تناسخ تو میراکلس 11

لبخندی زدم که صدای داداش فیلیپ اومد: ماری کجایی؟!. سریع کیفم و باز کردم و به اون دوتا خیره شدم: جیرا کیرا قایم شین!. اونا هم سریع قایم شدن منم سریع دویدم و از پشت ساختمون اومدم بیرون و چشمم افتاد به فیلیپ و به لبخند براش دست تکون داد: داداش من اینجام!

اونم وقتی من و دید، لبخندی زد و اومد سمتم: حالت خوبه؟ اینجا چیکار میکنی؟ مگه نمیخواستی بری کتابخونه؟. میخواستم خالی بندی کنم ولی صدای گوشی فیلیپ بلند شد و نجاتم داد. فیلیپ گوشی رو جواب داد: بله؟ سلام مامان! نگران نباشید ما خوبیم اون هیولا سمت دانشگاه ما نیومده! باشه الان میایم خونه

وقتی گوشی رو قطع کرد، نفسش و با کلافگی بیرون داد: از دست مامان!. من: چیشده؟. به من نگاه کرد: مامان زنگ زد گفت برگردیم خونه انگار این هیولای سنگی خیلی خیلی نگرانش کرده!. خندیدم: تو که مامان و میشناسی! اخلاق عوض بشو نیست!.

یهو فیلیپ نیشخند زد و گفت: خودمون همینیم!. منم نیشخند زدم: پس میرین دور دور؟. مشتش و آورد بالا و منم وقتی مشتن و آوردم بالا، کوبیدم به مشتش: معلومه که میریم!. شنیدم این نزدیکی ها یه دبیرستان هست، میخوای بریم یه نگاهی بهش بندازیم؟