دیر رسیدم..

آمدم ، ماندم و ماندنی شدم اما گویی قلبش را به کس دیگری داده بود..

من دیر رسیدم... نه چون راه رو بلد نبودم ، چون دلم نمی خواست با عجله بیام جایی که باید با عشق موند

می دونم ، قبل من دلت به کسی گفت : و اون رفت.... ولی من اومدم ، نه واسه پر کردن جای اون بلکه برای درک زخمایی که هیچ کس ندیدشون

تو.. آره تو زیبای خفته نیستی.. تو اون دختر قوی هستی که تو تاریکی ، خودش رو بیدار کرد و روشنایی رو ساخت

وقتی بغضتو قورت می دی، وقتی می خندی اما دلت گرفته،.. آره ، من اونجام بی صدا ولی پر از فهمیدن

یه روز نه زود و نه دیر من با لبخند نگات می کنم و می گم: آره الان دیگه تنها نیستی... من اینجام و خواهم موند🥀