چطوری یه من بهتر از خودمون بسازیم؟

سلام بچه ها ! بالاخره من اومدم و با عرض معذرت بخاطر مدتی که نبودم اما دست پر اومدم و دوباره فعالیتم رو شروع میکنم و قراره حسابی چیزای جدید یاد بگیریم

بچه ها ما داریم دورانی رو با بیخیالی صرف میکنیم که ته جاده اش قراره به بازگشایی مدارس ختم بشه پس بهتره خودمون رو آماده کنیم تا بتونیم حسابی بترکونیم تو سال تحصیلی جدید! و لازمه اش ساختن خودمونه و در واقع ساختن یه آدم بهتر با روحیات و اخلاق و ذهنیات بهتر توی این دوران طلایی یعنی تابستونیه که داره با بیهوده کاری صرف میشه!

مرحله ی اول شناخت خودمه، داشتن خود آگاهی مهم ترین چیز و ابتدایی ترین بخش از خود ساختگیه! باید اول رفتار ها و احساسات ها و بعد مهارت هامو رو بشناسیم و رشد و پرورش بدیم اینکه چجوری خودمون رو بشناسیم رو در ادامه توضیح میدم ولی اینکه چجوری با شناختی که پیدا کردیم خودمون رو بسازیم،جوری که در زندگی مون ثبت بشه و تمام رفتار ها بشه یه عادت رو توی پست های بعدی توضیح میدم!

ببینید،هر چند وقت یکبار برید جلوی آینه،خودتون رو نگاه کنید،از ته قلبتون به خودتون ابراز علاقه کنید و سعی کنید قبل از زوم کرون روی نکات منفی،خدا رو بابت داشتن خودتون شکر کنید،شکر کنید برای تمام چیزایی که دارید و ندارید!مثلا اینکه اینترنت دارید و میتونید بیاید داخل تستچی،یا اینکه توی دنیای بی نهایت اینترنت و سایت ها و وب ها، تونستید تستچی رو پیدا کنید و کلی چیزای دیگه!حتی بابت چیزای کوچیک،مثل سوادی که دارید تا بتونید مطالب تستچی رو بخونید و خوندنی که سراسر مدیون زحمات مامان و بابا و معلم هاتون! به همین سادگی!

حالا به خودتون انگیزه بدید،بچه ها تمام اینا مقدمه هست،شما نمی‌تونید با دل خونی که از زندگی دارید خودتون رو بشناسید!چون حتی حوصله خودتون رو هم ندارید! با هر گویشی که بلدید،هر لحجه ای که دوست دارید یا هر زبونی که دارید یاد میگیرید یا فارسی که از ابتدا تا حالا یاد گرفتید این جملات رو با خودتون تکرار کنید! من بهترینم! من عالی هستم! من توانمندم! من میتونم! من خودم رو دوست دارم! من کافی هستم! من بی نظیرم! من دوست داشتنی ام! من باهوشم! من مهربونم! من آدما رو دوست دارم! من خوشگلم!من خدا و مامان و بابام رو دوست دارم! من شاکر و قدر دان محبت های همه ام! من به همه محبت میکنم! من با استعداد هستم! من رشد میکنم و شکوفا میشم! من کاملم!دقیقا همینجوری که هستم! حالا از این جملات و از قبیل اینها رو با خودتون تکرار و تمرین کنید،جوری بگیو که صداتون رو بشنوید و این کلمات به گوشتون خوش بیاد و حسابی عادت کنید! بهترین زمان هم هر صبح هست که خواب بیدار میشید! اول به فرد مورد علاقتون یا اگر ندارید به خدای مهربون سلام کنید و بخواید تا روز خوبی در پیشتون باشه! بعد با خوشروئی روزتون رو شروع کنید و برید جلو آینه و همزمان با ناز و عشوه هایی که برای خودتون میریزید و موهاتون رو شونه میکنید،این جملات رو هم تکرار کنید! و به دلخوشی هاتون فکر کنید به زیبایی های آفرینش و به عطر خوش زندگی رو تنفس کنید!

بعد باید خود آگاهی از خودمون پیدا کنیم تا خودمون رو بشناسیم! با خودمون رفتار ها و احساساتمون رو مرور کنیم،آخر شب باید رفتار هامون رو مرور کنیم،۳ تا از خوب ها و ۳ تا از بد ها رو به زبون بیاریم و بابت خوی ها شکر گزاری کنیم و برای بد ها هم آرزوی کم تر شدنشون! مثلا:++++ امروز به مامانم کمک کردم ولی ----سر خواهرم هم داد زدم و دعواش کردم!

حالا طی روز مهارت هامون رو بشماریم و اونا رو پرورش بدیم، باید کار های مفید کنیم تا بتونیم راحت مهارت هامون رو بشناسیم! مثلا به جای اینس.تا گردی،نقاشی بکشید،پادکست درست کنید و ورزش کنید،ببینید تو کدوم مهارت دارید،شاید استعداد شما تو بیانتون،یا توی عضله هاتون،یا شایدم هم توی مغز خلاقتون پنهانه! خودتون هویدا اش کنید و برای تقویت‌شده هر روز باهاش تمرین کنید و حتی اگر میتونید کلاس برید! اگر نه از تو نت یاد بگیرید!

بعد از حدود یک ماه میتونیم به خود آگاهی برسیم،یعنی شناخت مهارت های فردی و اجتماعی اخلاق های خوب و بد و استعداد و روحیات بشر دوستانه و انسانی و ساختن عادت های خوب مثل شکر گزاری که انرژی مثبت به زندگی میاره و امید و انگیزه رو بیشتر میکنه و همینطور رفتار های مختلف از جمله ترس و شادی و خجالت و حسادت و تنفر و اضطراب و شادی و غم که به مرور توی این تمرین هایی که گفتم در طی روز آشکار میشه و هویت فردی شما کم کم خودش رو نشون میده! بعد از شناخت خودمون باید خودمون رو بسازیم! که تو تست و پست های بعدی راه حلشو میگم و توضیحش میدم! وقتی خودمون رو شناختیم و به خود آگاهی رسیدیم باید بدونیم هیچ کس دقیقا کامل و بی نقص نیست و فقط میتونه نقص هاش رو به قوت تبدیل کنه و ازشون استفاده کنه!برای شناخت مهارت های فردی درون و بیرون یا inside out رو حتما توی تابستون تماشا کنید،توی اینساید اوت ۲ رایلی زمانی که به خود آگاهی واقعیش میرسه که متوجه میشه اون کامل نیست و لازم نیس مطلقا کامل باشه،رشته ی افکارش به خود آگاهی و اعتقادش میرسونه که اون مهربونه یا خشنه،اون با انصافه یا عوض.ی هست اون بهترینه یا نقص داره،و...همون طور که همه ی ما هستیم،ولی اون بل استفاده از تمام اعتقاداتش چه خوی چه بد که شخصیت اون رو می‌سازه کنار میاد و همه رو به نقطه ی قوت تبدیل میکنه و در نهایت میتونه یه بازی خوب ارائه بده!

از زمینه ی کار و مهم ترین بخش یعنی خود آگاهی که بگذریم می‌رسیم به مراحل بعدی! حالا که خودتون رو شناختید یه تفریح یا یه کار جدید یا روتین برای خودتون انتخاب کنید،سعی کنید از روی بقیه انتخاب نکنید،اگر علاقتون مثل آدم دیگه هست تعجیبی نداره و عیبی هم نداره ولی اگر از قصد روی دست یه نفر انتخاب علاقه کنید که دیگه نه اسمش میشه علاقه‌ی شخصی نه اسمش میشه تفریح مورد علاقه ی شما چون مختص شما نیست و نه درسته چون خود آگاهی و روحیات شما رو بهم میزنه!

گام بعدی یاد گرفتن مهارت جدیده! در کنار تقویت استعداد هاتون سعی کنید چیزای جدید به خصوص مهارت یا زبون جدید هم یاد بگیرید،تا چند بعدی بشید و این قطعا به دردتون میخوره! در کنارش توصیه میکنم دیگه به اینس.تا نرید! دیدن ظاهر زندگی دیگران به باطن وجودتون و نگرش تون نسبت به زندگی آسیب میزنه! همه تو زندگی مشکل دارن ولی پشت قاب پر از افکت فضای مجازی نشون نمیدن! شما وقتی ببینید اونا رو، از خودتون از زندگی تون از وسایلمون از نعمت هایی که دارید متنفر میشید،با ناشکری چیزای خوب رو از دست میدید و این آسیب بزرگی به زندگیتونه، دروغ گفتن و تجملاتی جلوه دادن رو همه بلدن،حداقل شده میتونن با فتوشاپ به تصویر بکشن، و استفاده از زمان و پرورش خودمون رو هر کسی بلد نیستا!

اینو یادتون باشه،از شما فقط یدونه تو دنیا هست! مراقب خودتون باشید!تقلید نکنید و به خودتون نقاط قوت اضافه کنید،از زندگی درس بگیرید و نقاط ضعف و مشکلاتتون رو تبدیل به فرصت و نقاط قوت کنید! از شما کس دیگه ای تو دنیا نیس پیش مراقب خودتون باشید! ببخشید که این پست طولانی شد،با اینکه کلمات زیادی توی این پست جای گرفت ولی هنوز پر از نکات نا گفتس، مهم ترین اونا ساختن خودمونه که چون خیلییی مهم و طولانیه نمیشه لای بقیه جاش بدم پس باید یه پست جدا درمورد بسازم و سعی میکنم همین نزدیکی ها در آینده ی نه چندان دور ثبت و نهایی کنم! به امید ساختن یه من بهتر! خدانگهدار!