رقص شکسته

می رقصم. نه میان برف، که روی شیشه های شکسته؛ و این کافران که به تماشای سنگسارم آمده اند نمی دانند دل شکسته دیگر ترک بر نمی دارد...می رقصم. هرم گرمای هوا عجیب سنگین است، من هم دست کمی از وِیس ندارم؛ حیف که نگاهشان سنگین تر است... می رقصم. و بالاخره، رد خون که روی شیشه شکسته ها می نشینید؛ می بینمش، زانو زده. با کمال اشتیاق می پذیرم، همپای خوبی ست مرگ! چند گام آخر راهم برمی‌دارم، می رقصم... آزاد، زیبا و...؛ و شیشه شکسته ها آینه وار پایان این `رقص شکسته` را به تصویر می کشند.

نظرسنجی

رقص شکسته

یادته با چشمهای بسته چه رقصی؛

رو خرده شیشه های شکسته می کردی..