وارث هافلپاف 💛🦝 part10

و.... گرفتمش صدا: اره دیگه از شرم خلاص نمیشی دختر جون باید اول فکر میکردی اما الان هم بد نشد تو هویت واقعیت رو میفهمی و بعد یهو بیدار شدم مامان: خوبی رز رز: مامان من... من میترسم بزار برگردم هاگواتز اونجا جام امن تره مامان: باشه دخترم فردا برمیگردی هاگواتز نترس الان بخواب اگر چیزی خواستی صدام کن باشه رز: باشه نفس نفس میزدم و بد جور از اون صدا میترسیدم میخوام برگردم هاگواتز اونجا جام امن تره اره پیش سدریک و دراکو جام امنه اونجا دامبلدور حواسش بهم هست

همینجوری به خواب رفتم فردا صبح: بابا: رز دخترم بیدار شو مگه نمیخواستی بری هاگواتز الان کلاسات دیر میشه رز: باشه رداهامو پوشیدم و چمدونم رو گرفتم بابا قرار بود منو ببره هاگواتز مامان وسیله هایی که گرفته بودیم رو داد دستم گفت مامان: به دراکو نامه فرستادم اونجا پیش داداشت باش باشه؟ رز: باشه مامان مامان رو بغل کردم دست بابا رو گرفتم یهو توی یکی از راه روهای هاگواتز سر در اوردیم

بابا: خوبه نزدیک به دفتر دامبلدوره تو برو به کلاسات برس اگر بخوای من وسایلت رو میدم یکی از جن ها ببرن توی اتاقت رز: ممنون بابا سرم رو بوسید رفت منم رفتم که به کلاسم برسم در رو زدم وقتی پرفسور اسنیپ اجازه داد برم داخل در رو باز کردم رز: سلام پرفسور اجازه هست؟ اسنیپ: بیا تو دوشیزه مالفوی پیش دراکو خالی بود رفتم پیشش نشستم دراکو: چطور گداشتن بیای رز: داستانش مفصله

بعد کلاس سدریک سریع امد سر میزمون سدریک: چطور برگشتی رز: باز توی خونه هم بیهوش شدم سدریک دراکو همزمان دوتا کلمه متفاوت گفتن سدریک: دوباره! دراکو: چی؟ رز: دراکو بعدا بهت میگم دراکو همون جا وایساد منم حواسم به سدریک بود رز: ی اشتباه بزرگ کردم خیلی بزرگ

سدریک: چی رز: صدا منو وسوسه کرد از الان ممکنه هر لحظه ممکنه بیهوش بشم سدریک : منظورت چیه رز: ی گاوصندوق بود پره طلا و سکه صدا منو وسوسه کرد ی چیز بین سکه و طلا رو در بیارم ی جام بود روش علامت هافلپاف بود سدریک: یعنی گورکن بود رز: اره بعد بهم گفتم دوشیزه هافلپاف سدریک: واقعا نمیدونم چه کار کنم

بای بای دستم درد گرفت لایک یادتون نره