدم بعد گفتم باشه . اما بعد گفتم : ما که پول نداریم . که زمین باز لرزید ما از کنار ساختمون رفتیم اونور و اون ساختمون ریخت رو ماشینا

امید وارم خوشتون اومده باشه❤

اگه خوشتون اومده لایک کامنت فراموش نشه❤❤❤❤❤